Τα «παιδικά» που μεγάλωσαν γενιές και γενιές

25 ρετρό καρτούν που οι μεγαλύτεροι τα σκέφτονται με νοσταλγία

Η νοσταλγία των παιδικών χρόνων ανασύρει μνήμες από την εποχή που η

ελληνική τηλεόραση ήταν στα σπάργανα και τα «παιδικά» δεν έμοιαζαν σε


τίποτα με τα σημερινά. Η δεκαετία του '80 (και λίγο πριν - λίγο μετά) άφησε βαθιά το στίγμα της

στα πιτσιρίκια που μεγάλωσαν με την κρατική, και πολύ καλά έκανε! Ποτέ

τα καρτούν δεν ήταν καλύτερα... Την ώρα που μια σειρά από κλασικά κινούμενα σχέδια, όπως τα Transformers

και τα Στρουμφάκια, έχουν μετατραπεί σε υποθέσεις εκατομμυρίων ευρώ και

άλλα αναβιώνουν και πάλι στους μικρούς μας δέκτες, όπως η μυθολογία των

Thundercats, ας ρίξουμε μια ματιά στα παραγνωρισμένα αριστουργήματα της

χρυσής εποχής της παιδικής τηλεόρασης. Τα τηλεοπτικά αρχεία είναι γεμάτα από «διαμαντάκια» παλιότερων εποχών,

με τα καρτούν που περιλαμβάνονται στη λίστα μας να αφήνουν αναγκαστικά

έξω κορυφαία δείγματα παιδικής μαγείας, όπως τους θρύλους των κινουμένων

σχεδίων που συνεχίζουν να παράγουν επεισόδια (Looney Tunes κ.λπ.). Ιδού λοιπόν τα 25 «παιδικά» που θα θέλαμε να ξαναδούμε στην παιδική

ζώνη, περιμένοντας ταυτόχρονα τις δικές σας μνήμες και προτάσεις... He-Man and the Masters of the Universe Ο Γύρος του Κόσμου σε 80 Ημέρες Ποπάι Κάντυ-Κάντυ Του Κουτιού τα Παραμύθια Το Θαυμαστό Ταξίδι του Νιλς Χόλγκερσον Μια Φορά κι έναν Καιρό ήταν ο Άνθρωπος

Μπόλεκ και Λόλεκ Αστυνόμος Σαΐνης Sport Billy Φρουτοπία Thundercats

Μικρό μου Πόνυ Transformers

G.I. Joe

Bravestarr (Σερίφης του Διαστήματος) Χελωνονιντζάκια

Μάγια η Μέλισσα Βενιαμίν (Goal) Ροζ Πάνθηρας Κάπου, Κάπως, Κάποτε Max (by) Bara

Μπαμπάρ Στρουμφάκια Αρκουδάκια της Αγάπης

Via

poniridis.blogspot.gr

from PoNiRidiS http://ift.tt/2iuNie7
via IFTTT

12 φυσικές θεραπείες για το μύκητα των νυχιών

η πάθηση αυτή είναι πλήρως θεραπεύσιμη και αρκετά οικονομική

Οι μύκητες στα νύχια των ποδιών – ή αλλιώς ονυχομυκητίαση – είναι ένα πολύ κοινό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν εξίσου οι άνδρες με τις γυναίκες. Τα συμπτώματα της ονυχομυκητίασης περιλαμβάνουν την φλεγμονή, το πρήξιμο, τον πόνο, το κιτρίνισμα και την
πάχυνση των νυχιών. Μερικές από τις κύριες αιτίες της ονυχομυκητίασης είναι οι συνθετικές κάλτσες, τα αφύσικα επίπεδα PH στο δέρμα, το υπολειτουργικό ανοσοποιητικό σύστημα, η συνεχής έκθεση στην υγρασία, ο ιδρώτας, η κακή υγιεινή και ο διαβήτης. Όταν η ονυχομυκητίαση δεν θεραπεύεται άμεσα και σωστά μπορεί να προκαλέσει σπάσιμο ή ακόμα και την πλήρη απώλεια του νυχιού. Τα καλά νέα πως η πάθηση αυτή είναι πλήρως θεραπεύσιμη και αρκετά οικονομική. Υπάρχουν πολλές διαφορετικές φυσικές θεραπείες που θα σας απαλλάξουν από την ονυχομυκητίαση μέσα σε έναν ή δύο μήνες. 1. Tea tree oil.

Το έλαιο αυτό έχει αντισηπτικές και αντιμυκητιασικές ιδιότητες και βοηθά ιδιαίτερα στην θεραπεία της ονυχομυκητίασης καθώς και άλλων μολύνσεων των δέρματος. Εάν υποφέρετε από την μυκητίαση αυτή χρησιμοποιήστε ένα βαμβάκι με το λάδι αυτό για να τρίψετε ελαφρά το μολυσμένο νύχι για δέκα λεπτά, στη συνέχεια χρησιμοποιήστε μια παλιά οδοντόβουρτσα ή ένα μικρό βουρτσάκι για να καθαρίσετε την περιοχή. Πριν την διαδικασία αυτή, είναι σημαντικό να αναμείξετε το έλαιο ισομερώς με ελαιόλαδο ή έλαιο θυμαριού. Η θεραπεία θα δώσει λύση εάν η μόλυνση είναι νέα. 2. Μαγειρική σόδα.

Η μαγειρική σόδα – που μπορεί να βρεθεί σε κάθε σπίτι – μπορεί επίσης να φανεί χρήσιμη στην θεραπεία της ονυχομυκητίασης. Θα χρειαστείτε μισή κούπα μαγειρικής σόδας, τέσσερεις κούπες ζεστού νερού, ένα τέταρτο της κούπας οξυζενέ καθώς και μισή κούπα αλάτι. Αναμείξτε όλα τα υλικά και στη συνέχεια προσθέστε ένα τέταρτο της κούπας λευκό ξύδι. Μουλιάστε το μολυσμένο νύχι σε ξύδι και έπειτα με την βοήθεια ενός βαμβακιού απλώστε το μείγμα και καλύψτε το δάχτυλο με γάζα. Επαναλάβετε κάθε δέκα ώρες για περίπου τέσσερεις εβδομάδες. Εάν η θεραπεία αυτή συνεχισθεί, ο μύκητας θα εξαφανισθεί άμεσα. 3. Έλαιο πορτοκαλιού.

Ένας άλλος τρόπος αντιμετώπισης του ονυχομύκητα είναι η χρήση του αγνού ελαίου πορτοκαλιού. Κάθε είδους ελαίου πορτοκαλιού έχει αντιμυκητιασικές ιδιότητες και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την θεραπεία του μύκητα. Με την βοήθεια ενός σταγονόμετρου βάλτε μερικές σταγόνες καθημερινά μεταξύ των δακτύλων, κάτω και γύρω από τα νύχια και αφήστε το να δράσει για μια ώρα.

Το έλαιο αυτό μπορεί να προκαλέσει αλλεργικές αντιδράσεις ή μερικές παρενέργειες, είναι συνετό να δοκιμαστεί μια μικρή αραιωμένη ποσότητα του ελαίου σε μια μικρή περιοχή μερικές μέρες πριν την εφαρμογή του στην μολυσμένη περιοχή. 4. Λευκό ξύδι.

Το λευκό ξύδι είναι ένα από τα καλύτερα συστατικά που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την θεραπεία της ονυχομυκητίασης. Αναμείξετε ένα μέρος λευκού ξυδιού με δύο μέρη ζεστού νερού. Μουλιάστε το μολυσμένο νύχι στο μείγμα για δέκα με δεκαπέντε λεπτά ημερησίως μέχρι να θεραπευτείτε πλήρως. Σε περίπτωση ερεθισμού, προσθέστε λίγο περισσότερο νερό και επαναλάβετε την διαδικασία ανά δύο μέρες. Είναι πολύ σημαντικό να στεγνώσετε καλά την περιοχή μετά το ξέβγαλμα, διαφορετικά υπάρχει πιθανότητα ο μύκητας να εξαπλωθεί. 5. Σκόρδο.

Το σκόρδο περιέχει αλλικίνη, η οποία επίσης έχει αντιμυκητιασικές ιδιότητες και ως εκ τούτου μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην θεραπεία. Για γρήγορα αντιμετώπιση της πάθησης αναμείξτε ίσα μέρη έλαιο σκόρδου και λευκού ξυδιού. Εφαρμόστε το μείγμα πάνω και γύρω από το νύχι και καλύψτε το καλά. Το μείγμα αυτό μπορεί να επιβραδύνει την δραστηριότητα του μύκητα μέσα σε λίγες μόλις ώρες. Σε περίπτωση που δεν μπορείτε να βρείτε έλαιο σκόρδου, μπορείτε να φτιάξετε συνθλίβοντας δύο σκελίδες σκόρδου και προσθέτοντας δύο κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο. Αφήστε το μείγμα αυτό να καθίσει για 24 ώρες. Εάν σας φαίνεται περίπλοκη σαν διαδικασία, μπορείτε να τρώτε μια σκελίδα σκόρδο την ημέρα. 6. Μηλόξυδο.

Για την θεραπεία αυτή αναμείξτε ίσα μέρη μηλόξυδου και νερού. Μουλιάστε το μολυσμένο νύχι για μισή ώρα ημερησίως στο διάλυμα. Μετά το πέρας της μισής ώρας, στεγνώστε το δάχτυλό σας καλά. Εάν η θεραπεία συνεχιστεί καθημερινά για μερικές εβδομάδες, θα παρατηρήσετε άμεση βελτίωση. Μια άλλη λύση είναι να φτιάξετε ένα αντιμυκητιασιακό scrub απολέπισης, αναμιγνύοντας ρυζάλευρο και μηλόξυδο. Απλώστε την πάστα που δημιουργήθηκε από την ανάμειξη πάνω στην μολυσμένη περιοχή και τρίψτε απαλά. Η θεραπεία αυτή θα σας βοηθήσει να απαλλαγείτε από τα νεκρά κύτταρα και θα κρατήσετε το δέρμα σας απαλό. 7. Στοματικό διάλυμα.

Τα στοματικά διαλύματα έχουν την δυνατότητα να σκοτώνουν τα βακτήρια και τα μικρόβια του στόματος και μπορούν επίσης να βοηθήσουν στην θεραπεία της ονυχομυκητίασης. Το γεγονός αυτό οφείλεται στην περιεκτικότητα τους σε οινόπνευμα καθώς και στις διάφορες ενώσεις που δρουν ως ισχυρά αντισηπτικά και κρατούν μακριά τα επιβλαβή βακτήρια και τους μύκητες. Γεμίστε μια μικρή λεκάνη με στοματικό διάλυμα, λίγο ξύδι και χυμό φρέσκων λεμονιών. Μουλιάστε τα πόδια σας για δέκα με δεκαπέντε λεπτά κάθε μέρα και στην συνέχεια τρίψτε ελαφρά την μολυσμένη περιοχή. Επαναλάβετε την διαδικασία έως ότου το μολυσμένο νύχι αντικατασταθεί πλήρως από νέο. 8. Έλαιο λεβάντας.

Το έλαιο λεβάντας έχει πολλές αντιμυκητιιακές και αντισηπτικές ιδιότητες που μπορούν να καταπολεμήσουν κάθε είδους μόλυνση και να αποτρέψει τυχόν δερματικούς ερεθισμούς. Πάρτε ίσες ποσότητες έλαιο λεβάντα έλαιο tea tree, αναμίξτε τα και ζεστάνετέ τα ελαφρώς. Με την βοήθεια βαμβακιού εφαρμόστε μικρή ποσότητα του διαλύματος γύρω από το νύχι, δύο με τρείς φορές την μέρα. Συνιστάται η εφαρμογή του διαλύματος πριν τον νυχτερινό ύπνο. Φορέστε ένα ζευγάρι χοντρές μάλλινες κάλτσες μετά την εφαρμογή με σκοπό να ενισχύσετε την αποτελεσματικότητα της θεραπείας. 9. Έλαιο ρίγανης.

Το έλαιο αυτό έχει αντισηπτικές, αντιβακτηριακές, αντιπαρασιτικές, αντιικές, αναλγητικές και αντιμυκητιασικές ιδιότητες, επομένως είναι εξαιρετικό στην θεραπεία της ονυχομυκητίασης. Αναμείξτε δύο σταγόνες ελαίου με ένα κουταλάκι του γλυκού παρθένου ελαιόλαδου. Με την βοήθεια ενός σταγονόμετρου ή βαμβακιού επαλείψτε την μολυσμένη περιοχή τουλάχιστον μια φορά την ημέρα. Ακολουθήστε την θεραπεία αυτή καθημερινά για τρείς εβδομάδες προκειμένου να δείτε θετικά αποτελέσματα. 10. Χυμός λεμονιού.

Ο χυμός του λεμονιού έχει αντισηπτικές και αντιμυκητιασικές ιδιότητες. Το κιτρικό οξύ που περιέχεται στον χυμό αυτόν εμποδίζει την εξάπλωση του μύκητα. Εφαρμόστε μια ποσότητα φρέσκου χυμού λεμονιού στην μολυσμένη περιοχή και αφήστε την να δράσει για δέκα λεπτά, στην συνέχεια ξεπλύνετε την περιοχή με χλιαρό νερό και σκουπίστε καλά. Η θεραπεία αυτή είναι συνετό να επαναλαμβάνετε καθημερινά για ένα μήνα ή και περισσότερο. Μπορείτε επίσης να αναμίξετε ίσα μέρη χυμού λεμονιού και ελαιόλαδου και χρησιμοποιήστε το μείγμα για να κάνετε μασάζ στην περιοχή. Το λεμόνι βοηθά στον έλεγχο της λοίμωξης ενώ το λάδι θα κρατήσει το δέρμα σας απαλό. 11. Γαρύφαλλο και Καμφορά

Εξαιρετικά αντιμηκητησιακά είναι το αιθέριο έλαιο γαρυφάλλου και το αιθέριο έλαιο καμφοράς. (για τον ίδιο λόγο πολλοί κάνουν επάλειψη στο νύχι με Βιξ, το οποίο περιέχει αυτό το έλαιο). Η ρουτίνα που έχει εξαιρετικά αποτελέσματα, και συστήνω, είναι η εξής. Ζεστό ποδολουτρο σε μια μικρή λεκανίτσα, να χωρά ένα πόδι περίπου, όπου στο νερό έχουμε προσθέσει 1 κουταλιά σούπας σόδα φαγητού και λιγο ξύδι, κατά προτίμηση μηλόξυδο. Μετά στέγνωμα του ποδιού με καθαρή πετσέτα, και λιμάρισμα της πάνω επιφάνειας του νυχιού που έχει μύκητα (έτσι λίγο λίγο λεπταίνει το νύχι και απορροφά καλύτερα τη θεραπεία). Κόψιμο όσου νυχιού γίνεται με ΑΠΟΛΥΜΑΣΜΕΝΟ νυχοκόπτη (απολύμανση με οινόπνευμα). Στη συνέχεια βάζουμε απο μια σταγόνα αιθέριο ελαιο μέσα στο νύχι (το στάζουμε στην ένωση νυχιού δέρματος, και αυτό διεισδύει) και μια στην επιφάνεια του νυχιού. Τέλος επάλειψη με βιξ πάνω στο νύχι και γυρω απ αυτό (ώστε να απορροφηθεί). (εναλλακτικά βάζω μια δική μου κρέμα που περιέχει: αλόη βέρα σε τζέλ, αλοιφή λεοντος για μυικούς πόνους, λίγο ελαιόλαδο και σταγόνες αιθέριων ελαίων, κυρίως καμφορά, γαρυφαλέλαιο, λεβάντα και τσαγιόδεντρο. Μπορούμε να βάλουμε 4-5 σταγόνες απ το καθένα σε ποσότητα μια κούπας περίπου). Εφ όσον είναι καλοκαίρι εκθέτουμε τα πόδια στον ήλιο όσο περισσότερο γίνεται.

12. Αλκαλική Διατροφή

Υπάρχει η πιθανότητα ο ονυχομύκητας να οφείλεται στην Candida.

Όπως και να ‘ χει, όποια κι αν είναι η πιθανή αιτία, η μεταβολή του pH του σώματός σας σε αλκαλικό θα συντελέσει στην αποκατάσταση της ονυχομυκητίασης και κάθε μορφής μυκητίασης στο σώμα αφού οι περισσότεροι μύκητες δεν επιβιώνουν σε αλκαλικό περιβάλλον. Άρα, καταναλώστε πολλά λαχανικά και λιγότερα επεξεργασμένα τρόφιμα.

filenades

Via

poniridis.blogspot.gr

from PoNiRidiS http://ift.tt/2hWud0R
via IFTTT

ΑΝΕΚΔΟΤΟ: Το ημερολόγιο μιας ξανθιάς

Γράφει στο ημερολόγιό της μια ωραία ύπαρξη σε κρουαζιέρα... Ημέρα 1η Αγαπημένο μου ημερολόγιο. Όλα είναι πακεταρισμένα για την κρουαζιέρα. Τα πιο ωραία φορέματα μου και τα είδη μακιγιάζ. Έχω εξουθενωθεί! Ημέρα 2η Όλη μέρα στη θάλασσα, ήταν υπέροχα, είδα φάλαινες και δελφίνια! Γνώρισα και τον
Καπετάνιο σήμερα, φαίνεται πολύ καλός άνθρωπος. Ημέρα 3η Σήμερα ήμουν στην πισίνα. Έκανα βόλτα στο κατάστρωμα κι έπαιξα γκολφ. Ο Καπετάνιος με προσκάλεσε στο τραπέζι του για φαγητό. Αισθάνθηκα μεγάλη τιμή και πέρασα υπέροχα. Είναι πολύ ελκυστικός και περιποιητικός. Ημέρα 4η Κέρδισα 8000 στο καζίνο του πλοίου! Ο Καπετάνιος, μου ζήτησε να φάμε μαζί στην καμπίνα του. Είχαμε ένα πολυτελές δείπνο με χαβιάρι και σαμπάνια. Κατόπιν, μου ζήτησε να περάσω τη νύχτα μαζί του αλλά εγώ αρνήθηκα. Του είπα ότι δεν μπορώ να φανώ άπιστη στον άντρα μου. Ημέρα 5η Στην πισίνα και σήμερα. Κάηκα απ' τον ήλιο, κι ύστερα πήγα στο πιάνο μπαρ για ποτό την υπόλοιπη μέρα. Ο Καπετάνιος με είδε και με κέρασε αρκετά ποτά. Στ' αλήθεια είναι γοητευτικός. Και πάλι μου ζήτησε να πάω στην καμπίνα του το βράδυ. Αρνήθηκα ξανά. Μου είπε ότι αν δεν του δώσω αυτό που θέλει από μένα, θα βυθίσει το πλοίο. Σοκαρίστηκα. Ημέρα 6η Σήμερα έσωσα 1600 ζωές. Δυο φορές.

Via

poniridis.blogspot.gr

from PoNiRidiS http://ift.tt/2hVSNPm
via IFTTT

Η Άμπι και η νέα χρονιά

Ρατσισμός και μετα-αλήθεια

—της Ξένιας Κουναλάκη—

Διάβασα το κυριακάτικο άρθρο του Τάκη Θεοδωρόπουλου, στο οποίο αποφαίνεται ότι «η Αθήνα δεν είναι πολυπολιτισμική». Το βασικό επιχείρημά του είναι πως η Ελλάδα δεν διέθετε αποικίες, όπως η Γαλλία, και γι’ αυτό οι δικοί μας μετανάστες είναι αδύνατο να ενταχθούν στις χαλαρές δομές της χώρας. Είναι άλλωστε χειρότεροι μετανάστες από τους άλλους, γιατί είναι αδέσποτοι (έτσι τους αποκαλεί) και «παρ-άτυποι» (δεν του αρέσει του Τάκη Θεοδωρόπουλου η πολιτική ορθότητα και γι’ αυτό προβαίνει σε έναν ατυχή και κάπως ανατριχιαστικό παραλληλισμό με τα άτυπα κύτταρα και τον καρκίνο). Γράφει μάλιστα περίπου ως αξίωμα ότι οι Αφρικανοί μετανάστες της πόλης ασχολούνται (όλοι;) με την πορνεία και τα ναρκωτικά. Αντίθετα, είναι πολύ γλυκός και επιεικής με τους Αλβανούς, επειδή στη δεκαετία του ’90 είχε γνωρίσει τη δεκαεξάχρονη τότε Ντίνα, η οποία ήθελε να σπουδάσει φυσικομαθηματική και της άρεσε η ποίηση του Καββαδία. Τη δεκαετία του ’90 δεν υπήρχε, όμως, αυτή η εξιδανικευμένη εικόνα για τους Αλβανούς. «Δεν θα γίνεις Ελληνας ποτέ, Αλβανέ», ήταν ένα από τα δημοφιλή συνθήματα και όχι μόνο σε ακροδεξιούς κύκλους, αλλά και σε πιο μετριοπαθή περιβάλλοντα. Την πρώτη δεκαετία της νέας χιλιετίας, όχι πολύ παλιά δηλαδή, Αλβανοί σημαιοφόροι μαθητές, όπως ο Οδυσσέας Τσενάι, δέχονταν επιθέσεις επειδή τολμούσαν να ακουμπήσουν την ελληνική σημαία. Δόθηκαν μάχες τότε όχι μόνο για τέτοιου είδους επουσιώδη, συμβολικά ζητήματα, αλλά και για τον νόμο περί ιθαγενείας, ώστε να μπορούν τα παιδιά μεταναστών που μετέχουν της ελληνικής παιδείας να μην αισθάνονται μονίμως ξένα στη χώρα όπου μεγαλώνουν. Τα προσφυγόπουλα που επισκέπτονται από φέτος τα ελληνικά σχολεία, στο πλαίσιο της προσπάθειας να μην ιδρυματοποιηθούν σε κάποιον απομακρυσμένο καταυλισμό, θα μάθουν γρήγορα την ελληνική γλώσσα, θα μεγαλώσουν εδώ, θα ερωτευτούν, θα κάνουν παιδιά με τη σειρά τους, θα γίνουν Ελληνες φορολογούμενοι πολίτες, θα βοηθήσουν το ασφαλιστικό σύστημα να μην καταρρεύσει, θα συνδράμουν στην αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας. Κάποιοι θα γίνουν αθλητές, επιστήμονες και πολιτικοί. Κάποιοι θα γίνουν εγκληματίες, συνάδελφοι ανθρώπων που είχαν Ελληνες γονείς και προγόνους. Αυτή είναι η έννοια της πολυπολιτισμικής κοινωνίας.

Η αρχή του ρατσισμού είναι οι γενικεύσεις και υπεραπλουστεύσεις. Βασίζονται σε εμπειρικές παρατηρήσεις (η 16χρονη Ντίνα, «πορνεία και ναρκωτικά, σου λένε οι κάτοικοι») και όχι σε στοιχεία. Ο Τάκης Θεοδωρόπουλος βδελύσσεται την πολιτική ορθότητα, αλλά διολισθαίνει στο άλλο άκρο. Την αυθαιρεσία της μετα-αλήθειας, που βασίζεται στον ανεξήγητο φόβο και αψηφά τα στατιστικά στοιχεία. Σύμφωνα με τα στοιχεία της αστυνομίας, το πρώτο εξάμηνο του 2016 τα αδικήματα που αφορούν σεξουαλική εκμετάλλευση μειώθηκαν σημαντικά σε σύγκριση με το αντίστοιχο διάστημα του 2015, του 2014 και του 2013, ενώ στον τομέα της διακίνησης ναρκωτικών ο αριθμός των δραστών που είναι ημεδαποί είναι συστηματικά πενταπλάσιος σε σύγκριση με τους αλλοδαπούς.

Πηγή: Η Καθημερινή

* * *

Εδώ άλλες αναρτήσεις από την κατηγορία Copy-paste

Στο:Copy-paste Tagged: ρατσισμός, Η Καθημερινή, Ξένια Κουναλάκη, Οδυσσέας Τσενάι, Τάκης Θεοδωρόπουλος

from dimart http://ift.tt/2ikfmy7
via IFTTT

Give Peace a Chance

Αυτό δεν είναι τραγούδι #901
Dj της ημέρας,η Μαρίκα Τσεβά

Ποια είναι αυτή η Πάολα, ρε παιδιά; Μέχρι να γίνει το πρόσφατο τζέρτζελο, την αγνοούσα. Είχα ακούσει το όνομα, αλλά νόμιζα ότι η τραγουδίστρια και η συνώνυμη τρανσέξουαλ ακτιβίστρια είναι ένα και το αυτό πρόσωπο – τέτοια άγνοια! (Δεν είναι δουλειά μου να ενημερώνομαι για τα καλλιτεχνικά, με ή χωρίς εισαγωγικά. Δικαίωμά μου να αγνοώ ό,τι δεν με ενδιαφέρει.) Παρ’ όλα αυτά, ωραία ευκαιρία αυτή η Πάολα να διχαστούμε για άλλη μία φορά, να πάρουμε θέση! Πρέπει πάντα να παίρνουμε θέση, έστω κι αν είναι πρώτο τραπέζι κόλαση.

Ας εξετάσουμε το ζήτημα ψύχραιμα (#not) και αντικειμενικά (#extra-not).

«Να τελειώνουμε με το παλιό. Ή εμείς ή αυτοί». Το θυμάστε αυτό το προεκλογικό σύνθημα;

Δύο χρόνια μετά: Δεν τελειώσαμε με το παλιό. Καθόλου όμως. Περίεργο; Μπα. Η απάντηση βρίσκεται στο ποιοι είναι οι «εμείς» και ποιοι οι «αυτοί». Για να δούμε:

Δίπολο #1: Αριστεροί vs. Δεξιοί

Δεν ισχύει. (Παιδί, για φέρε το αριστερόμετρο να μετρηθούμε!) Ο αριστερός Euclid Τσακαλώτος εφαρμόζει πιο δεξιές πολιτικές από τον δεξιό Mail Χαρδούβελη. Ο ακροδεξιός Αδωνιβορίδης είναι τόσο εθνίκι όσο και ο αριστερός νοσταλγικός πιανίστας Ζουράρις. Ο αδέξιος δέξιος Τζήμερος είναι πιο φραπεδιάρης από τον κεντρικό φραπέ Λεβέντη. Ο Κούλης είναι αριστερά των δεξιών και δεξιά των αριστερών, αλλά όχι στο κέντρο. (Χάσαμε τον Κούλη, στοπ.) Ο ακραία ψεκασμενοδέξιος Καμμένος είναι πιο αριστερός (συγκυβερνάει με τους «αριστεροί» αφού!) από τους γερμανοτσολιάδες μενουμευρωπαίους (Σαμαροβενιζελαίους, Φώφες, Σταύρους, μπαρμπα-Φώτηδες – πριν καούν, όσο καίγονταν και ως στάχτη). Η Ζωή είναι αριστερή μόνο αν τα λα(φα)ζάνια αποδεχτούν ότι είναι παράνομη, επονείδιστη και αθέμιτη η παρμεζάνα. (Το ΚουΚουΕ; Εκεί δεν έχει αριστερούς, μόνο κομμουνιστές, μην τα μπερδεύετε τα πράματα. Χώρια που δεν ασχολούνται με τ’ ανθρώπινα, έχουν πιο σοβαρές ασχολίες: επεξεργάζονται το επόμενο πενταετές πλάνο εξηλεκτρισμού.) Μόνη σταθερή αξία: οι κασιδιάρηδες και οι μπαχαλάκηδες. Έξοχα! Δεν υπάρχουν ούτε δεξιοί ούτε αριστεροί· υπάρχουν μόνο φασίστες και σταλινικοί.

Δίπολο #2: Ελιτίστες vs. Λαϊκοί

Δεν ισχύει. Όσοι βγάζουν φλύκταινες επειδή η Πάολα τραγούδησε Χατζιδάκι, δεν είναι ελιτίστες (οι πραγματικοί –πλην ελάχιστοι– ελιτίστες δεν θα μάθουν ποτέ ότι συνέβη τέτοιο «ατόπημα»). Όσοι βγάζουν φλύκταινες επειδή η Πάολα καταδέχτηκε να τραγουδήσει Χατζιδάκι, δεν είναι λαϊκοί (οι πραγματικοί –πλην ελάχιστοι– λαϊκοί αγνοούν τον Χατζιδάκι). Τι μένει; Οι «πνευματικοί ταγοί» μας που διασκέδαζαν κάποτε «από άποψη», και εν πλήρη γνώση της άγνοιάς τους, με το trash ρεύμα των 90s  και οι καρανίκες – δηλαδή, όσοι φτιάχνονται (ακόμα!) με τα μποτάκια της ΜενεγάκηΣ. Σ’ αυτή την πολιτισμική σούπα, στον αμόρφωτο και αδιαμόρφωτο πολτό της καθ’ ημάς Ανατολής, δεν υπάρχουν ούτε ελιτίστες ούτε λαϊκοί· μόνο ελληναράδες κουλτουριάκης ή/και λούμπεν κοπής.

Δίπολο #3: Κλαρινοπεθεροί vs. Κλαρινογαμπροί

Δεν ισχύει. Υποτίθεται ότι οι Κλαρινοπεθεροί έχουν άποψη, ενώ οι Κλαρινογαμπροί μέλλον. Η άποψη των πρώτων αίρεται στο ύψος των κωλοτρυπίδων (όλοι έχουν από μία – θε’ μου, σ’χώραμε), ενώ το μέλλον τους οι δεύτεροι το κάνανε τατουάζ. Όλοι ανήκουν στην ίδια οικογένεια – γι’ αυτό και η κόντρα τους είναι τόσο αιματηρή (συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες).

(Και πάει λέγοντας. Τα δίπολα είναι άπειρα – και μου τελειώνουν οι εξυπνάδες.)

Άρα, ποιοι «εμείς» και ποιοι «αυτοί»; Εμείς είμαστε λίγο «αυτοί» και αυτοί λίγο «εμείς». Θα τα βρούμε ποτέ μεταξύ μας να δούμε τι θα γίνει με το χάλι μας; Όχι βέβαια! Αυτό δα μας έλειπε. «Εμείς» θα πατήσουμε στα ελάχιστα κοινά μεταξύ μας για να πατήσουμε τους «αυτοί». Και όταν «εμείς» έρθουμε στα πράγματα, θα δούμε τότε ποιοι είναι πιο πολύ «εμείς» από εμάς. Και θα ξαναδιχαστούμε, ρε σεις. Καλά να ’μαστε και θα διχαζόμαστε μέχρι την πλήρη εξαφάνισή μας.

Σε βλέπω! Λες τώρα μέσα σου, «Εντάξει, ρε φιλενάδα, καλά μας τα λες. Εσύ, όμως, δεν μας είπες, με ποιους είσαι, με τους “εμείς” ή με τους “αυτοί”; Πάρε θέση, μωρή γαλότσα!» Δίκαιη η αγανάκτηση (πάμε πλατεία;). Εγώ, ε; Φυσικά δεν είμαι ούτε με τους απαράδεκτους ούτε με τους γελοίους! Εγώ είμαι αυτάρκης, αυτόνομη και αυτόφωτη. (Και έχω πάντα δίκιο, έτσι;) Όπως όλοι μας άλλωστε, κι εμείς κι αυτοί.

Ειρήνη υμίν! Ας δώσουμε μια ευκαιρία στην κοινή λογική, μπας και τελειώσει κάποτε ο τρέχων Μεσαίωνας και περάσουμε επιτέλους στον Διαφωτισμό.

Καλή χρονιά σε όλους!

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com. 

Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια

Στο:Αυτό δεν είναι τραγούδι Tagged: Μάνος Χατζιδάκις, Μαρίκα Τσεβά, Μουσική, Πάολα, John Lennon

from dimart http://ift.tt/2iJtvDZ
via IFTTT

Πως καθιερώθηκε το σπάσιμο των πιάτων;

Τη δεκαετία του ’60 έφθασαν να σπάζονται 100 χιλιάδες πιάτα το μήνα... Ανέκαθεν κάποιοι που μεράκλωναν, κυρίως σε λαϊκά κέντρα, έσπαγαν ό,τι βρισκόταν στο τραπέζι τους, καρέκλες, κορνίζες, ακόμη και πιάνα. Ακολούθως φρόντιζαν να πληρώσουν το κόστος. Όποτε μάλλον περιορισμένος ήταν ο αριθμός εκείνων που ήθελαν να πληρώνουν τα σπασμένα. Ενας πανέξυπνος
επιχειρηματίας νυκτερινών κέντρων, ο Μπαμπαβέας, το 1931 άνοιξε το καμπαρέ Folies d’ ete στο τέρμα της Ηρώδου του Αττικού. Με μεθυστική αργεντίνικη μουσική, διαβατάρικες πεταλούδες του Παρισιού και ρώσικο μπαλέτο κατόρθωσε να βρεθεί το μαγαζί του στο επίκεντρο της νυκτερινής ζωής της πόλης. Ο επιχειρηματίας δεν χρέωνε στους καλούς πελάτες τα σπασμένα. Όταν όμως αυξήθηκαν οι θεριακλήδες, επανήλθε το παλαιό καθεστώς. Όποιος έσπαγε πλήρωνε και μάλιστα αδρά. Χωρίς υπερβολές θα περάσουν περίπου τρεις δεκαετίες. Το σπάσιμο το πιάτων ήταν γνωστό αλλά όχι καθιερωμένο, όπως έφτασε στις ημέρες μας. Στην επέκταση του φαινομένου βοήθησε η ταινία «Ποτέ την Κυριακή» και το τραγούδι «Τα παιδιά του Πειραιά», στο ξεκίνημα της δεκαετίας του ’60. Ούτε λίγο ούτε πολύ, το σπάσιμο φάνηκε ως εθνικό σπορ. Τότε μάλιστα εφευρέθηκε και η χρήση των πιάτων δεύτερης διαλογής, οπότε και επισήμως η συνήθεια εισήλθε στην καθημερινότητα της διασκέδασης. Ο Ζυλ Ντασσέν χρειάσθηκε να επαναλάβει τη σκηνή του σπασίματος των πιάτων αρκετές φορές. Φρόντισε δε να εξασφαλισθούν πιάτα που έβγαιναν ελαττωματικά από τους φούρνους των εργοστασίων. Εντός της δεκαετίας της ’60 έφθασαν να σπάζονται 100 χιλιάδες πιάτα το μήνα, ενώ γεννήθηκαν καμιά πενηνταριά βιοτεχνίες και βρήκαν εργασία περίπου χίλιοι άνθρωποι για να καλύπτονται οι ανάγκες των μερακλήδων. Ακολούθησαν αργότερα τα γύψινα αντίγραφα πιάτων για να αποφεύγονται οι τραυματισμοί και να μειώνεται το κόστος. tampouloukia.gr

Via

poniridis.blogspot.gr

from PoNiRidiS http://ift.tt/2iaNwqf
via IFTTT

Ο διπλοπαρκαρισμένος (δε κίλλερ)

Αυτό δεν είναι τραγούδι #900
Dj της ημέρας, ο Γιώργος Τσακνιάς

The killer awoke before dawn, he put his boots on
He took a face from the ancient gallery
And he walked on down the hall 

—The Doors, The end—

Το παρκάρισμα στη Θεσσαλονίκη είναι ιστορία ακόμα πιο πονεμένη από ό,τι στην Αθήνα: σχεδόν όλοι διπλοπαρκάρουν. Δεν έχω ιδέα πώς παίρνουν τα αυτοκίνητά τους οι από μέσα. Υποθέτω πως γνωρίζονται μεταξύ τους ή αφήνουν σημειώματα με τηλέφωνα. Ή, απλώς, δεν τα παίρνουν. Ενίοτε βλέπεις και τριπλά παρκαρίσματα.

Τα λέει ωραία ο Σιγανίδης στον Διπλοπαρκαρισμένο — όχι αυτά ακριβώς, δηλαδή, αλλά αυτά που λέει, τα λέει ωραία. Για κάποιο λόγο, το τραγούδι αυτό μου φέρνει πάντα στο νου την οδό Ολύμπου. Όχι ότι είναι ο μοναδικός δρόμος με διπλοπαρκαρισμένους, κάθε άλλο. Εν πάση περιπτώσει, πρόκειται για ζητήματα που θα τα λύσει το μετρό της Θεσσαλονίκης. Ξέρω και ένα άλλο, με τον Τοτό, αλλά δεν είναι της στιγμής.

Ένα πρωί, την εποχή πάνω κάτω που ανοίγει η περίφημη «Τρύπα του Κούβελα» (πρόγονος του σημερινού «μετρό της Θεσσαλονίκης»), μέσα ή τέλη της δεκαετίας του ’80 δηλαδή, εγώ προσπαθώ να βγω από μια κάθετο στη Δελφών. Με το τιμόνι στριμμένο δεξιά, έχω το βλέμμα κολλημένο αριστερά, προσπαθώ να διακρίνω ανάμεσα στους διπλοπαρκαρισμένους αν έρχεται και κανένας κινούμενος και ξεμυτάω σιγά-σιγά, πόντο-πόντο — και κάποια στιγμή ακούω έναν γδούπο. Πατάω φρένο και συνειδητοποιώ ότι γκρέμισα μια γυναίκα που προσπαθούσε να περάσει το δρόμο απέναντι. Προφανώς την ακούμπησα με απίστευτα χαμηλή ταχύτητα — ήταν δε εντελώς ηλίθιο εκ μέρους της να πάει να περάσει το δρόμο δίπλα μου, την ώρα που έστριβα. Παρ’ όλα ταύτα, αισθάνομαι φριχτά: σε κάθε περίπτωση, εγώ δεν έπρεπε να κοιτάω μόνο αριστερά, όφειλα να ρίχνω καμιά ματιά και δεξιά, μπας και υπάρχει κάνας ηλίθιος (που υπήρχε).

Κατεβαίνω έντρομος. Μέχρι να βγω, έχει σηκωθεί μόνη της. Αρχίζει και με βρίζει. Δηλαδή, δεν βρίζει ιδιαίτερα, επαναλαμβάνει μόνο τη λέξη «βλάκα» και την προτροπή να πάω να χαθώ. Εναλλάξ. Εγώ τη ρωτάω αν χτύπησε κι αν θέλει να την πάω κάπου. Εκείνη ψέλνει μονότονα: «Α να χαθείς. Βλάκα. Α να χαθείς. Βλάκα. Α να χαθείς. Βλάκα».

Ηρεμώ, βλέπω ότι δεν χτύπησε. Ζητάω άλλη μια φορά συγγνώμη και πάω να μπω στο αυτοκίνητο. Τότε προσέχω έναν άντρα γύρω στα εξήντα, που έχει βγει από παρακείμενο μαγαζί. Πλησιάζει, κάνει το γύρο του αυτοκινήτου, κοιτάει τις πινακίδες και με ρωτάει:

— Καλά ρε φιλαράκι, δε με λες, εσύ δηλαδή ήρθες από την Αθήνα για να μας σκοτώσεις;

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com. 

Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια

Στο:Αυτό δεν είναι τραγούδι Tagged: Αλκίνοος Ιωαννίδης, Γιώργος Τσακνιάς, Θεσσαλονίκη, Μιχάλης Σιγανίδης, Μουσική, Σωτήρης Κούβελας

from dimart http://ift.tt/2ify4ah
via IFTTT