Ο μέρμηγκας

Αυτό δεν είναι τραγούδι #427
Dj της ημέρας, η Νατάσσα Συλλιγνάκη

Έλειψα για λίγες μέρες από το σπίτι – διακοπές, πες. Διακοπές είναι να φεύγεις από κει που είσαι κάθε μέρα, και να ξεκουράζεσαι – μ’ αυτόν τον ορισμό, φέτος έκανα κι εγώ διακοπές. Καθώς έλειπε κι ο Άκης, είχα αδειάσει ψυγείο και ντουλάπια από τα τρόφιμα που θα χάλαγαν. Αλλά, όπως πάντα, ξέχασα την ψωμιέρα. Έχω μια κομψή ξύλινη που χωράει περίπου δυο φρατζόλες, αλλά καθώς εγώ δεν πολυτρώω ψωμί, ξεχνάω και την ύπαρξή του. Έτσι είχε μείνει μισή φρατζόλα και δυο φέτες κομμένες. Και η ψωμιέρα, στις μέρες που λείπαμε, γέμισε μυρμήγκια!

Στάθηκα και τα κοιτούσα να μεταφέρουν ψίχουλο ψίχουλο το ψωμί στη φωλιά τους. Στην αρχή σκέφτηκα να τα σκουπίσω όλα και να καθαρίσω, όμως το μετάνιωσα. Παρατήρησα πως σε κάθε σειρά ήταν πάντα ένα λίγο πιο μεγάλο, που έμοιαζε αρχηγός – και θυμήθηκα το τραγούδι του Λοΐζου. Όταν έφτασα στο «Πριν προλάβω να του πω το σύστημα ν’ αλλάξει / πλάκωσε όλο το χωριό τον μέρμηγκα να χάψει», άκουσα δίπλα μου ξερόβηχα:

– Μάνα, τι κάνεις; Τραγουδάς στα μυρμήγκια;
– Όμως αυτά με ακούν αδιαμαρτύρητα, μουρμούρισα και πήρα το πανί να καθαρίσω. 

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.

* * *

Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια

from dimart http://ift.tt/1EnBY9r
via IFTTT