zougla: Devil’s blues

Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2016

Devil’s blues

Αυτό δεν είναι τραγούδι #894
Dj της ημέρας, ο Τάκης Φωτιάδης

Αγαπώ τον Μίνγκους ούτως ή άλλως. Το συγκεκριμένο το αγαπώ διπλά, γιατί έτυχε να γίνει το soundtrack μια ευλογημένης, απολύτως κινηματογραφικής, στιγμής μου.

Πριν από χρόνια, βρέθηκα σε ένα ιρλανδέζικο παμπ στην Κωνσταντινούπολη (ναι, σωστά: σε ένα ιρλανδέζικο παμπ στην Κωνσταντινούπολη). Με τα όλα του: τριφύλλια, βελάκια, φωτογραφίες του Joyce, του Wilde, του Beckett και του Yeats, αφίσα την εθνική ομάδα της Ιρλανδίας, τοπία με πατατοχώραφα κ.ο.κ. Ήμουν μόνος μου και το μόνο που έκανα ήταν να πίνω και να χαζεύω γύρω μου. Είχα μόλις παραγγείλει το τρίτο μου ουίσκι, όταν ξέσπασε ένας άγριος καβγάς μεταξύ των μελών μιας —ήσυχης, μέχρι τότε— παρέας. Χωρίς κλιμάκωση, τουλάχιστον κατανοητή σε μένα, που δεν μιλάω τούρκικα: κατευθείαν άγριο βρωμόξυλο. Πάγωσα στη θέση μου αισθανόμενος —σωστά ή λάθος, δεν ξέρω και δεν θα μάθω— ότι, αν κινηθώ προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, θα με πάρει και μένα η μπάλα. Δύο φορές έσκυψα και απέφυγα στο τσακ ένα μπουκάλι και μία καρέκλα, προσέχοντας ταυτόχρονα να μη χύσω το ουίσκι μου (όλα κι όλα). Κάποια στιγμή, κάποιος είπε τη μαγική λέξη: πολίς. Οι συμπλεκόμενοι πετάχτηκαν έξω, ενώ συνέχιζαν να πλακώνονται καθ’ οδόν (ακόμα δεν έχω καταλάβει πώς το κατάφεραν, πάντως έτσι έγινε). Καθώς ο αχός της μάχης απομακρυνόταν και η σειρήνα της πολίς πλησίαζε, ο μπάρμαν κοίταξε τον τελευταίο πελάτη, δηλαδή εμένα. Το βλέμμα του πήγε στο ποτό μου· μου φάνηκε πως διέκρινα μια σπίθα επιδοκιμασίας για το γεγονός ότι μέσα στον χαμό είχα φροντίσει να μη χυθεί το ουίσκι. Χωρίς να πει λέξη, έφερε το μπουκάλι και μου το γέμισε. Έβαλε κι ένα ο ίδιος, μετά πήγε στο στερεοφωνικό, σταμάτησε τα κέλτικα και έβαλε το Devil’s blues του Τσαρλς Μίνγκους.

The devil rode on a big black stallion, ride in on a cloud of rain;
The tipster, the tipster, Tipster was his name.

Tipster destroyed the hearts of women all across the land,
he is in the mind of every travellin man.

I see a gal every now and then who make me wanna live like other men,
but deep down inside I know it’s time to tell the tipster to ride

Here’s my warning to other men, don’t let your restless soul breath deep;
take a friendly tip from me, woman will never let you free

That’s why the wind is my lover, Tipster is my feet;
Wind and the devil, Tipster and me, we’ll ride together through all eternity

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.