Πώς η ανάγκη για "τέλειο σώμα" μπορεί να οδηγήσει σε βουλιμία; Με τον όρο βουλιμία ορίζουμε τη συχνή κατανάλωση μεγάλης ποσότητας φαγητού, την οποία το άτομο νιώθει ανίκανο να ελέγξει ή να σταματήσει. Χαρακτηριστικά ψυχογενούς βουλιμίας Τα επεισόδια της υπερφαγίας αφορούν συνήθως την κατανάλωση τροφών, οι οποίες έχουν πολλές θερμίδες και μπορούν να καταναλωθούν εύκολα και γρήγορα. Τα βουλιμικά άτομα, για να καταφέρουν να ελέγξουν το βάρος τους, χρησιμοποιούν μεγάλες ποσότητες καθαρτικών ή και διουρητικών, κάνουν πολυήμερες νηστείες και προκαλούν εμετό έπειτα από κάθε επεισόδιο. Συνήθως, ντρέπονται για τη συμπεριφορά τους και προσπαθούν να κρατήσουν κρυφά τα επεισόδια αυτά. Τα άτομα που έχουν ψυχογενή βουλιμία συνήθως έχουν φυσιολογικό βάρος, αλλά υπάρχουν και ενδείξεις ότι πριν από την εμφάνιση της διαταραχής ίσως είχαν περισσότερο βάρος από άλλα άτομα της ίδιας ηλικίας. Η διαταραχή αυτή είναι ιδιαίτερα συχνή στις ανεπτυγμένες χώρες και το μεγαλύτερο ποσοστό εμφανίζεται στις γυναίκες. Η βουλιμία παρουσιάζεται στις γυναίκες δύο με τρεις φορές πιο συχνά από την ανορεξία. Τα άτομα που υποφέρουν από βουλιμία προσλαμβάνουν μεγάλες ποσότητες φαγητού, η ενεργειακή αξία του οποίου μπορεί να φτάσει και τις 5.000 θερμίδες. Στη συνέχεια ,όμως, οι ενοχές που νιώθουν τους ωθούν σε πρόκληση εμέτου ή στη λήψη καθαρκτικών ή διουρητικών σκευασμάτων, προκειμένου να "αποβάλλουν" την υπερβολική αυτή ποσότητα τροφής. Το βουλιμικό άτομο τρώει και συμπεριφέρεται φυσιολογικά, παρουσία άλλων ατόμων και κρατάει μυστική τη διαταραχή του. Αιτιολογία: Η νευρογενής βουλιμία οφείλεται σε διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της σημασίας που δίνει η κοινωνία στην απόκτηση λεπτού σώματος. Εμφανίζεται, όταν ένα άτομο αντιμετωπίζει διάφορα προβλήματα στη ζωή του όπως οικογενειακά, κοινωνικά κ.ά. Κάτω από τέτοιες συνθήκες το άτομο αισθάνεται αβοήθητο και ανίκανο να ελέγξει αυτά που συμβαίνουν στη ζωή του. Έτσι, του είναι ευκολότερο να ελέγξει την κατανάλωση της τροφής του και να συγκεντρωθεί στην εμφάνιση του σώματός του και του βάρους του αντί να αντιμετωπίσει τα πραγματικά του προβλήματα. Συμπερασματικά, η νευρογενής βουλιμία δεν έχει να κάνει με τη λαιμαργία και την επιθυμία για υπερβολική κατανάλωση τροφής (τα οποία παρουσιάζονται ως συμπτώματα της διαταραχής αυτής), αλλά με σωματικούς, ψυχολογικούς και κοινωνικούς παράγοντες . Τα διαγνωστικά κριτήρια της νευρογενούς βουλιμίας είναι τα εξής:
1. Επανειλημμένα επεισόδια υπερφαγίας : ταχεία κατανάλωση μεγάλης ποσότητας τροφής μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα.
2. Κατά τη διάρκεια των επεισοδίων υπερφαγίας υπάρχει ένα αίσθημα έλλειψης ελέγχου της συμπεριφοράς πρόσληψης τροφής.
3. Το άτομo τακτικά προκαλεί εμετό, χρησιμοποιεί καθαρτικά / διουρητικά, ακολουθεί αυστηρή δίαιτα ή νηστεία ή ασκείται εντατικά, για να αποτρέψει την αύξηση βάρους.
4. Ένας ελάχιστος μέσος όρος δύο επεισοδίων υπερφαγίας την εβδομάδα για τρεις τουλάχιστον μήνες.
5. Επίμονη και υπερβολική ενασχόληση με το σχήμα και το βάρος του σώματος. Διατροφική αντιμετώπιση - Το βουλιμικό άτομο πρέπει: Να τρώει τακτικά γεύματα. Αυτό θα μειώσει την ανάγκη για υπερκατανάλωση τροφής. Να είναι με άλλα άτομα μετά τα γεύματα. Να απασχολείται με άλλες δραστηριότητες μετά από κάθε γεύμα. Να ηρεμεί μετά από κάθε γεύμα. Να αποφεύγει την υπερκατανάλωση τροφής με την προοπτική να προκαλέσει εμετό. Αν προκαλέσει εμετό ή κάνει χρήση καθαρτικών, πρέπει να προσπαθήσει να πάρει το επόμενο γεύμα κανονικά. Πηγή
Via
1. Επανειλημμένα επεισόδια υπερφαγίας : ταχεία κατανάλωση μεγάλης ποσότητας τροφής μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα.
2. Κατά τη διάρκεια των επεισοδίων υπερφαγίας υπάρχει ένα αίσθημα έλλειψης ελέγχου της συμπεριφοράς πρόσληψης τροφής.
3. Το άτομo τακτικά προκαλεί εμετό, χρησιμοποιεί καθαρτικά / διουρητικά, ακολουθεί αυστηρή δίαιτα ή νηστεία ή ασκείται εντατικά, για να αποτρέψει την αύξηση βάρους.
4. Ένας ελάχιστος μέσος όρος δύο επεισοδίων υπερφαγίας την εβδομάδα για τρεις τουλάχιστον μήνες.
5. Επίμονη και υπερβολική ενασχόληση με το σχήμα και το βάρος του σώματος. Διατροφική αντιμετώπιση - Το βουλιμικό άτομο πρέπει: Να τρώει τακτικά γεύματα. Αυτό θα μειώσει την ανάγκη για υπερκατανάλωση τροφής. Να είναι με άλλα άτομα μετά τα γεύματα. Να απασχολείται με άλλες δραστηριότητες μετά από κάθε γεύμα. Να ηρεμεί μετά από κάθε γεύμα. Να αποφεύγει την υπερκατανάλωση τροφής με την προοπτική να προκαλέσει εμετό. Αν προκαλέσει εμετό ή κάνει χρήση καθαρτικών, πρέπει να προσπαθήσει να πάρει το επόμενο γεύμα κανονικά. Πηγή
Via
from PoNiRidiS http://ift.tt/1kYtCwR
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου