Θάνατος στα Εξάρχεια
—Νάσος Βαγενάς—
Μου είπαν πως είχες πεθάνει και σε ξαναβρίσκω
στο καφενείο να παίζεις τάβλι με τους ζωντανούς
κερδίζεις κιόλας φοράς και γραβάτα
εσύ ποτέ δε φορούσες γραβάτα
ποτέ δεν κατέβαινες στην πλατεία
κλεινόσουν πάντα σ’ εκείνο το σπίτι
και κοίταζες αμίλητος του γείτονες και τους περαστικούς.
Μου είπαν πως είχες πεθάνει ποιον να πιστέψω
χάθηκες ξαφνικά χωρίς να πεις ούτε λέξη
χωρίς ν’ αφήσεις ούτε ένα σημείωμα
τα παντζούρια σου κλειστά το κουδούνι χαλασμένο
το σκυλί πικραμένο και τα φώτα σβηστά.
Είσαι δεν είσαι ποιον να πιστέψω
πόσο έχει αλλάξει η φωνή σου
οι άλλοι δε μιλούν σε κοιτούν που παίζεις
σε κοιτάζουν που ρίχνεις χαμογελώντας τα ζάρια
κι όλο κερδίζεις κι όλο χάνεις.
Μα εσύ ποτέ δεν κέρδιζες ήσουν πάντα ο χαμένος.
* * *
Φωτογραφία εξωφύλλου: Γεράσιμος Δομένικος / FOSPHOTOS (popaganda)
* * *
Άλλα ποιήματα, άλλων εβδομάδων
from dimart https://ift.tt/38vAdcE
via IFTTT
