Αποστολή
—Ενρίκε Μολίνα—
Μετάφραση: Τάσος Δενέγρης
Κάποιος πρέπει να βγει στην οδύνη των λέξεων
που ο μορφασμός τους στάζει και κρύβουν το κουκούλι τους.
Το τσίρκο των λεόντων των περιμένει
με το ροζάριο της φυλής καμωμένο από κυνόδοντες που παραμονεύουν.
Οι πρωτοφανείς συνεκδοχές τους συγκρατούν την αναπνοή σου,
πανούργες, ακατάβλητες, στο πνεύμα των πραγμάτων,
καταβροχθίζοντας θρύλους κλεμμένους, όλο τεχνάσματα για τους ανόητους
και που το σώμα κι ο ουρανός αποκρυπτογραφούν το χρησμό·
Κάποιος πρέπει να περάσει σαν κόκκος σταριού κάτω από τη μυλόπετρα,
φωτισμένος απ’ το φεγγάρι των λύκων,
ψάχνοντας την ιερή τελετουργία των τεσσάρων στοιχείων
για να εξαγγείλει τη λατρεία του για τη γη.
Κάποιος πρέπει ν’ ανακαλύψει τη φωτιά στη σπηλιά για πρώτη φορά,
και να δει τον Μότσαρτ μπροστά του με μακριά μαλλιά μπλεγμένα με φτερά
δίπλα σε μια φωτιά καταυλισμού, με τα μάγουλα διάστικτα.
Κάποιος πρέπει να μιλήσει έτσι που η καρδιά της πέτρας ν’ ανοίξει πέρα ως πέρα,
αιχμάλωτος των δαχτυλιδιών της ηλικίας, όπως τα δέντρα,
επίμονος στο μοναχικό του ιδίωμα
ώσπου να διατυπώσει μια φράση με το πέταγμα·
των πουλιών.
* * *
Άλλα ποιήματα, άλλων εβδομάδων
from dimart https://ift.tt/GlobLK0
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου