Εσύ εισ’ η ελπίδα.
Μια ανάρτηση αφιερωμένη στους ρομαντικούς που, κόντρα στον κυνισμό της εποχής και στο νόμο της ζούγκλας, κρατούν ακόμα ανοιχτούς τους λογαριασμούς τους με τη ζωή. Γι’ αυτούς που ακόμα εμπνέονται και στηρίζουν τη σπίθα της ελπίδας στα μάτια των παιδιών: Θαρθεί καιρός που θα αλλάξουν τα πράγματα.Να
το θυμάσαι Μαρία.Θυμάσαι Μαρία στα διαλείμματα εκείνο το παιχνίδιπου τρέχαμε κρατώντας τη σκυτάλη-μη βλέπεις εμένα- μην κλαις. Εσύ εισ’ η ελπίδα.’άκου θάρθει καιρόςπου τα παιδιά θα διαλέγουν γονιούςδε θα βγαίνουν στην τύχηΔε θα υπάρχουνε πόρτες κλειστέςμε γυρμένους απέξωΚαι τη δουλειάθα τη διαλέγουμεδε θάμαστε άλογα να μας κοιτάνε στα δόντια.Οι άνθρωποι -σκέψου!- θα μιλάνε με χρώματα κι άλλοι με νότες.Να φυλάξεις μονάχασε μια μεγάλη φιάλη με νερόλέξεις και έννοιες σαν και αυτέςαπροσάρμοστοι-καταπίεση-μοναξιά-τιμή-κέρδος-εξευτελισμόςγια το μάθημα της ιστορίας.Είναι Μαρία -δε θέλω να λέω ψέματα- δύσκολοι καιροί.Και θαρθούνε κι άλλοι.Δεν ξέρω -μην περιμένεις και από μένα πολλά-τόσα έζησα, τόσα έμαθα, τόσα λέωκι απ’ όσα διάβασα ένα κρατάω μόνο:«Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος».Θα την αλλάξουμε τη ζωή!Παρ’ όλα αυτά Μαρία.
Ποίηση: Κατερίνα Γώγου, Εν αρχή ην
ο πόνος
newagemama
Via
Μια ανάρτηση αφιερωμένη στους ρομαντικούς που, κόντρα στον κυνισμό της εποχής και στο νόμο της ζούγκλας, κρατούν ακόμα ανοιχτούς τους λογαριασμούς τους με τη ζωή. Γι’ αυτούς που ακόμα εμπνέονται και στηρίζουν τη σπίθα της ελπίδας στα μάτια των παιδιών: Θαρθεί καιρός που θα αλλάξουν τα πράγματα.Να
το θυμάσαι Μαρία.Θυμάσαι Μαρία στα διαλείμματα εκείνο το παιχνίδιπου τρέχαμε κρατώντας τη σκυτάλη-μη βλέπεις εμένα- μην κλαις. Εσύ εισ’ η ελπίδα.’άκου θάρθει καιρόςπου τα παιδιά θα διαλέγουν γονιούςδε θα βγαίνουν στην τύχηΔε θα υπάρχουνε πόρτες κλειστέςμε γυρμένους απέξωΚαι τη δουλειάθα τη διαλέγουμεδε θάμαστε άλογα να μας κοιτάνε στα δόντια.Οι άνθρωποι -σκέψου!- θα μιλάνε με χρώματα κι άλλοι με νότες.Να φυλάξεις μονάχασε μια μεγάλη φιάλη με νερόλέξεις και έννοιες σαν και αυτέςαπροσάρμοστοι-καταπίεση-μοναξιά-τιμή-κέρδος-εξευτελισμόςγια το μάθημα της ιστορίας.Είναι Μαρία -δε θέλω να λέω ψέματα- δύσκολοι καιροί.Και θαρθούνε κι άλλοι.Δεν ξέρω -μην περιμένεις και από μένα πολλά-τόσα έζησα, τόσα έμαθα, τόσα λέωκι απ’ όσα διάβασα ένα κρατάω μόνο:«Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος».Θα την αλλάξουμε τη ζωή!Παρ’ όλα αυτά Μαρία.
Ποίηση: Κατερίνα Γώγου, Εν αρχή ην
ο πόνος
newagemama
Via
Διαβάστε περισσότερα »
from PoNiRidiS http://ift.tt/1xgjnIw
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου