—του Νικόλα Σεβαστάκη—
Υπάρχουν αυτοί που ταυτίζουν το αριστερό πνεύμα με τους υπερβολικούς επιθετικούς προσδιορισμούς και το υβρεολόγιο κατά των εχθρών, «ντόπιων και ξένων». Άλλοι, επίσης, που, κολυμπώντας σε μια θάλασσα αυτοαναφορικότητας, θεωρούν ότι είναι τα υποκείμενα της Ιστορίας, οι πυλώνες της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας, οι δυνάμεις της κοινωνικής χειραφέτησης.
Θα έβλεπα απεναντίας ως αριστερή μια πρόταση ή ένα πλαίσιο δράσης και στόχων που θα πήγαινε πλέον πέρα από την Αντίθεση [το «Ενάντια σε»] ή την κενή Ευχή [τις καλλωπιστικές εκφράσεις «άλλη πολιτική», «άλλη οικονομία» κ.λπ].
Με κάποιες βασικές θετικές μέριμνες:
- για τους άνεργους νέους και ηλικιωμένους
- για πραγματική και όχι ρητορική ενθάρρυνση της κοινωνικής οικονομίας με φορολογικά κίνητρα και επενδυτικές ευκαιρίες
- για τη συνθήκη της έρευνας και την οργανωμένη ενθάρρυνση στους ερευνητές/παραγωγούς γνώσης
για πραγματικό οικολογικό σχεδιασμό ο οποίος βέβαια δεν έχει σχέση με μια «θεαματική» αντίληψη οικολογικού ακτιβισμού ως παρεμπόδισης διαφόρων έργων ανά την επικράτεια
Ο Σύριζα υπήρξε κατά κύριο λόγο η Αριστερά της παρεμπόδισης, της αναβολής και της αυτοκολακείας. Ίσως σε κάποια επόμενη φάση να αναδυθεί και η Αριστερά του Ναι. Τα δικά της Όχι —που και αυτά είναι σημαντικά— θα τα διαφυλάσσει για τα σοβαρά: για τον ολοκληρωτισμό, για την εθνικιστική δημαγωγία και όλες τις μορφές βίας, ταξικής, ρατσιστικής, έμφυλης. Πάντως, δεν θα τα βάζει με τα beach party.
* * *
Εδώ άλλες αναρτήσεις από τη στήλη Παροράματα και ημαρτημένα
Το dim/art στο facebook
from dimart http://ift.tt/1HdlzyR
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου