Το ποίημα της εβδομάδας 17/12

Είδωλα

—Λορέντζος Μαβίλης—

Άχαρή μου χαρά, φτωχοί μου στίχοι,
Της ζωής μου ακριβό, κρυφό καμάρι,
Από καθάριο βγαίνετε ζυμάρι
Κ’ είσαστε γεννημένοι όχι όπως τύχει.

Δεν κελαηδάτε ανούσιοι κι άσκοποι ήχοι,
Σαν τραγούδια ελαφρόμυαλου ερωτιάρη,
Μα κι ούτε παραιράτε το συρτάρι
Να βρείτε αγοραστή τόσο τον πήχυ.

Γιατ’ είσαστε ψυχούλες και κορμάκια
Των πόθων και των πόνων μου, που πλήθια
Πικρά μ’ εσυχνοπότισαν φαρμάκια.

Είδωλά ‘ναι οι χαρές, καημός η αλήθεια,
Και αλήθεια είν’ η ζωή! Μα τί με μέλλει:
Θωρώ εσάς κι ο καημός γένεται μέλι.

* * *

Άλλα ποιήματα, άλλων εβδομάδων

from dimart https://ift.tt/3seCc0i
via IFTTT

Η μετάλλαξη της Ο

Η μετάλλαξη της Ο

* * *

Εδώ άλλες κυριολεξίες από την Εύη Τσακνιά και το dim/art

from dimart https://ift.tt/3DnC3Jx
via IFTTT

Το ποίημα της εβδομάδας 1/12

Οι σκιές μας προσπερνούν

—Νίκολα Ματζίροφ—
Μετάφραση: Αμίλιγια Μαϊστότοβα – Στογιάνοβσκα

Μία μέρα θα συναντηθούμε
σαν ένα χάρτινο καραβάκι μ’ ένα
καρπούζι που κρυώνει στο ποτάμι.
Το σκίρτημα του κόσμου θα
γίνει δικό μας. Με τις παλάμες μας
θα σκοτεινιάσουμε τον ήλιο και θα πλησιάσουμε
ο ένας τον άλλο κρατώντας φανάρια.

Μια μέρα ο άνεμος δεν
θ’ αλλάξει την πορεία του.
Η σημύδα θα σκορπίσει φύλλα
στο κατώφλι πάνω στα παπούτσια μας.
Οι λύκοι θα κυνηγήσουν
την αθωότητά μας.
Οι πεταλούδες θ’ αφήσουν
στα μάγουλά μας την άχνη τους.

Κάθε πρωί μια γριά
θα μιλάει για μας στην αίθουσα αναμονής.
Ακόμα κι αυτό που λέω έχει
ξαναειπωθεί: περιμένουμε τον άνεμο
σαν δύο σημαίες σε συνοριακή διάβαση.

Μια μέρα όλες οι σκιές
θα μας προσπεράσουν.

* * *

Άλλα ποιήματα, άλλων εβδομάδων

from dimart https://ift.tt/3xGPMtJ
via IFTTT