Walk away, Renée

Αυτό δεν είναι τραγούδι # 308

Dj της ημέρας, ο Γιώργος Θεοχάρης

The Left Banke: συγκρότημα από τη Νέα Υόρκη με δύο μεγάλες επιτυχίες (αυτό που ακούμε στο #5 και το “Pretty Ballerina” στο #15 του πίνακα επιτυχιών) μεταξύ 1966-1967. Το “Walk away, Renée” είναι όντως καλό τραγούδι – στον κατάλογο του Rolling Stone με τα 500 καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών βρίσκεται στο #220 (όχι πως σημαίνει κάτι αυτό: οι λίστες δεν λένε τίποτα για τα τραγούδια, αν και λένε πολλά για αυτούς που τις καταρτίζουν).Αλλά, καθώς φαίνεται, τα μέλη του συγκροτήματος είχαν βυζαντινή νοοτροπία (συμβαίνει συχνά αυτό όταν το ταλέντο συναντάει πρόωρα την επιτυχία) και σύντομα άρχισαν οι γκρίνιες, οι τσακωμοί, οι αποχωρήσεις, οι επανασυνδέσεις, τα δικαστήρια – όλο το βυζαντινό πακέτο. Σήμερα τους θυμούνται λίγοι, αλλά φανατικοί πιστοί. Η ιδιομορφία τους ήταν ότι έκαναν προχωρημένες για την εποχή ενορχηστρώσεις (με κλασικά έγχορδα, φλάουτο, αρπίχορδο), ενώ και οι φωνητικές αρμονίες, επηρεασμένες από τους Beatles και άλλους της βρετανικής εισβολής, ακούγονταν εξωτικές στα αμερικάνικα αυτιά. Για τους λόγους αυτούς, τους κατατάσσουν στην “baroque pop” (άλλες ευφάνταστες ταμπελίτσες που τους συνόδευαν τότε: “baroque rock”, “baroque ’n’ roll”, “Bach-rock”). Καμιά φορά, όμως, οι περίπλοκες καταστάσεις έχουν απλές εξηγήσεις.

Michael Brown

Ο Michael Brown, βασικός συνθέτης και κημπορντίστας του συγκροτήματος, στην πραγματικότητα λεγόταν Michael Lookofsky. Ο πατέρας του, ο Harry Lookofsky, ήταν βιολιστής της κλασικής και της τζαζ. Σε αυτόν οφείλονται οι προχωρημένες ενορχηστρώσεις. (Πάει αυτό, το λύσαμε. Για να δούμε τώρα την ιστορία πίσω από το συγκεκριμένο τραγούδι.)

Ο Michael ήταν μόλις 16 χρονών (γεν. 1949) όταν έγραψε το “Walk away, Renée”. Πρόκειται για ερωτικό τραγούδι. Η Renée είναι υπαρκτό πρόσωπο: το πλήρες της όνομα είναι Renée Fladen-Kamm – ζει στο Σαν Φρανσίσκο και είναι τραγουδίστρια και δασκάλα φωνητικής. Η Renée, λοιπόν, μια ψηλή ξανθιά με ελεύθερο πνεύμα, τω καιρώ εκείνω (βλ. φωτογραφία) τα είχε με τον Tom Finn, τον μπασίστα του συγκροτήματος (για κάποιον απροσδιόριστο λόγο, πάντα ο μπασίστας την πληρώνει τη νύφη). Όμως, ο πιτσιρικάς (καλά, όλοι πιτσιρίκια ήταν – θέλω να πω, ο πολύ πιτσιρικάς, ο εγκέφαλος!) την ερωτεύτηκε σφόδρα. Σας μεταφέρω τα εκ των υστέρων λόγια του: «Ζούσα έναν έρωτα στη σφαίρα του μύθου, αν με πιάνεις. Δεν είχα αποδείξεις, ούτε καν ενδείξεις, για να προχωρήσω… Αλλά για μένα αυτό πράγμα ήταν πολύ αληθινό». Προφανώς ο έρωτάς του ήταν χωρίς ανταπόδοση. Η Renée δεν πέρασε παρά μερικές βδομάδες με το συγκρότημα και ο τρομερός πιτσιρικάς έβγαλε από την παρουσία της υλικό για τα δύο τραγούδια που έχουν ήδη αναφερθεί και για ένα τρίτο, με τίτλο “She May Call You up Tonight”. Μούσα η Renée (αλλά και κυρία, οφείλω να προσθέσω)! Η οποία Renée, λέει ο Brown, ήταν στο στούντιο όταν ηχογραφούσαν το τραγούδι της και παραλίγο να εμποδίσει την ολοκλήρωσή του: «Τα χέρια μου έτρεμαν όταν προσπάθησα να παίξω, γιατί ήταν εκεί, στην αίθουσα ελέγχου. Δεν υπήρχε περίπτωση να παίξω μ’ εκείνη να με παρακολουθεί, έτσι γύρισα αργότερα και ηχογράφησα το μέρος μου».

Renée Fladen-Kamm

Ωραία ιστορία! Από αυτές που πουλάνε δισκάκια. Μόνο που ο Tony Sansone (ο οποίος συνυπογράφει το τραγούδι, και σήμερα διευθύνει μία δισκογραφική εταιρεία στη Νέα Υόρκη) τα θυμάται αλλιώς. Όταν έγραφε τους στίχους, λέει, διάλεξε το όνομα στην τύχη, γιατί οι Beatles είχαν κάνει τεράστια επιτυχία με τη “Michelle”, οπότε σκέφτηκε να βάλει κι εκείνος ένα πιασάρικο γαλλικό όνομα.

Αυτό δεν το λύσαμε, τελικά. Πολύ θα ήθελα να λέει αλήθεια ο Brown και όχι ο Sansone – έτσι, για την αλητεία. Παρ’ όλα αυτά, η λογική λέει ότι ο Tom, όσο χαμηλών τόνων και να ήταν (μπασίστας γαρ), δεν θα είχε μείνει με το μπάσο στο χέρι: θα τον είχε αρπάξει από τον λαιμό τον Michael μόνο και μόνο επειδή τόλμησε να φλερτάρει τη φίλη του μπροστά στα μάτια του! Η λογική, επίσης, λέει ότι θα μπορούσε για τον Sansone, που έψαχνε κάποιο γαλλικό γυναικείο όνομα, το “Renée” να ήταν η προφανής επιλογή, γιατί όντως μία Renée ήταν όλη την ώρα κάπου εκεί γύρω. Δεν ξέρω…

Ο ίδιος ο Michael Brown δεν θα μπορέσει να μας διαφωτίσει: πέθανε από ανακοπή καρδιάς πρόσφατα, την 19^η Μαρτίου 2015, σε ηλικία 65 ετών. Δεν γνώρισε άλλη επιτυχία του μεγέθους της πρώτης. Και ο θάνατος τον βρήκε μόλις μια μέρα μετά τη συμφωνία για (άλλη μία) επανασύνδεση του συγκροτήματος. (Άμα δε σε θέλει…) [Τώρα βέβαια, αν η αρχισυνταξία, η οποία, ως γνωστόν, δεν φείδεται εξόδων, αποφασίσει να με στείλει αποστολή-αστραπή να βρω τη Renée Fladen-Kamm στο Σαν Φρανσίσκο και τον Tony Sansone στη Νέα Υόρκη, δεν θα πω όχι!]

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.

* * *

Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια

from dimart http://ift.tt/1P3FTHZ
via IFTTT