zougla: Ιουλίου 2021

Αυτό δεν είναι τραγούδι #1458
Dj της ημέρας, ο Παναγιώτης Πούτος

Είναι Παρασκευή 22 Ιουλίου του 2011, όταν ο ακροδεξιός τρομοκράτης Άντερς Μπρέιβικ δολοφονεί εβδομήντα εφτά άτομα στη Νορβηγία. Τα εξήντα εννέα από αυτά στο νησί Ούτογια, όπου βρίσκεται η κατασκήνωση της νεολαίας του νορβηγικού Εργατικού Κόμματος. Ένα από τα θύματα της επίθεσης στο νησί είναι ο Σνόρε Χάλερ, 30 ετών. Είναι ένας πολιτικοποιημένος νέος και εκείνη τη μέρα εκφωνεί έναν λόγο υποδοχής στους νέους που έχουν έρθει στο νησί για να μείνουν στην κατασκήνωση. Την ίδια ώρα η σύντροφός του, Ρενάτε Τάρνες, 21 ετών, παίζει το τραγούδι Idyll του συγκροτήματος Postgirobygget (σελ. 43, Massacre in Norway: The 2011 Terror Attacks on Oslo and the Utøya Youth Camp του Stian Bromark). Εκείνη τη μέρα ο Σνόρε θα πεθάνει ακαριαία πυροβολημένος τρεις φορές. Η Ρενάτε θα γλιτώσει.

Μία ώρα μετά την έκρηξη της βόμβας στο Όσλο, τα νέα φτάνουν στο νησί. Δύο ώρες μετά, ο Μπρέιβικ φτάνει στο νησί και αρχίζει να πυροβολεί και να σκοτώνει ανθρώπους. Η στολή αστυνομικού που φοράει τον βοηθάει αρχικά να εξασφαλίσει την εμπιστοσύνη των πρώτων θυμάτων. Οι πρώτοι φόνοι γίνονται αμέσως αφού αποβιβάζεται στην προβλήτα (The mystery of the lone wolf killer : Anders Behring Breivik and the threat of terror in plain sight, της Unni Turrettini). Mετά προχωράει προς το κεντρικό κτήριο, έξω από το οποίο βρίσκονται ο Σνόρρε και η Ρενάτε. Σύμφωνα με τη μαρτυρία της εμφανίστηκε ξαφνικά ένας άντρας ντυμένος με στολή αστυνομικού. Ο Σνόρρε και ένας φίλος του βρίσκονταν περίπου δεκαπέντε μέτρα μακριά της και έπεσαν νεκροί.

Η Ρενάτε συνειδητοποιεί τι συμβαίνει, τρέχει στο κτήριο και κρύβεται μέσα στις τουαλέτες από όπου καλεί την αστυνομία με το κινητό της. Η ώρα είναι περίπου πεντέμιση το απόγευμα. Ο Μπρέιβικ θα συνεχίσει να σκοτώνει για περισσότερο από μία ώρα ακόμη, μέχρι να παραδοθεί στην αστυνομία που φτάνει στο νησί και τον εντοπίζει.

Ακριβώς ένα χρόνο μετά, Κυριακή 22 Ιουλίου 2012, στο νησί γίνεται εκδήλωση για τα θύματα της τρομοκρατικής ενέργειας. Επί σκηνής βρίσκεται η Ρενάτε και τραγουδά δύο τραγούδια στη μνήμη του Σνόρε και των άλλων θυμάτων. Το ένα είναι το Idyll, που είχε τραγουδήσει ένα χρόνο πριν, της τρομοκρατικής επίθεσης, και το άλλο είναι το Hjerteknuser, των Kaizers Orchestra. Το τραγούδι κυκλοφόρησε ως σινγκλ τον Οκτώβριο του 2010 και εντάσσεται στο Violeta Violeta vol. 1, πρώτο μέρος μίας τριλογίας. Κάποιοι στίχοι του φαίνεται να ταιριάζουν με την περίσταση: Στο δαχτυλό μου έχω το δαχτυλίδι σου και πάνω του γράφει ξεκάθαρα ότι μου ράγισες την καρδιά. Αναρωτιέμαι τώρα αν είσαι εκεί έξω. Όταν σου στέλνω τις σκέψεις μου τις νιώθεις; Δώσε μου ένα σημάδι και θα στείλω κι άλλες. Ποτίζω τα λουλούδια, φροντίζω ό,τι φύτεψα. Τα δευτερόλεπτα φεύγουν, τα λεπτά περνάνε, οι μέρες και τα χρόνια κυλάνε και όσοι ζούνε θα δουν… (På min fing har eg ringen din og på ringen står det blankt At du e min hjerteknuser. Lure på om du fins der ute nå, send’ eg mine tanker, kjenner du de då. Send meg et hint så skal du få. Eg vanner mine planter og pleie det eg sår Sekundene tikke, minuttene går Og det går dager og det går år Og den som leve får sjå).

* * *

Ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com
για να γίνετε ο Dj της ημέρας.

* * *