Αυτό δεν είναι τραγούδι #554
Dj της ημέρας, η Μαργαρίτα Ζαχαριάδου
«Μαύρος -σίγουρα- και πολύ, πολύ γέρος μπλουζίστας», σκέφτεσαι όταν πρωτακούς τη φωνή και πριν δεις τη φωτογραφία αυτού του κάτασπρου και σχετικά νέου τύπου. Του μυστηριώδους κυρίου Leon Redbone. Περίπτωση ο κύριος Redbone.
Ούτε καν από πού κρατάει η σκούφια του δεν είναι σαφές. Σαφές είναι μόνο ότι δεν φοράει σκούφια αλλά πάντα, στις εμφανίσεις του ένα Panama hat. Και μαύρα γυαλιά. Και μουστάκι-μουσάκι αλά Zappa (ή Γκράουτσο Μαρξ – ό,τι αποφασίσει το ξυράφι τη συγκεκριμένη μέρα). Επειδή πρωτοεμφανίστηκε στον Καναδά (και μάλιστα πήρε τα εύσημα κι από τον Ντύλαν), υποτίθεται πως είναι Καναδός. Αλλά δεν αποκλείεται να είναι κι από τη Φιλαδέλφεια (όχι τη Νέα – την άλλη, στο Αμέρικα). Κάποια καναδική εφημερίδα «αποκάλυψε» κάποτε πως στην πραγματικότητα είναι Κύπριος, με ένα παράξενο όνομα σε -ιάν. Κανείς δεν ξέρει, κι ο ίδιος δεν μιλάει ποτέ για το παρελθόν του, παρόλο που δεν αρνείται να δίνει συνεντεύξεις ή ακόμα και να κάνει διαφημιστικά σποτ.
Όσο ακατάτακτος είναι ως προσωπικότητα όμως, τόσο ξεκάθαρο είναι το μουσικό του ύφος: τζαζο-μπλουζο-ράγκταϊμ (ξεκάθαρα!).
Και παίζει, εκτός από έξοχη, μίνιμαλ κιθάρα, και με (το) χιούμορ.
Εδώ, το τραγούδι των Mercer-Carmichael του 1933, που λέει τι επίμεμπτος που είναι ο νωχελικός άνθρωπος, ο Redbone καταφέρνει να το κάνει να ακούγεται σαν ύμνος στην τεμπελιά.
Ε, ναι. Ή είσαι μυστήριος τύπος ή δεν είσαι.
* * *
Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στοdimartblog@gmail.com.
* * *
Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια
* * *
from dimart http://ift.tt/1JTVOqn
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου