—της Stucano Closer—
Τα σκυλιά της πόλης είναι η πεμπτουσία του cool. Οι πιο χαλαροί κάτοικοι του κοινού μας χώρου. Οι πιο ικανοί πεζοί. Οι μεγαλοφυίες της σιέστας. Λάτρεις του αττικού ήλιου όσο κανένας άλλος. Έχουν βρει όλους τους τρόπους ώστε από την αδέσποτη ζωή τους να δείχνουν σε μας μόνο την καλή πλευρά.
Το φωτογραφικό οδοιπορικό του Γιώργου Τσακνιά ανά την πόλη, με ήρωες τα σκυλιά της, αποτυπώνει, ίσως, τη δική τους οπτική για το αστικό τοπίο. Γι’ αυτά, εμείς είμαστε, ίσως, τα πιο παράξενα πλάσματα στους δρόμους.
[Κι αν θέλαμε ένα ποιητικό αντίστοιχο των φωτογραφιών, το ποίημα του Λόρενς Φερλινγκέτι «Dog» (σε μετάφραση Μαργαρίτας Ζαχαριάδου, ειδικά για το dim/art) μοιάζει σαν το δίδυμο αδερφάκι τους.]
Σκυλί
Το σκυλί τρέχει ελεύθερο στο δρόμο
Και βλέπει την πραγματικότητα
Και όσα βλέπει
Είναι πιο μεγάλα απ’ αυτό
Και όσα βλέπει
Είναι η πραγματικότητά του
Φεγγάρια σε δέντρα επάνω
Μεθυσμένους σε κατώφλια
Το σκυλί τρέχει ελεύθερο στο δρόμο
Και όσα βλέπει
Είναι μικρότερα απ’ αυτό
Ψάρια σ’ εφημερίδες
Μυρμήγκια σε τρύπες
Κοτόπουλα σε βιτρίνες της Τσάιναταουν
Με τα κεφάλια τους ένα τετράγωνο πιο κάτω
Το σκυλί τρέχει ελεύθερο στο δρόμο
Και όσα μυρίζει
Μυρίζουν λίγο σαν κι αυτό
Το σκυλί τρέχει ελεύθερο στο δρόμο
Περνάει λακούβες και μωρά
Γάτες και πούρα
Μπιλιάρδα κι αστυνομικούς
Δεν τους μισεί τους μπάτσους
Απλώς καμία ανάγκη δεν τους έχει
Κι έτσι προσπερνά κι αυτούς
Και τις νεκρές γελάδες στην κρεαταγορά του Σαν Φρανσίσκο
Προτιμάει τρυφερές γελάδες για φαϊ
Παρά σκληρούς αστυνομικούς
Αλλά όποιο τύχει, καλό είναι
Και προσπερνάει το εργοστάσιο «Ραβιόλια Ρόμεο»
Και τον Πύργο Κόιτ
Και τον βουλευτή κύριο Ντόυλ
Τον Πύργο Κόιτ τον φοβάται
Όχι όμως και τον βουλευτή τον κύριο Ντόυλ
Αν και ακούει πράγματα πολύ αποθαρρυντικά
Πολύ καταθλιπτικά
Πολύ παράλογα
Για ένα τέτοιο λυπημένο νεαρό σκυλί
Για ένα τέτοιο σοβαρό σκυλί
Έχει όμως τον δικό του κόσμο ελευθερίας για να ζει
Δικούς του ψύλλους για να μασουλάει
Φίμωτρο δεν μπαίνει επάνω του
Για το σκυλί
Ο βουλευτής ο κύριος Ντόυλ δεν είναι παρά ένας
Ακόμα πυροσβεστικός κρουνός
Το σκυλί τρέχει ελεύθερο στο δρόμο
Κι έχει τη δική του σκυλίσια ζωή να ζει
Και να σκεφτεί
Να στοχαστεί
Ν’ αγγίξει, να γευτεί να τα ελεγξει όλα
Όλα να τα ερευνήσει
Χωρίς το πλεονέκτημα της ψευδορκίας
Πραγματικός πραγματιστής
Με ιστορίες πραγματικές
Και μια ουρά για να τις λέει
Ένα αληθινό
Φωνακλάδικο
Δημοκρατικό σκυλί
Που ξέρει από αληθινή
Ελευθερία του επιχειρείν
Που έχει πράγματα να πει
Περί οντολογίας
Πράγματα να πει
Περί πραγματικότητας
Πώς να τη βλέπεις
Και πώς να την ακούς
Με το κεφάλι του γερμένο λίγο πλάι
Στων δρόμων τις γωνίες
Λες κι ετοιμάζεται
Να κάνει φωτογράφηση
Για τη Victor Records
Ή σαν να αφουγκράζεται
τη His Master’s voice
Κοιτώντας
Σαν ζωντανό ερωτηματικό
Μες στο μεγάλο
Γραμμόφωνο
Της παράξενης τούτης ύπαρξης
Με το θαυμαστό, κούφιο χωνί της
Που όλο μοιάζει
Έτοιμο να φτύσει
Μια νικηφόρα απάντηση
Για τα πάντα.
* * *
Εδώ άλλες αναρτήσεις από την κατηγορία Ποιον είπες ζώο, ρε;
from dimart http://ift.tt/1J948Tt
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου