zougla: Lalolalo

Δευτέρα 28 Μαρτίου 2016

Lalolalo

Αυτό δεν είναι τραγούδι #701
Dj της ημέρας, η Νατάσσα Συλλιγνάκη

Την φράση «ο άξονας του κακού» την καθιέρωσε το 2002 ο Τζορτζ Μπους για να κατατάξει το Ιράκ, τη Β. Κορέα και το Ιράν στο τρίγωνο των «επικίνδυνων» χωρών. Στην πραγματικότητα κανένας «άξονας» δεν υφίσταται αφού οι τρεις αυτές χώρες δεν είχαν κάποια συμμαχία ή κάποια συντονισμένη δράση. Η δαιμονοποίηση όμως του εχθρού είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για να συσπειρώνεις συμμάχους και να παίρνεις με το μέρος σου την κοινή γνώμη.

Ο Νορβηγός παραγωγός Erik Hillestad σκέφτηκε να αντιδράσει στην δαιμονοποίηση αυτή παρουσιάζοντας στην κοιμισμένη κοινή γνώμη της Ευρώπης και της Αμερικής το ανθρώπινο πρόσωπο αυτών των χωρών. Συγκέντρωσε λοιπόν σ’ ένα δίσκο παραδοσιακά νανουρίσματα από τις χώρες του «άξονα του κακού», (Ιράν, Β.Κορέα και Ιράκ), από τις χώρες «πίσω από τον άξονα του κακού» (Συρία, Λιβύη, Κούβα) αλλά και από το Αφγανιστάν και την Παλαιστίνη. Το κάθε ένα από τα 15 νανουρίσματα είναι τραγουδισμένα κατά το ήμισυ στην αυθεντική τους γλώσσα από τραγουδίστριες των χωρών αυτών, και κατά το ήμισυ μεταφρασμένα στα αγγλικά από τραγουδίστριες δυτικών χωρών.

Αρκετές από τις δυτικές τραγουδίστριες στις οποίες απευθύνθηκε ο Erik Hillestad αρνήθηκαν να συμμετέχουν στον δίσκο φοβούμενες μποϊκοτάζ από τη μουσική βιομηχανία και τα μέσα ενημέρωσης.
Ο δίσκος με τίτλο «Lullabies from the Axis of Evil» κυκλοφόρησε το 2004 σε Νορβηγία και ΗΠΑ και η εταιρία που διένειμε τον δίσκο στις ΗΠΑ μπήκε στην «μαύρη λίστα» το 2007 με εντολή του Τζορτζ Μπους.

Από τον δίσκο αυτό, στη μνήμη του (δολοφονημένου στις 28 Μαρτίου 2010) 15χρονου Αφγανού πρόσφυγα Χαμιντουλάν Νατζαφί, θ’ ακούσουμε ένα νανούρισμα από το Αφγανιστάν. Μια ελάχιστη ένδειξη πένθους ή μια προσπάθεια να νανουρίσουμε την συνείδησή μας που παρακολουθεί από τον καναπέ όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας.

Ο τίτλος του είναι «Lalolalo» και η αγγλική του απόδοση «Don’t you worry, my child» . To τραγουδάνε η Kulsoom Syed Ghulam από το Αφγανιστάν και η Lila Downs από τις ΗΠΑ.

[Το έγραψε ο αγαπημένος μου Γιώργος , σαν σήμερα το 2010, για τον Χαμιντουλάν Νατζαφί. Το θυμάμαι κάθε χρόνο τέτοια μέρα – κι εύχομαι να είναι καλά η οικογένειά του, και κυρίως η Φερστέ, η μικρή του αδελφή ]

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.