Το ποίημα της εβδομάδας 25/2

Επιθυμίες

—Φίλιπ Λάρκιν—
Μετάφραση: Θοδωρής Ρακόπουλος

Πέρα απ’ όλα αυτά, η επιθυμία να είμαστε μόνοι:
Όσο κι αν ο ουρανός σκοτεινιάζει από τα προσκλητήρια
όσο κι αν ακολουθούμε τις έντυπες οδηγίες του σεξ
όσο κι αν η οικογένεια φωτογραφίζεται κάτω από τον ιστό της σημαίας —
πέρα απ’ όλα αυτά, η επιθυμία να είμαστε μόνοι.

Κάτω απ’ όλα τρέχει η επιθυμία της λήθης:
Παρ’ όλες τις περίτεχνες ενστάσεις του ημερολογίου,
την ασφάλεια ζωής, τις προτεινόμενες τελετές γονιμότητας,
τη δαπανηρή αποστροφή των ματιών από τον θάνατο —
κάτω απ’ όλα τρέχει η επιθυμία της λήθης.

* * *

Εδώ άλλα ποιήματα, άλλων εβδομάδων

from dimart https://ift.tt/3qSs0XN
via IFTTT

Κινούμενη άμμος 14.2.2021

—με τον Γιώργο Πήττα—

Πρώτα ήταν η Αλοιφή για γέρους. Ακολούθησε το SEKTE, μια αφήγηση από την άλλη πλευρά. Όμως τα σκίτσα για την Αγάπη στα σκουπίδια υπήρχαν ήδη. Λες και ο Λεβαντής έκανε ασκήσεις ύφους στα δυο πρώτα βιβλία, για να έρθει στο τρίτο να βάλει την πυξίδα σε μια ρότα τελείως δική του, τελείως προσωπική. Ο κάθε ένας μπορεί να διαβάσει την Αγάπη στα σκουπίδια όπως θέλει. Με τα δικά του μάτια. Κανενός πάντως η ματιά δεν θα συμπέσει με αυτό που βλέπει ο συγγραφέας, καθώς εκείνος κοιτάζει τον εαυτό του ντύνοντάς τον με χίλια διαφορετικά ρούχα κάθε στιγμή. Μόνο εκείνος γνωρίζει που ακριβώς βρίσκεται ο ίδιος. Ομολογώ, πως η επιλογή των αποσπασμάτων με κούρασε πολύ. Με κούρασε γιατί αρκετά μέρη του, αν απομονωθούν, κινδυνεύουν να παρερμηνευτούν.

Ακούστε την εκπομπή:

Playlist:

1. Wild Honey Pie – Beatles

2. Pixies – Where Is My Mind

3. Concierto de Aranjuez – Joaquín Rodrigo II. Adagio

4. De-Phazz – The Mambo Craze

5. The Shadow Of Your Smile – Stan Getz · Astrud Gilberto

6. Frank Zappa – Dinah-Moe Humm

7. The Pixies – Wild Honey Pie

8. The Smiths – Hand In Glove

9. The Last Drive – Snakecharmer

10. Roots of the Earth – Liquid Bloom

11. George Harrison – Marwa Blues

12. Guantanamera – Phil Manzanera

13. Gustav Mahler Symphony No. 9 – Leonard Bernstein

14. Led Zeppelin – Since I’ve Been Loving You

Κινούμενη άμμος

Κάθε Κυριακή 21.00-23.00 ζωντανά στον Astra 92,8 (Κύπρος).
Λίγες μέρες αργότερα, στο dim/art.

Μουσική. Κυρίως στις περιοχές του κλασικού ροκ και της αφροαμερικάνικης μπλουζ σκηνής.

Λόγος. Που επιδιώκει να είναι συνεκτικός και ανθρώπινος. Απέναντι όμως σε κάθε είδους διακρίσεις και ρατσισμούς.

Η Κινούμενη Άμμος βαφτίστηκε έτσι κυρίως για να παρέχει την ελευθερία που επιθυμεί ο παραγωγός της, προκειμένου να κινείται σε διαφορετικά επίπεδα και διαθέσεις. Ορκισμένος εχθρός των «κατηγοριοποιήσεων» του τύπου «μουσική για νέους, μουσική για πένθος, για χαρούλες, για το καλοκαίρι, το απόγευμα, το πρωί», ο παραγωγός απλά ακούει αυτά που επιλέγει στο σπίτι του και στο αυτοκίνητό του και ελπίζει το ακροατήριο που τον τιμά να μην έχει πρόβλημα με άλματα που μπορεί να ξεκινούν από μια φυτεία του αμερικάνικου νότου και να καταλήγουν στον Pfitzner. Εμμονές στην εκπομπή, υπάρχουν. Ακούνε στα ονόματα Bob Dylan & Beatles. Επίσης, κατά καιρούς, η Κινούμενη Άμμος γλιστράει στα Μονοπάτια του Γαλαξία. Αυτός ήταν ο τίτλος εκπομπής που έκανε ο παραγωγός «μια φορά κι’ έναν καιρό» στο πρώτο πρόγραμμα της ΕΡΤ και κατά καιρούς επανέρχεται, με σκοτεινές ιστορίες συνοδευμένες από σκοτεινότερες μουσικές.

* * *

Εδώ κι άλλη Κινούμενη άμμος

from dimart https://ift.tt/2O2phMU
via IFTTT

Τριώδιο μασκέ

—Άλλη μια κυριολεξία από την Εύη Τσακνιά—

Μέσα σ’ όλα, ανοίγει και το Τριώδιο

#tip: πατήστε πάνω στην εικόνα —όχι να πατήσετε εσείς, κάντε απλώς κλικ— για να τη δείτε σε μεγάλο μέγεθος

Εδώ άλλες κυριολεξίες από την Εύη Τσακνιά και το dim/art

from dimart https://ift.tt/2NM5XmV
via IFTTT

Ένας μάρτυρας της αρχαιολογίας

—του Νικόλα Ζώη—

Είχε διατελέσει διευθυντής των αρχαιοτήτων και των μουσείων της Παλμύρας από το 1963 έως το 2003 – σχεδόν μια ζωή. Τόση ήταν η αγάπη του για το παρελθόν της αρχαίας πόλης της Συρίας, που συνέχισε να πραγματοποιεί έρευνες στην περιοχή μέχρι και δώδεκα χρόνια μετά τη συνταξιοδότησή του. Το μόνο που θα ανέκοπτε το πάθος του Σύρου αρχαιολόγου Χαλέντ αλ Ασαάντ ήταν ο αποτρόπαιός θάνατός του. Τον Ιούλιο του 2015, λίγους μήνες αφότου οι τζιχαντιστές του ISIS είχαν καταλάβει την Παλμύρα, τον αιχμαλώτισαν και τον ανέκριναν για να τους αποκαλύψει πού βρίσκονταν κρυμμένοι οι πολύτιμοι θησαυροί της. Ο 83χρονος αλ Ασαάντ αρνήθηκε να μιλήσει, οι τζιχαντιστές τον αποκεφάλισαν δημοσίως στις 18 Αυγούστου και, σύμφωνα με μαρτυρίες, κρέμασαν το πτώμα του σε ένα στύλο μαζί με την επιγραφή «διευθυντής ειδωλολατρίας».

Την περασμένη Κυριακή, οι συριακές Αρχές ανακοίνωσαν ότι εντόπισαν πιθανότατα τη σορό του. Ηταν μία από τις τρεις που, σύμφωνα με το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων της Συρίας SANA, ανακαλύφθηκαν στην περιοχή Καχλούλ, ανατολικά της Παλμύρας. Σύντομα θα πραγματοποιηθούν τεστ DNA για να επιβεβαιωθούν οι ταυτότητες των νεκρών, μέχρι τότε όμως η ιστορία του Σύρου αρχαιολόγου και η συμβολή του στην ανάδειξη της Παλμύρας ως Μνημείου Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO βρίσκεται ξανά στην επικαιρότητα.

Όπως λ.χ. υπενθυμίζεται στα σχετικά αφιερώματα, ενώ οι μαχητές του ISIS κατευθύνονταν προς την Παλμύρα και παρόλο που τα εκθέματα του μουσείου της πόλης φυγαδεύονταν από το προσωπικό, ο αλ Ασαάντ έλεγε στους οικείους του: «Είμαι από την Παλμύρα και θα μείνω εδώ ακόμα και αν με σκοτώσουν». Μετά τον θάνατό του, ο συνάδελφός του Αμρ αλ Αζμ δήλωσε: «Διέθετε ένα τεράστιο απόθεμα γνώσης για το πεδίο, το οποίο θα στερηθούμε. Γνώριζε κάθε γωνία και σχισμή. Αυτή η γνώση είναι αναντικατάστατη. Δεν μπορείς απλώς να αγοράσεις ένα βιβλίο και να την αποκτήσεις».

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο Χαλέντ αλ Ασαάντ ήταν για την Παλμύρα της Συρίας ό,τι ήταν και ο Χάουαρντ Κάρτερ για την Κοιλάδα των Βασιλέων της Αιγύπτου, ο Μανόλης Ανδρόνικος για τη Βεργίνα, ο Αρθουρ Εβανς για την Κνωσό και τόσοι ακόμα αρχαιολόγοι για τα μνημεία που ανέδειξαν.

Χαλέντ αλ Ασαάντ, Πέτρος Θέμελης και Δημήτρης Αθανασούλης

Τηρουμένων των αναλογιών, ένας από αυτούς είναι και ο Πέτρος Θέμελης, που τόσο έχει συμβάλει στην ανάδειξη της αρχαίας Μεσσήνης ως διευθυντής των εκεί εργασιών. Μιλώντας στην «Κ» για την αφοσίωση του αρχαιολόγου στη δουλειά του, ο Πέτρος Θέμελης λέει: «Χωρίς πάθος για αυτό που κάνεις, δεν μπορείς να αποδώσεις. Πρέπει να αγαπήσεις το έργο, να αφοσιωθείς σε αυτό, να ζήσεις σε ένα χωριό σαν ερημίτης, να ασχολείσαι συνέχεια με τη μελέτη και την ανάδειξη του χώρου. Βέβαια, τον Χαλέντ αλ Ασαάντ τον δολοφόνησαν, γεγονός τραγικό. Είναι ίσως η μοίρα των παθιασμένων ανθρώπων, να πεθαίνουν από την αγάπη τους για αυτό που κάνουν. Υπήρχαν κι άλλοι με το ίδιο πάθος, που φυσικά δεν δολοφονήθηκαν, όπως ο Βίκτωρ Σαρηγιαννίδης, ο οποίος είχε αφοσιωθεί στις ανασκαφές του στο Αφγανιστάν και στην ευρύτερη περιοχή, αντιμετωπίζοντας, θα έλεγε κανείς, και πολλές δυσκολίες από το σοβιετικό καθεστώς. Η έρευνα, πάντως, είναι μια αγάπη εσωτερική. Για εμένα, αυτό που κάνω στην αρχαία Μεσσήνη είναι τρόπος ζωής. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου μακριά από αυτό το έργο».

Ο Δημήτρης Αθανασούλης, έφορος αρχαιοτήτων Κυκλάδων, μιλάει για τις υπερβάσεις που ενίοτε απαιτεί ο κλάδος του. «O Χαλέντ αλ Ασαάντ, ο αρχαιολόγος της Παλμύρας, με τη θυσία του επιβεβαίωσε ότι η Αρχαιολογία δεν είναι επάγγελμα, είναι πάθος», λέει στην «Κ». «Γιατί η αντίσταση με την ίδια του τη ζωή στην εξουσιαστική βία, που απειλούσε με αφανισμό τα υλικά κατάλοιπα της μνήμης, δεν ήταν απλώς μια συγκινητική πράξη υπηρεσιακού καθήκοντος. Ηταν η απόλυτη προσφορά του απέναντι στην κοινότητα, η δραματική εκδήλωση του χρέους του να υπερασπιστεί τα τεκμήρια της συλλογικής μνήμης απέναντι στον τυφλό φανατισμό που επενδύει μόνο στη λήθη. Οσοι διακονούμε τη μαχόμενη αρχαιολογία, δεν εκπλησσόμαστε από τη θυσία του. Εχουμε την τύχη να βιώνουμε αυτό τον ακατάλυτο δεσμό του αρχαιολόγου με το μνημείο που ανασκάπτει, μελετά, αναστηλώνει και παντί τρόπω προστατεύει, αλλά και την ατυχία να πρέπει να το υπερασπιζόμαστε με θυσίες που, ευτυχώς, δεν χρειάζεται να είναι η ίδια η ζωή μας. Η μαχόμενη αρχαιολογία απέκτησε τον μάρτυρά της. Ας είναι αυτός ο τελευταίος».

Πηγή: Η Καθημερινή

* * *

 Εδώ άλλες αναρτήσεις από την κατηγορία Copy-paste

Εδώ άλλες αναρτήσεις από την κατηγορία Πολιτιστική κληρονομιά

from dimart https://ift.tt/3tR8SuS
via IFTTT

Το ποίημα της εβδομάδας 10/2

Να οι ψύλλοι, αλλά πού τ’ άχυρα;

—Ερρίκος Μπελιές—

Όπως θα ξέρετε δεν έχουμε εχθρούς οι πύλες μας είναι αφρούρητες κι όλοι δουλεύουμε σε έργα ειρηνικά

υποκρινόμαστε τους πάνοπλους αλλά καθένας μας φοβάται πως δεν τον φοβόμαστε όσο πρέπει

μένουμε σπίτι και νωρίς κρεβάτι για να τίκτουμε όνειρα με ήρωες

αλλά κυρίως ν’ αποφεύγουμε κάθε συζήτηση για τους προγόνους μας που είναι φυσικά νεκροί

κάποτε με βοστρύχους ζηλευτούς πολέμους νικηφόρους και πηχτές αγάπες

τώρα όμως νεκροί τονίζω

επιζήμιοι όπως το ξαναμαθημένο τραγούδι που δε μιλά για πανικό κακές σοδειές πάνδημη ευδία ηχηρούς Κουρήτες

δε μιλά μόνον ευαγγελίζεται μία βιτρίνα όμοια παπούτσια.

* * *

Εδώ άλλα ποιήματα, άλλων εβδομάδων

from dimart https://ift.tt/2Z2d3pF
via IFTTT

Το ποίημα της εβδομάδας 4/2

[Μη σπέρνεις γύρω σου σκοτάδι…]

—Διονύσης Καψάλης—

Μη σπέρνεις γύρω σου σκοτάδι, γίνε φως·
γι’ αυτούς που βλέπουν με τα μάτια σου το φως
και παίρνουν από σένα την ανάσα,
γι’ αυτούς που κάποτε θα γίνεις ίσκιος, μη –
μη θησαυρίζεις μαύρη νύχτα, γίνε φως,
κάνε να φαίνονται τα μάτια που αγαπούν,
να φέγγουνε στο νύχτωμα του κόσμου.

 

Ο κρότος του χρόνου, Άγρα, 2007

* * *

Εδώ άλλα ποιήματα, άλλων εβδομάδων

from dimart https://ift.tt/3rqnjEp
via IFTTT