zougla: Ο μάγος Ερμόδιος

Κυριακή 9 Απριλίου 2017

Ο μάγος Ερμόδιος

Το βιβλίο της άμμου #58

Μόλις ο Τζίλιο έφτασε στην πόρτα, εκείνη άνοιξε αθόρυβα — αθόρυβα και από μόνη της. Ο Τζίλιο μπήκε μέσα και μαρμάρωσε από έκπληξη.

Βρισκόταν σε μια τεράστια αίθουσα όπου οι τοίχοι ήταν επενδυμένοι με πορφυροποίκιλτο μάρμαρο και από τον πανύψηλο θόλο κρεμόταν μια λάμπα που η λαμπερή φλόγα της περιέλουζε τα πάντα με πυρακτωμένο χρυσό. Στο βάθος, ένα βαρύ χρυσοκεντημένο ύφασμα αποτελούσε τον ουρανό ενός θρόνου κάτω από τον οποίο, σε μια εξέδρα με πέντε σκαλοπάτια και πολύχρωμα χαλιά, υπήρχε μια επίχρυση πολυθρόνα. Σ’ αυτή καθόταν εκείνος ο μικρόσωμος γέρος με τη μακριά λευκή γενειάδα και το ασημένιο ντόμινο που κατά τον ερχομό της πριγκίπισσας Μπραμπίλα μελετούσε τις επιστήμες μες στη χρυσή τουλίπα. Όπως και τότε φορούσε στο σεβάσμιο κεφάλι του ένα ασημένιο χωνί· όπως και τότε στη μύτη είχε τεράστια γυαλιά· όπως και τότε διάβαζε, με τη δυνατή φωνή που είχε ακούσει ο Τζίλιο από μακριά, ένα μεγάλο βιβλίο που στηριζόταν στην πλάτη ενός γονατισμένου αράπη. Αριστερά και δεξιά στέκονταν δύο σωματοφύλακες, δύο στρουθοκάμηλοι που εναλλάξ, όταν ο γέρος τελείωνε τη σελίδα, γύριζαν με το ράμφος τους το φύλλο.

Τριγύρω κάθονταν ημικυκλικά καμιά εκατοστή κυρίες, πανέμορφες σαν νεράιδες και ντυμένες πλούσια και λαμπρά, όπως αρμόζει σε νεράιδες. Όλες έπλεκαν με ζήλο δίχτυα. Στο κέντρο του ημικύκλιου, μπροστά από τον γέρο, σ’ ένα μικρό βωμό από πορφύρα, υπήρχαν δυο παράξενες κουκλίτσες, σε στάση ατόμων βυθισμένων σε βαθύ ύπνο, με βασιλικές κορώνες στα κεφάλια.

Μόλις ο Τζίλιο συνήλθε από την κατάπληξη, θέλησε να κάνει αισθητή την παρουσία του. Με το που σκέφτηκε όμως να μιλήσει, δέχτηκε μια τρομερή μπουνιά στην πλάτη. Και με όχι λιγότερη τρομάρα αντιλήφθηκε τώρα μια σειρά αράπηδες με μακριά ακόντια και κοντά σπαθιά που τον είχαν περικυκλώσει, τον αγριοκοίταζαν με μάτια που άστραφταν και έτριζαν τα ελεφάντινα δόντια τους. Ο Τζίλιο κατάλαβε ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση το καλύτερο ήταν να κάνει υπομονή.

Αυτά που διάβαζε ο γέρος στις κυρίες που έπλεκαν τα δίχτυα ήταν περίπου τα εξής:

«Το πύρινο ζώδιο του Υδροχόου στέκει από πάνω μας, το δελφίνι κολυμπά στα αφρισμένα κύματα προς Ανατολάς και βγάζει από τα ρουθούνια του στην άχνα της παλίρροιας κρύσταλλο καθαρό! Ήρθε η στιγμή να σας μιλήσω για τα μεγάλα μυστικά όσων συνέβησαν, για τους θαυμαστούς γρίφους που η λύση τους θα σας φυλάξει από τη μαύρη συμφορά. Καθώς ο μάγος Ερμόδιος στεκόταν στις επάλξεις του πύργου και παρατηρούσε την πορεία των άστρων, τέσσερις γέροι, καλυμμένοι με ντόμινα στο χρώμα των πεσμένων φύλλων, διέσχιζαν το δάσος. Κι όταν έφτασαν στη βάση του πύργου άρχισαν να θρηνούν γοερά. «Άκουσέ μας! Άκουσέ μας, μεγάλε Ερμόδιε! Μην κωφεύεις στις ικεσίες μας, ξύπνα από τον βαθύ τον ύπνο! Αν είχαμε τη δύναμη να τεντώσουμε το τόξο του βασιλιά Οφιόχ, θα σου τρυπούσαμε με βέλος την καρδιά, όπως έκανε εκείνος, και τότε θα αναγκαζόσουν να κατέβεις και δεν θα καθόσουν εκεί πάνω σαν αναίσθητος βράχος σε ανεμοθύελλα! Αλλά, σεβάσμιε γέροντα, εάν δεν θέλεις να ξυπνήσεις, τότε έχουμε έτοιμες μερικές μετρίου μεγέθους πέτρες που θα τις εκσφενδονίσουμε στο στήθος σου για να αφυπνίσουμε το ανθρώπινο αίσθημα που είναι κρυμμένο εκεί μέσα! Ξύπνα, υπέροχε γέροντα!»

Ο μάγος Ερμόδιος κοίταξε κάτω, έσκυψε και είπε με φωνή που έμοιαζε με υπόκωφο παφλασμό θάλασσας, με ουρλιαχτό επικείμενου τυφώνα! «Έι, εσείς εκεί κάτω, μην είστε γαϊδούρια! Δεν κοιμάμαι ούτε χρειάζεται να ξυπνήσω με βέλη και πέτρες. Σχεδόν γνωρίζω, αγαπητοί μου, τι θέλετε. Περιμένετε λίγο, κατεβαίνω αμέσως. Στο μεταξύ, κόψτε μερικές φράουλες ή παίξτε κυνηγητό — έρχομαι αμέσως»».

* * *

Ε. Τ. Α. Χόφμαν, Πριγκίπισσα Μπραμπίλα, μετάφραση Ιάκωβος Κοπερτί, Οδυσσέας, Αθήνα 1998

8ae797b5-5244-453a-90e2-55a7f1092c48_6

Ανθολόγος σήμερα, ο Γιώργος Τσακνιάς

* * *

—Στη στήλη αυτή δημοσιεύονται αποσπάσματα βιβλίων που μιλούν για άλλα βιβλία, πραγματικά ή φανταστικά. Εντοπίστε σχετικά αποσπάσματα και στείλτε τα στο dimartblog@gmail.com για να γίνετε ο ανθολόγος της ημέρας—