Το εξαίσιο πουλί
—Ριμπέιρο Κόουτο—
Μετάφραση: Σοφία Εμμ. Χατζιδάκη
Απ’ τα βάθη μιας μαύρης σπηλιάς
μια ηχώ ακούστηκε. Κάποιος βογγούσε.
Μα ποιος ήταν δεν ξέρω,
μήτε κι αν ήταν σιμά η μακριά
αυτός που βογγούσε.
Πάνω μου έπεσε ύστερα το φως
κι είδα μαζί να κατεβαίνει
το κλουβί με το μεγάλο το πουλί.
Άπλωσε τα φτερά του ήσυχα,
φτερά με πετράδια πολύτιμα
που άστραψαν στο φως.
Ξάφνου η νύχτα ξαναγύρισε.
Τίποτα πια δεν έβλεπα.
Κι όμως σιμά μου, μέσα στη σκοτεινιά,
κάποιος βογγούσε.
* * *
Άλλα ποιήματα, άλλων εβδομάδων
from dimart https://ift.tt/2lz6Jpt
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου