Αυτό δεν είναι τραγούδι #422
Dj της ημέρας, η Stucano Closer
Ήταν η πρώτη φορά, εκεί γύρω στα 15, που θα μαγείρευα γεμιστά. Ήταν η πρώτη φορά που θα μαγείρευα γενικώς. Καλοκαιρινές διακοπές με φίλους, στο σπίτι τους στο χωριό, λίγο έξω από το Ναύπλιο. Πήρα τηλέφωνο την μαμά για οδηγίες. Ψώνισα από το μπακάλικο του χωριού ό,τι μου είχε πει, μου έδωσε η γειτόνισσα κολοκύθια, μελιτζάνες και τομάτες από τον κήπο της και κλείστηκα στην κουζίνα.
Σε λίγο φώναξα τα παιδιά να έρθουν για φαγητό. Το ράδιο έπαιζε Black και Wonderful Life. Ήρθαν, κάθισαν, τους σέρβιρα και περίμενα την επιβράβευσή τους. Μάταια όμως. Κοιτάζονταν μεταξύ τους με ύφος απορίας, και σιγή. Απόλυτη σιγή. «Δεν σας αρέσουν τα γεμιστά μου;» ρώτησα. «Ποια γεμιστά;» με ρώτησαν εκείνοι με την σειρά τους.
«Το φαΐ που έκανα λέγεται γεμιστά. Το έχετε μπροστά σας».
«Μα δεν έχεις γεμίσει τίποτα, μου απαντούν. Το πιάτο έχει μόνο τη γέμιση!»
«Αααα, το ξέχασα αυτό….»
Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε.
Τα αποδομημένα γεμιστά συνεχίζω να τα φτιάχνω πού και πού…
* * *
Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.
* * *
Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια
Το dim/art στο facebook
from dimart http://ift.tt/1NuASeW
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου