—της Χριστίνας Ντούση—
Κάθεται ήσυχη ήσυχη στο κομψό σαλονάκι και ξεφυλλίζει το άλμπουμ. Γλυκό φως μπαίνει από τις κουρτίνες, φωτίζει τις κίτρινες και ροζ τουλίπες στα βάζα, τους μπεζ καναπέδες και τις έγχρωμες φωτογραφίες των ανδρών στο γυαλιστερό χαρτί.
Άλλοι κοιτούν τον φακό σοβαροί, άλλοι έχουν μια εύθυμη λάμψη στο μάτι, άλλοι χαμογελούν πλατιά. Κοιτάει ξανθούς, μελαχρινούς, καστανούς, συγκρίνει, απορρίπτει. Θέλει να είναι αθλητικός, όπως εκείνη. Ευαίσθητος, να νοιάζεται για τους ανθρώπους. Κοινωνικός και ευχάριστος στην παρέα. Να απολαμβάνει τη ζωή και τη φύση. Θετικός, αλλά όχι χαζοχαρούμενος. Σοβαρός εκεί που πρέπει, χαλαρός εκεί που χρειάζεται.
Έτσι αποκλείει τους πολύ βλοσυρούς. Και τους πολύ γελαστούς. Τους λίγο πιο ευτραφείς και τους πολύ άσπρους — φαίνεται ότι δεν έχουν σχέση με την ύπαιθρο.
Διαλέγει εν τέλει έναν νευρώδη μελαχρινό με λεπτά χαρακτηριστικά που κοιτά τον φακό με ένταση και ενέργεια.
Τον δείχνει στη γραμματέα, αυτόν θέλω. Σκύβει εκείνη να δει καλά. Συγχαρητήρια, της λέει έχετε εξαιρετικό γούστο.
Το διακοσιοστό εβδομηκοστό τρίτο παιδί του Δανού Bjork Tomasson, φυσικού στο επάγγελμα, μανιώδη ιστιοπλόου, γεννιέται, εν αγνοία του πατέρα του όπως και όλα τα άλλα, ένα απόγευμα του Αυγούστου σε μιαν Αθήνα που βράζει. Στα χαρτιά γράφουν «αγνώστου πατρός». Η Αγγελική, με το μωρό αγκαλιά, φέρνει στο νου της το σύντομο βιογραφικό που είχε διαβάσει στο ιατρείο σχεδόν ένα χρόνο πριν και σκέφτεται ότι καμιά φορά αυτά είναι όλα όσα χρειάζεται να ξέρει κανείς.
* * *
from dimart https://ift.tt/2XbpcH8
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου