Ανεκδοτάκι

Αυτό δεν είναι τραγούδι #482
Dj της ημέρας, η Νατάσσα Συλλιγνάκη

Ένας από τους λιγότερο γνωστούς δίσκους του Μάνου Λοΐζου είναι ο τελευταίος του. «Κάτω από ένα κουνουπίδι», κυκλοφόρησε μετά τον θάνατό του – το 1995. Είχε πρωτοκυκλοφορήσει το 1981 σε κασέτα, από πρόχειρη ηχογράφηση – θυμάμαι το «Ο Στάθης» να το τραγουδάμε σε γιορτή στην κατασκήνωση, κάπου στις αρχές της δεκαετίας του ’80, και να γελάμε ατέλειωτα με την «κούκλα στο κουτί». Τραγούδια για παιδιά. Αστεία, τρυφερά, παράλογα, σε στίχους του Γιάννη Νεγρεπόντη και μουσική του Μάνου.

«Κάτω από ‘να κουνουπίδι
εκαθόταν σαμιαμίδι
εκαθόταν και σκεφτόταν
να ‘χα λέει ένα απίδι.»

Μας έκανε παρέα πολλές φορές – είναι πάντα στη λίστα με τα αγαπημένα τραγούδια που ακούμε από τότε που γεννήθηκε ο γιος μου, και σ’ αυτήν που προτείνω στις φίλες μου για τα παιδιά τους.
Έβαλα το cd ξανά, μετά από καιρό. Και ψάχνοντας στο youtube, βρήκα το «Ανεκδοτάκι», το αστείο με τα μερμυγκάκια που δεν μετράνε όπως εμείς, από μια ζωντανή ηχογράφηση τον Δεκέμβρη του 1980, σε στούντιο της ΕΡΑ. Τραγουδάει με τη γυναίκα του, την Δώρα Σιζάνη. Ο Μάνος θα ήταν 78 σήμερα, 22 Οκτώβρη.

«Τα τρία μερμηγκάκια
μπαμπάς, μαμά, παιδί
περνάνε ποταμάκι
χαρούμενοι κι οι τρεις.
Τι ωραία, τι καλά
περάσαμε κι οι εφτά
λέει το μερμηγκάκι
τρελό από χαρά.

Γιατί λέτε παιδάκια
το μερμηγκάκι λέει
εφτά αντί για τρεις;

Γιατί το μερμηγκάκι
δεν ξέρει να μετράει
όπως μετράμε εμείς.»

Κι εδώ όλος ο δίσκος:

* * *

Στην φωτογραφία, ο Μάνος Λοΐζος μωρό. Από την σελίδα για κείνον στο facebook. Μου έκανε εντύπωση το βλέμμα. Ίδιο, από τότε.

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.

* * *

Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια

from dimart http://ift.tt/1kwQXFq
via IFTTT