Ιστορίες της δραχμής #4
—του Σόλωνα Σαρακενίδη—
Στα πλαίσια της σειράς (χα,χα) Ιστορίες της δραχμής και σε συνδυασμό με την Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου (23/4), έκανα ένα μακροβούτι στην βιβλιοθήκη μου, για να τα συνδυάσω.
Έχω μια συνήθεια: ποτέ δεν σβήνω την τιμή του βιβλίου — παλιά την έγραφαν με το χέρι οι βιβλιοπώλες, στην δεύτερη σελίδα συνήθως, αργότερα σε αυτοκόλλητο. Θεωρώ ότι είναι ένα στοιχείο χρήσιμο για τον «ιστορικό του μέλλοντος», που θα βγάλει έτσι συμπέρασμα για το επίπεδο των τιμών του συγκεκριμένου είδους, αλλά και για μένα να θυμηθώ τις οικονομικές θυσίες που έκανα για να αποκτήσω μερικά απ’ αυτά.
Έτσι λοιπόν το μακροβούτι μου απέδωσε μερικά αποτελέσματα, τελείως στην τύχη και μάλλον όχι ενδεικτικά, αλλά αρκετά, ελπίζω, για να σχηματίσετε μια εικόνα…
Η τριλογία του Χένρι Μίλλερ (Nexus,Sexus,Plexus) αγορασμένη το 1989 κόστισε κατά σειρά: 1030, 927 και 1236 δραχμές.
Ο Παράνομος του Κώστα Κοτζιά (1978): 120 δραχμές (εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, γι αυτό ίσως τόσο φθηνό).
Τ’ αδέλφια μου οι άνθρωποι του Γιάννη Μαγκλή: 1872 δρχ.
Ο Ζορμπάς του Καζαντζάκη (1964): 30 δρχ! — και Ο τελευταίος πειρασμός: 40.
Το Ένα παιδί μετράει τ άστρα του Λουντέμη (όχι στην αρχική του έκδοση, που κάπου είναι κι αυτή καταχωνιασμένη, αλλά στην έκδοση του 1989): 1872 δρχ.
Τέλος, το εξάτομο Ανθρωποι, χρόνια, ζωή του Ηλία Έρεμπουργκ: 400 δρχ, ο τόμος.
Σταμάτησα εδώ, γιατί θα έπρεπε να γράφω σελίδες. Επί ευρώ αρχικά το βιβλίο φάνηκε να ακριβαίνει, μέχρι να βρεί μια ισορροπία, με την βοήθεια των προσφορών και των εκπτώσεων. Η συζήτηση για την ενιαία τιμή του καλά κρατεί ακόμη.
Για να γίνει κάποια σύγκριση —που δεν είναι ο σκοπός μου, πολλοί φίλοι το έχουν παρεξηγήσει αυτό— πρέπει να ανατρέξει κανείς στα αντίστοιχα εισοδήματα, που τότε δεν ήταν σπουδαία. Αλλά η αγάπη για το βιβλίο πάντοτε υπερτερούσε.
Τον Τελευταίο πειρασμό του Κ., θυμάμαι, τον αγόρασα από ένα παιδί-πλασιέ βιβλίων (υπήρχε αυτό το επάγγελμα κάποτε, με δόσεις) με ένα εικοσάρι που είχα όλο κι όλο εκείνη την στιγμή —τεράστιο ποσό πάντως—και τα άλλα 20 του τα έδωσα μετά από καιρό. Όπως και τα Άπαντα του Καβάφη, από τον τελευταίο, υποθέτω,πλασιέ, που μας ανακάλυψε κάποτε στα προκάτ του Πολυτεχνείου Ξάνθης.
Ανεξάρτητα από το νόμισμα και τα εισοδήματα λοιπόν, το βιβλίο είναι μια μεγάλη αγάπη και έχω δημιουργήσει μια παρακαταθήκη, ώστε αν προκύψουν δυσκολίες οικονομικές στο μέλλον, θα βυθιστούμε στο διάβασμα.
Περιμένω τώρα με αγωνία το kindle που παρήγγειλα, για να περάσω έτσι και στο ψηφιακό διάβασμα, κάτι που θα μου εξασφαλίσει επί πλέον μια πηγή διαβάσματος, φθηνότερη ίσως, εφ όσον φυσικά θα έχω σύνδεση με τον υπόλοιπο κόσμο.
Εύχομαι σε όλες και όλους που νιώθουν το ίδιο, να έχουν πάντοτε αυτήν την δυνατότητα. Οπως έλεγα και παλιά: Οι καλοί συγγραφείς είναι απαραίτητοι στην ζωή, αλλά χωρίς καλούς και πιστούς αναγνώστες θα ήταν ανύπαρκτοι!
* * *
Ιστορίες της δραχμής #1
Ιστορίες της δραχμής #2 — Nivea, μπανάνες και βιντεοταινίες
Ιστορίες της δραχμής #3 — Μπιρ παρά
Εδώ άλλες αναρτήσεις από την κατηγορία De profundis
from dimart http://ift.tt/1GBa7mm
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου