Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2015

Νανουρίσματα

Sweet-Lullaby-klein

Αυτό δεν είναι τραγούδι #491
Dj της ημέρας, η Χριστίνα Παπαβασιλείου

Και φτάνει εκείνη η άααααγια ώρα που ταϊσμένο, καθαρό και μυρωδάτο, το μωρό είναι έτοιμο να κοιμηθεί. Ανά τους αιώνες και σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, η διαδικασία δεν επιφέρει νεωτερισμούς. Μόνο οι Αμερικάνοι παιδοψυχολόγοι κάποτε θέλησαν να κάνουν την ανατροπή: θεώρησαν ότι δεν ήταν σωστή παιδαγωγική το νανούρισμα συνοδεία ταχταρίσματος, με αποτέλεσμα οι απελπισμένοι γονείς να βάζουν τα βρέφη στο αυτοκίνητο και να κάνουν γύρω γύρω το τετράγωνο μέχρι το πολυπόθητο αποτέλεσμα του ύπνου. Δηλαδή, μια απ τα ίδια – κι από οικολογικής απόψεως, άστα να πάνε.

Δεν παραδειγματίστηκαν από τους ιθαγενείς της φυλής Χόπι, όπου οι γυναίκες κεντούσαν το σύμβολο της πεταλούδας σε ένα μικρό κομμάτι δέρματος ελαφιού, το έδεναν στα μαλλιά του μωρού τους και ψιθύριζαν ένα νανούρισμα, ζητώντας από την πεταλούδα να έλθει και να κοιμίσει το παιδί τους. Άλλωστε, υπάρχει περασμένο στο βαθύτερο είναι της μάνας να λικνίζει το μωρό και να του ψιθυρίζει, να του μιλάει και κυρίως να του σιγοτραγουδάει, ακόμα κι αν η ίδια έχει φωνή κοκόρι – ποιος την ακούει, άλλωστε, πέραν του (ακόμα) σίγουρου θαυμαστή της;

Και πάνω στο τραγούδισμα θα πει για τις ελπίδες της, να το δει να μεγαλώνει, να τρανώνει, να παντρεύεται. Θα του εξιστορήσει τα προικιά του, θα το παρομοιάσει με γεράκι μα και με παγόνι, θα του τάξει χρυσαφικά και μαλάματα, θα στείλει το παιδί σε μπαξέδες, σε πόλεις ξακουστές –αλλά στο όνειρο του, γιατί η ίδια θα το χει αγκαλιά– θα ευχηθεί τον ύπνο σα γιατρειά. Κυρίως όμως θα εξορκίσει την συνάφεια του ύπνου με έναν μικρό θάνατο (έλα ύπνε πάρε το μα ξαναφέρε μού το) ή, στην χειρότερη περίπτωση, θα κλάψει που απέτυχαν τα ξόρκια – όπως στο παρακάτω νανούρισμα από την Αρκαδία, που απήγγειλε ο Σεφέρης όταν βραβεύτηκε με το Νόμπελ:

Εγώ για το χατήρι σου τρεις βάρδιες είχα κάνει
Είχα το ήλιο στα βουνά και τον αητό στους κάμπους
Και τον βοριά τον δροσερό τον είχα στα καράβια
Μα ο ήλιος εβασίλεψε κι αητός αποκοιμήθη
Και τον βοριά τον δροσερό τον πήραν τα καράβια
Κι έτσι του δόθηκε ο καιρός του χάρου και σε πήρε

Κι αν ακόμα αυτό που ακούγεται δεν είναι καθ’ αυτό νανούρισμα, η παράκληση για ύπνο, με τις λέξεις που ακούγονται σα να ‘χουν χάσει τα σύμφωνά τους έχοντας αφήσει ένα κελάρυσμα ήχων ένα βάρος στα βλέφαρα, δε μπορεί, θα το φέρει το ξαπόσταμα – κι ας είναι μόνο για την απόλαυση:

Now this day has fatigued me
and my most arduous desire shall
receive kindly the starry night
like a tired child
Hands, rest after so much action
Forehead, cease all thinking
Now all my senses
wish to sink into this light slumber
And unattendedly the soul
wants to take wings freely
to live on deep down and thousandfold
in the magic circle of the night

When Falling Asleep
[«Beim Schlafengehen», Hermann Hesse]
[«Four Last Songs», Richard Strauss, 1948]

Ή γιατί μες στο σκοτεινό δωμάτιο πάντα παραμονεύουν πλάσματα που η φαντασία γιγαντώνει, που πρέπει να καλύψεις με το σεντόνι κάθε εκατοστό του κορμιού σου, αλλιώς κάτι, εκεί στη γωνία που δε βλέπεις καλά, καραδοκεί πριν σε πάρει το άλογο του ύπνου:

On candy stripe legs the spiderman comes
Softly through the shadow of the evening sun
Stealing past the windows of the blissfully dead
Looking for the victim shivering in bed
Searching out fear in the gathering gloom and suddenly!
A movement in the corner of the room!
And there is nothing I can do
When I realize with fright
That the spiderman is having me for dinner tonight…

Lullaby
[The Cure, «Disintegration», 1989]

Βέβαια υπάρχουν και τα νανουρίσματα που εγώ τουλάχιστον δεν κατανοώ πως μπορούν να κοιμίσουν ένα παιδί, παρεκτός αν υπάρχει σχέδιο να μείνει άγρυπνο για πολλές ώρες από τους αλαλαγμούς κι έπειτα αποκαμωμένο να ξυπνήσει τουλάχιστον δύο μέρες μετά…

* * *

Εικόνα εξωφύλλου: © Mandy van Goeije

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.

* * *

Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια

Το dim/art στο facebook




from dimart http://ift.tt/1M3mvtf
via IFTTT

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου