Αυτό δεν είναι τραγούδι #428
Dj της ημέρας, ο Τάκης Φωτιάδης
Το Μάρτιο του 1960, κατά τη διάρκεια μια ευρωπαϊκής περιοδείας, ο Μάιλς Ντέιβις πήρε στον Τζον Κόλτρεϊν δώρο ένα σοπράνο σαξόφωνο, ένα όργανο που, μέχρι τότε, δεν είχε χρησιμοποιηθεί παρά ελάχιστα στην τζαζ. Ήταν η τελευταία τους περιοδεία μαζί — για την ακρίβεια, ο Τρέιν είχε ήδη αφήσει το κουιντέτο του Μάιλς για να εξερευνήσει πιο modal δρόμους, αλλά ο Μάιλς τον έπεισε να πάνε μαζί στην Ευρώπη για τελευταία φορά. Ένα χρόνο αργότερα —και μόλις ένα μήνα μετά την κυκλοφορία του δίσκου «Coltrane Jazz»—, στα τέλη Μαρτίου του 1961, το Κουαρτέτο του Τζον Κόλτρεϊν κυκλοφόρησε το «My favorite things», έναν δίσκο χωρίς πρωτότυπο υλικό, αποκλειστικά με τζαζ διασκευές δημοφιλών κομματιών. Ο Τρέιν παίζει σοπράνο σαξόφωνο στην πρώτη πλευρά του δίσκου και τενόρο στη δεύτερη. Πρώτο κομμάτι της πρώτης πλευράς είναι αυτό που έδωσε και τον τίτλο του δίσκου: «My favorite things», μια επιτυχία των Ρίτσαρντ Ρότζερς και Όσκαρ Χάμερσταϊν ΙΙ, του δημοφιλούς συνθετικού δίδυμου που κυριάρχησε στα μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ τις δεκαετίες του ’40 και του ’50. Η διασκευή του Τζον Κόλτρεϊν έγινε επίσης διάσημη και δημοφιλής: σύμφωνα με τον Εντ Γουίλερ, «ο Τρέιν μετέτρεψε το «My favorite things» από χαρωπό ποπ κομμάτι σε έναν υπνωτιστικό ανατολίτικο ντερβίσικο χορό».
Όπως και να ‘χει, στο κομμάτι αυτό ο Τρέιν αποδεικνύει ότι το σοπράνο σαξόφωνο έγινε πολύ γρήγορα «ένα από τα αγαπημένα του πράγματα». Το ακούμε —το αγαπημένο του πράγμα και το εν λόγω κομμάτι— σε μια εκτέλεση του 1961, από το κουιντέτο, πλέον, του Κόλτρεϊν, με τον Έρικ Ντόλφυ στο φλάουτο.
* * *
Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.
* * *
Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια
from dimart http://ift.tt/1NOJRa1
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου