Save Christmas

#SaveChristmas2020: Σώζουμε τα κάλαντα, σώζουμε τα φετινά Χριστούγεννα

Την ώρα που έχουμε όλοι αποδεχθεί ότι τα φετινά Χριστούγεννα θα είναι διαφορετικά, χωρίς πολλές επαφές, χωρίς κάποια από τα αγαπημένα μας πρόσωπα στο τραπέζι, χωρίς κάλαντα, το Save Christmas έρχεται για να σώσει τα φετινά Χριστούγεννα από την επικείμενη μιζέρια τους. Για να βοηθήσει τόσο αυτούς που έχουν πραγματική ανάγκη όσο και εκείνους που επιζητούν το γέλιο, τη χαρά, την ανεμελιά που μας έχουν λείψει και θα μας λείψουν σε αυτές τις γιορτές.

Το πρότζεκτ «Save Christmas» είναι μια πρωτοβουλία της δημοσιογράφου Έρρικας Ρούσσου που αγκαλιάστηκε από μια ομάδα εξαιρετικών συνεργατών που θα δουλέψουν αμισθί έτσι ώστε να δημιουργηθεί ο διαδικτυακός χώρος και χρόνος για να ακούσουμε και φέτος τα κάλαντα. Με έναν διαφορετικό τρόπο και για πολύ καλό σκοπό.

Στην πλατφόρμα savechristmas.gr οι συμμετέχοντες θα μπορούν να είναι από παιδιά μέχρι ηλικιωμένοι που δεν σταμάτησαν ποτέ να είναι παιδιά και με το μαγνητοσκοπημένο βίντεο που θα μας στείλουν από οπουδήποτε θελήσουν εκείνοι θα μπορούν να μας πουν τα κάλαντα με το τρίγωνο, την κιθάρα, τα τύμπανα ή οτιδήποτε σκαρφιστούν. Την ίδια ώρα, όσοι θέλουν να ακούσουν τα κάλαντα θα μπορούν να επισκέπτονται τη σελίδα μας και αν το επιθυμούν, να δώσουν κάτι «για το καλό των Χριστουγέννων» καταθέτοντας χρήματα στο λογαριασμό της φιλανθρωπικής οργάνωσης που επιθυμούν.

Έτσι λοιπόν φέτος, το πολυπόθητο «ναι» των αγαπημένων ή και των άγνωστων σε εμάς προσώπων στην ερώτηση της χρονιάς: «να τα πούμε» θα γίνει πραγματικότητα. Με έναν διαφορετικό και ασφαλή τρόπο. Μέσω μιας πλατφόρμας που θα μας φέρει πιο κοντά.

Τα χρήματα θα συγκεντρώνονται και θα δίνονται εξ ολοκλήρου στον φιλανθρωπικό σύλλογο «Η καρδιά του παιδιού». Στόχος μας είναι η ενέργεια να γίνει τόσο μεγάλη ώστε να φιλοξενήσει και να συνδράμει στο έργο περισσότερων οργανώσεων που έχουν ως κεντρικό άξονα την κοινωνική δράση για το παιδί.

 

Μέσα στα βίντεο ο κόσμος θα μπορεί να αναγνωρίσει και να παρακολουθήσει γνωστούς καλλιτέχνες να λένε τα κάλαντα, να μοιράζονται ευχές ή να τραγουδούν χριστουγεννιάτικα κομμάτια ενώ παράλληλα με αυτό, οι αναγνώστες και φίλοι του βιβλίου θα έχουν τη δυνατότητα να επισκεφθούν το blog του savechristmas.gr στο οποίο και θα βρουν πρωτότυπες χριστουγεννιάτικες ιστορίες γραμμένες αποκλειστικά για το πρότζεκτ από γνωστούς Έλληνες συγγραφείς. Την ίδια ώρα με όλα αυτά, πασίγνωστοι chefs προτείνουν τη δική τους χριστουγεννιάτικη συνταγή ετοιμάζοντας για εμάς το δικό τους βίντεο. Οι πιο new age φίλοι μας τώρα, θα μπορούν μέσω των social media μας να παρακολουθούν τη δουλειά γνωστών Ελλήνων και ξένων σκιτσογράφων όπως ο @Sarantapozarousa και μεγάλων accounts του Instagram και του Twitter να αφιερώνουν στο πρότζεκτ σκίτσα και ατάκες τους.

Το 2020 ήταν μια δύσκολη χρονιά. Μια περίεργη χρονιά. Μια χρονιά που φρόντισε να μας υπενθυμίσει ότι τίποτα δεν μπορούμε να θεωρούμε δεδομένο. Το 2020 πράγματι, θα μπορούσε να είναι ο οποιοσδήποτε «κακός» του παραμυθιού που αφού μας πήρε μακριά τους γονείς και τους φίλους μας, αφού μας στέρησε τις βόλτες, τα πάρτυ, την καζούρα του σχολείου και την ανεμελιά και αφού μας υποχρέωσε να κρύψουμε το όποιο χαμόγελό μας, αποφάσισε φέτος να μας πάρει και τα Χριστούγεννα. Με ποιον τρόπο σκοπεύει να πετύχει το σκοπό του; Για να το σκεφτούμε λίγο: Τι σημαίνει για όλους εμάς Χριστούγεννα και κυρίως, τι σημαίνει για το παιδί που έχουμε μέσα μας αλλά και για το παιδί που βλέπουμε σπίτι κάθε μέρα να μαραίνεται όλο και πιο πολύ μην γνωρίζοντας πότε θα ξαναπαίξει με τους φίλους του.

Χριστούγεννα σημαίνει παραμονή με στολισμένο σπίτι και ένα κουδούνι που χτυπάει ασταμάτητα σχεδόν από την ώρα θα φέξει ο ήλιος. Χριστούγεννα σημαίνει πιτσιρίκια και έφηβοι που εφοδιασμένοι με τον στόχο της αγοράς κάποιου παιχνιδιού ή απλώς με την ικανοποίηση των «πρώτων χρημάτων» να εμφανίζονται με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά στο κατώφλι της πόρτας μας και να ξεκινούν το τραγούδι. Και την υπέροχη αυτή φασαρία του τρίγωνου. Μας αξίζει και φέτος να έχουμε αυτά τα Χριστούγεννα.

Με μεγάλη χαρά και προσμονή σας ζητούμε να στηρίξετε αυτό το πρότζεκτ είτε ως χορηγοί επικοινωνίας είτε ως υποστηρικτές είτε ως η φωνή που θα μας κάνει γνωστούς στα social media και τον κόσμο είτε με το δικό σας βίντεο που θα μας λέτε τα κάλαντα ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο πιστεύετε ότι μπορείτε να μας βοηθήσετε ούτως ώστε να καταφέρουμε να κάνουμε το #SaveChristmasgr όσο πιο μεγάλο γίνεται και να γίνουμε όσο το δυνατόν περισσότεροι.

Ακολουθήστε μας στα social media καιιι spread the word people, it’s Christmas!

 

Ταυτότητα Ενέργειας

Εμπνευστής – Διοργανωτής: Έρρικα Ρούσσου (errika.roussou@gmail.com)

Συνδιοργανωτής: Τάσος Τσέκουρας (stsekouras@hotmail.com)

Development – Design: Νίκος Πετρίδης (https://www.linkedin.com/in/nikos-petridis), Ραφαήλ Διφτόπουλος (https://www.linkedin.com/in/raphaeldif), Κωνσταντίνα Κολιοπούλου (https://www.linkedin.com/in/konstantina-koliopoulou),  Φώτης Πεχλιβανίδης (art@athensvoice.gr)
Project Manager: Τάσος Τσέκουρας (stsekouras@hotmail.com)

Δημοσιογραφική Έρευνα: Αντώνης Κωνσταντάρας, Κέλλυ Κρητικού
Υπεύθυνη Επικοινωνίας: Μαρία Τσολάκη (mtsolaki@gmail.com)

Λογότυπο: Αλέξανδρος Αποστολάκης (alexadrosapostolakis@gmail.com)
Σκίτσα: Sarantapozarousa
Φωτογραφίες: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου Watkinson

Βίντεο
Σκηνοθεσία: Δήμητρα Μπαμπαδήμα

Ενορχήστρωση -τραγούδι- εμφάνιση: Γιάννης Νιάρρος
Styling: Χάρης Σταματόπουλος

Studio: Orfeas Music Studios
Ευχαριστούμε θερμά τον Χρήστο Μαστρογιαννίδη για τη συνεργασία

* * *

 

 

 

 

 

 

from dimart https://ift.tt/3psLGjP
via IFTTT

Heart of gold

—της Χριστίνας Ντούση—

Από:  Λεωνίδα Καρδινό, κάτοικο Αθηνών, οδός  Αγοράς, αρ. 4

Προς:  1. Την πολυώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «HEART OF GOLD TRANSPLANT S.P.», που εδρεύει στη Νέα Υόρκη ΗΠΑ, 505^h Avenue 57,   με υποκατάστημα εν Ελλάδι επί της οδού Πολυκαρδιώτη 8, Αθήνα.

2. Το Ν.Π.Ι.Δ. με την επωνυμία «Δεύτερη Ζωή – Πολυκλινική», που εδρεύει στην Αθήνα, οδός Ευδοκίμου 34,
3. Τον Ιπποκράτη Γαληνό, ιατρό καρδιοχειρούργο, κάτοικο Αθηνών, οδός Στεφανίδου 25.

 

Αθήνα, 30.09.2058

 

Κύριοι,

Όπως πολύ καλά γνωρίζετε, προ  έξι μηνών, και συγκεκριμένα την 21 Μαρτίου έτους 2058, απευθύνθηκα στον τρίτο από εσάς, ιατρό καρδιοχειρουργό, προκειμένου να αντιμετωπιστεί το οξύ καρδιακό πρόβλημα  από το οποίο έπασχα, συγκεκριμένα από   καρδιακή ανεπάρκεια τελικού σταδίου.

Ο κ. Γαληνός, στον οποίο απευθύνθηκα, κυρίως επειδή θεωρείται υψηλά εξειδικευμένος στα ζητήματα καρδιάς,  μετά σειρά  διαγνωστικών εξετάσεων στις οποίες με υπέβαλλε, συνέστησε ως μόνη λύση τη μεταμόσχευση του οργάνου, εγχείρηση  την οποία θεωρεί «ρουτίνα», όπως πολύ χαρακτηριστικά μου είπε. Συνέστησε δε πολύ συγκεκριμένα, ως μόσχευμα, την τρισδιάστατη εκτύπωση καρδιάς που πραγματοποιεί η πρώτη από εσάς εταιρεία με την επωνυμία “HEART OF GOLD S.P.”,  ως το καλύτερο προϊόν της αγοράς. Αναφέρθηκε μάλιστα ειδικώς στην υψηλή συναισθηματική του αντοχή, στη δυνατότητα του να αισθάνεται επιλεκτικώς ή και καθόλου, στην εξαιρετική του ανταπόκριση  στις κρίσεις, καθώς και στην ιδιαίτερη δυναμική του σε  αγχώδεις καταστάσεις. Με καθοδήγησε μάλιστα και μέσω των γυαλιών brooble μου περιηγηθήκαμε μαζί στον ιστόστοπο της κατασκευάστριας εταιρείας, όπου πολύ αναλυτικά αναφερόταν ο τρόπος εκτύπωσης των οργάνων προς μεταμόσχευση, τα ειδικά χαρακτηριστικά και οι  διαφορετικοί τύποι του καθενός.

Έτσι, δυνάμει της από 3 Απριλίου 2058  παραγγελίας μου προς την πρώτη από εσάς κατασκευάστρια εταιρεία, παρήγγειλα την εκτύπωση  ενός  καρδιακού μοσχεύματος με τα ως άνω χαρακτηριστικά,  μικρών διαστάσεων, σκληρού περιβλήματος, μηδενικής ανοχής στα δάκρυα και στις ικεσίες και απολύτως καμίας ανταπόκρισης στις συμφορές τρίτων.

Να σημειωθεί εδώ ότι τα  ως  άνω χαρακτηριστικά  μου είναι απολύτως απαραίτητα για την επαγγελματική μου δραστηριότητα, η οποία συνίσταται στην παροχή επενδυτικών συμβουλών σε τράπεζες και οικονομικούς οργανισμούς διαγαλαξιακού διαμετρήματος.

Παρέλαβα την καινούρια μου καρδιά μια εβδομάδα μετά την ως άνω παραγγελία, με μικροτσίπ πλήρους περιγραφής των άνωθεν αναφερομένων χαρακτηριστικών και λειτουργιών της και με δεκαετή εγγύηση. Στις 10 Απριλίου εισήχθην στην Πολυκλινική «η Δεύτερη Ζωή», όπου χειρουργούσε ο κ. Γαληνός, στον οποίον είχα ήδη παραδώσει το μόσχευμα προς εξέταση και έγκριση ως προς την καταλληλότητα του.

Να τονισθεί ότι ουδείς, ούτε ο κ. Γαληνός ως ο κατεξοχήν ειδικός επί του θέματος, αλλά ούτε και κανείς άλλος εκ του ειδικευμένου προσωπικού της κλινικής διατύπωσε  αντίρρηση όσον αφορά το  προσκομισθέν ανταλλακτικό.

Χειρουργήθηκα με επιτυχία, ομολογώ, την επόμενη ημέρα και τρεις ημέρες μετά την επέμβαση,  ο θεράπων ιατρός με αποσυνέδεσε από τη μηχανική υποστήριξη και η καινούργια μου καρδιά σημείωσε τους πρώτους της  αυτόνομους χτύπους.

Από την πρώτη στιγμή αισθάνθηκα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Εγώ, που λόγω ιδιοσυγκρασίας και επαγγέλματος, είμαι ψυχρός και ανέκφραστος, ήδη από τις πρώτες ώρες λειτουργίας του νέου μοσχεύματος είχα βάλει τα κλάματα δυο φορές. Προ της εγχειρήσεως,  απευθυνόμουν πάντα  επιβλητικά και κοφτά στους υφισταμένους μου, ήμουν δε εξαιρετικά προσεκτικός στη διαχείριση των οικονομικών μου. Μετά από αυτήν, όχι μόνο μιλώ στις νοσοκόμες σαν να είναι οι χαμένες μου αδελφές,  και τις φιλοδωρώ σταθερά ποσά καθημερινώς, αλλά δώρισα και σημαντικότατα ποσά σε τρία  φιλανθρωπικά ιδρύματα ήδη.  Έκανα πρόταση γάμου στην από 10ετίας ερωμένη μου, η οποία είχε πάψει πια να ελπίζει σε αυτό και αίτηση υιοθεσίας ενός μωρού 6 μηνών από την  Σομαλία, του οποίου οι γονείς σκοτώθηκαν κατά τους πρόσφατους βομβαρδισμούς του  GΑΤΟ. Παρά τις κοπιώδεις προσπάθειες μου να γυρίσω στην προτεραία μου κατάσταση και συμπεριφορά, ουδέν έχω καταφέρει μέχρι σήμερα, καθημερινώς δε προβαίνω σε πλείστες όσες μικρότερες και μεγαλύτερες καλές πράξεις,  ενάντια στη βαθύτερη θέληση και λογική μου.

Κατόπιν επισταμένης έρευνας μου,  διαπίστωσα ότι η ριζική (και ανεπιθύμητη) αλλαγή της συμπεριφοράς μου προς το καλύτερο οφείλεται στο μόσχευμα που εσείς με προμηθεύσατε και τοποθετήσατε εντός μου, το οποίο και δεν έφερε τα  υποσχεθέντα χαρακτηριστικά: λόγω εγκληματικής  αμελείας του χειριστού του εκτυπωτικού μηχανήματος, κατά την τρισδιάστατη εκτύπωση του μοσχεύματος μου  χρησιμοποιήθηκε ο αλγόριθμος εκτύπωσης του μοσχεύματος καρδιάς της Μητέρας Τερέζας, τρισέγγονης της διασήμου  καθολικής αγίας με το ίδιο όνομα και με παρόμοια  φιλανθρωπική δράση.

Γίνεται απολύτως αντιληπτό ότι η χρήση του μοσχεύματος σε καθημερινή βάση καθιστά αδύνατη την άσκηση του επαγγέλματος μου, άλλως κινδυνεύω να χαρακτηριστώ κυριολεκτικά και μεταφορικά ως η Μητέρα Τερέζα των χρηματοπιστωτικών αγορών,  δηλαδή να γίνω ο περίγελως του διαγαλαξιακού  τραπεζικού συστήματος, έχει δε άμεσες και καταστροφικές επιπτώσεις στην περιουσιακή  και προσωπική μου κατάσταση.

Ως εκ τούτου, διαμαρτύρομαι εντόνως για την  εγκληματική αμέλεια όλων των εμπλεκομένων στην υπόθεση προσώπων και σας καλώ όπως αντικαταστήσετε εξόδοις σας το ακατάλληλο   και ελαττωματικό τρισδιάστατο μόσχευμα με  αυτό το οποίο είχα παραγγείλει αρχικώς και όπως αποκαταστήσετε κάθε έξοδο στο οποίο προέβην παρά τη θέληση μου, λόγω ακριβώς της μεταμόσχευσης του ελαττωματικού οργάνου, άλλως επιφυλάσσομαι για τη  δικαστική  διεκδίκηση κάθε νομίμου δικαιώματος μου.

Λεωνίδας Καρδινός.

* * *

Εδώ άλλες ιστορίες

from dimart https://ift.tt/2Jk9EhK
via IFTTT

Η τελετή των ρόδων

—του Γιάννη Παπαθεοδώρου για τη στήλη Ανώμαλα Ρήματα—

Στα Αποσπάσματα του Ερωτικού Λόγου, ο Ρολάν Μπαρτ κάνει ένα πολύ ενδιαφέρον σχόλιο για τον έρωτα στα χρόνια της μαζικής κουλτούρας. «Η μαζική κουλτούρα», λέει ο Μπαρτ «είναι μια μηχανή πού καθοδηγεί τον πόθο: να τι πρέπει να σας ενδιαφέ­ρει, μάς λέει — σαν να μάντευε ότι οι άνθρωποι είναι ανίκανοι να βρουν μόνοι τους ποιόν να ποθήσουν».[1] Πώς «μαθαίνει» κάποιος ποιον ή ποια να ποθήσει σε ένα reality; Μέσα από ποιες δυσκολίες περνάει η επιλογή του/ της; Τώρα που τέλειωσε το «Bachelor», μπορούμε να σκεφτούμε ξανά την επιτυχία του εξετάζοντας τη δομή των επεισοδίων σαν μια σειρά από διαφορετικές δοκιμασίες γύρω από την ερωτική περιπέτεια. Δεν χρειάζεται να επαναλάβουμε την προφανή κριτική: τα έμφυλα στερεότυπα, το σεξιστικό λόγο, τους «στημένους» διαλόγους και ρόλους, τις δραματοποιημένες αποχωρήσεις μετά την Τελετή των Ρόδων. Ο πυρήνας της σειράς βασιζόταν σε αυτήν ακριβώς την παρουσία ενός αόρατου «μεσολαβητή» που υποδείκνυε και σταδιακά παρουσίαζε τον «τηλεοπτικό» πόθο του πρωταγωνιστή και των διαγωνιζομένων. Ο «μεσολαβητής» αυτός δεν ήταν κάποιο κρυφό πρόσωπο αλλά η ίδια η συνταγή του έρωτα στα χρόνια της μαζικής κουλτούρας: «η δομή, λοιπόν, του “επιτυχημένου ζευγαριού” μπορεί να είναι: λίγη απαγόρευση, πολύ παιχνίδι, να χαράζεις τα όρια του πόθου κι έπειτα να τον αφήνεις ελεύθερο».[2]

 

Ο έρωτας στο «Bachelor» κέρδισε το κοινό ακριβώς επειδή ήταν αφόρητος. Δεν έβγαινε μέσα από κάποιο συναίσθημα αλλά μέσα από μια άσκηση αντοχής. Οι κοπέλες έπρεπε να αντέξουν τις ανταγωνίστριες, να «κερδίσουν» τον Παναγιώτη, να πληγωθούν από αυτόν αλλά να μη το δείξουν, να εξοικειωθούν με το γεγονός ότι κάθε βδομάδα ο Bachelor «άρχιζε να έχει συναισθήματα» και για αυτές αλλά και για άλλες, να περιμένουν το τριαντάφυλλο, να κλάψουν αλλά και να γελάνε, να φεύγει το μακιγιάζ αλλά και να λάμπουν πάντα από ομορφιά. Στο Bachelor δεν υπήρχαν συναισθήματα αλλά αυτή η «υπερφίαλη φαντασίωση της διεξόδου», που δίνει ο τελικός στόχος: το μονόπετρο με φόντο το ειδυλλιακό τοπίο της Μάνης.

Νίκησε τελικά η Νικολέτα, η «ζηλιάρα». Στη ζήλια, υποφέρει κανείς περισσότερο, λέει ο Μπαρτ. Υποφέρει επειδή φοβάται ότι η ζήλια μπορεί να πληγώσει τον άλλο, επειδή αφήνεται να τον υποδουλώσει η εικόνα του εαυτού ως ερωτευμένου, επειδή κινδυνεύει να αποκλειστεί εξαιτίας μιας παράλογης επιθετικότητας, επειδή ξέρει ότι χάνει τη γοητεία του ιδιαίτερου και εκφράζει την «τρέλα» του έρωτα με τον πιο κοινό τρόπο.[3] Κι όμως· πίσω από αυτή την κοινοτοπία βρίσκεται ωστόσο το επιστέγασμα της «αντοχής», που συνοδεύεται από το αίτημα της αποκλειστικότητας. Όταν ο έρωτας μοιράζεται, κερδίζει αυτός/αυτή που, ενώ ζηλεύει, αντέχει τη μοιρασιά. Η «ζηλιάρα» Νικολέτα άντεξε επειδή έδειξε το φόβο της απέναντι στο ενδεχόμενο ότι η προτίμηση του Παναγιώτη μπορεί να στραφεί σε κάποια άλλη. Η «ζηλιάρα» δεν έκρυψε το ανόητο πάθος της αλλά δεν λογόκρινε τον εαυτό της. Έτσι άλλωστε κατάφερε να φτιάξει και τη στρατηγική της. Αρνήθηκε να είναι «σκέτα» ερωτευμένη. Ο ρόλος της ήταν ένας ρόλος που την καθιστούσε ταυτόχρονα αιχμάλωτη του Παναγιώτη αλλά και του εαυτού της. Στον εαυτό της έπρεπε κυρίως να αποδείξει τις αντοχές της. Και για αυτό το λόγο, η Νικολέτα μπόρεσε να «δείχνει» ερωτευμένη με τον Παναγιώτη, ακόμα και όταν αυτός «συνέχιζε να έχει συναισθήματα» και για αυτή και για κάνα δυο-τρεις άλλες. Ποτέ δεν άφησε τα δάκρυα της να ομολογήσουν ότι μοιάζει με τις άλλες «ζηλιάρες».

Όπως αποκάλυψε πρόσφατα η ρεπόρτερ του instagram Soula Glamorous,[4] τα πράγματα πλέον –έξω από το παιχνίδι– ίσως και να έχουν πάρει διαφορετική τροπή. Η Νικολέτα μπορεί να νίκησε σε όλες τις τελετές των Ρόδων αλλά ίσως να μην φτάσει τελικά στην τελετή του γάμου. Έξω από το γυαλί, άλλωστε, η καθημερινότητα μετατρέπει την αντοχή σε έλλειψη. Από το παρελθόν της τηλεοπτικής σχέσης μένουν μόνο τα κόκκινα τριαντάφυλλα, τα γκλαμουράτα φορέματα, οι επαύλεις και το κιτς. Στον καθημερινό όμως έρωτα, λέει ο Μπαρτ δεν υπάρχουν αυτά τα εξαιρετικά συμβάντα. «Ο έρωτας κυλάει έξω από τον ενδιαφέροντα χρόνο».[5] Κυλάει μέσα στην ευτέλεια και στην αμηχανία. Το διαδικτυακό κουτσομπολιό που φουντώνει μάλλον αναγγέλλει το τέλος μιας σχέσης που δεν κράτησε πολύ. Στην πραγματική ζωή, ο έρωτας του τηλεοπτικού ζευγαριού μπορεί να έγινε ξανά αλλά αλλιώς αφόρητος. Μάλλον σε εκείνο ακριβώς το σημείο όμως θα αρχίσει ο επόμενος κύκλος του Bachelor ή της Bachelorette, με το ίδιο πάντα ερώτημα: «Δέχεσαι αυτό το τριαντάφυλλο;»

[1] Ρολάν Μπαρτ, Αποσπάσματα του Ερωτικού Λόγου, μτφρ. Βασίλης Παπαβασιλείου, Ράππα, Αθήνα, 1983, σ. 162.

[2] Στο ίδιο, σ. 142.

[3] Στο ίδιο, σ. 173-175.

[4] Βλ. https://www.instagram.com/soulaglamorous/?hl=el

Ευχαριστώ τον φίλο Γιώργο Σπαθή, που, για άλλη μια φορά, μού υπέδειξε τις σωστές πηγές ενημέρωσης.

[5] Σ. 210.

* Ο Γιάννης Παπαθεοδώρου είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών

* * *

Εδώ άλλες αναρτήσεις από την κατηγορία Ανώμαλα ρήματα

from dimart https://ift.tt/2LTctXQ
via IFTTT

«Vaccine» στον ρυθμό του Jolene

Η προσφορά της Ντόλι Πάρτον στη μουσική και στην υγεία

—της Εύης Τσακνιά—

Διάβασα με μεγάλη χαρά τις προάλλες την είδηση πως η μεγάλη τραγουδίστρια, στιχουργός και συνθέτρια της country μουσικής, η αγαπημένη μου Ντόλι Πάρτον, είναι μεταξύ των βασικών χρηματοδοτών ενός από τα εμβόλια που παρασκευάζονται για τον Covid-19, του εμβολίου της φαρμακευτικής εταιρείας Μoderna.

Η Πάρτον έκανε μια χορηγία 1.000.000 δολλαρίων στο Πανεπιστήμιο Vanderbilt για την έρευνα του Covid-19, ήδη από τον περασμένο Απρίλιο, κάτι λιγότερο από μήνα αφότου κυρήχτηκε σε πανδημία· έπεισε μάλιστα τους fans της να συνεισφέρουν κι εκείνοι.

Εφτά μήνες αργότερα, ανακοινώθηκε επίσημα ότι η Ντόλι Πάρτον βοήθησε πολύ στην χρηματοδότηση του εμβολίου της Μoderna,το οποίο μόλις την περασμένη εβδομάδα έγινε το δεύτερο εμβόλιο, μετά από αυτό της Pfizer, με αναμενόμενη αποτελεσματικότητα που φτάνει το 94,5% και το όνομά της αναγράφεται τώρα ανάμεσα στους σπόνσορες, που είναι μεγάλα Εθνικά Ιδρύματα και και πανεπιστήμια.
Ίσως δεν είναι ευρέως γνωστό,αλλά η πολυπράγμων Ντόλι Πάρτον είναι παλιά καραβάνα τόσο στις μπίζνες, όσο και στην φιλανθρωπία. Όπως απεδείχθη, επένδυσε έξυπνα τα χρήματα που έβγαλε από τη λαμπρή μουσική της καριέρα σε μια σειρά από επιτυχείς επιχειρήσεις. Το 1986 αγόρασε και αναδιαμόρφωσε πλήρως το θεματικό πάρκο του Pigeon Forge, που βρίσκεται στην πολιτεία του Τενεσί, που είναι και ο τόπος καταγωγής της, το βάφτισε Dollywood και έριξε αστρονομικά ποσά για την επέκτασή του. Μέσα στα χρόνια η Πάρτον επέκτεινε κι άλλο τις εγκαταστάσεις του και δημιούργησε μια μεγάλη αλυσίδα θεματικών πάρκων και τουριστικών εγκαταστάσεων που δέχονται ετησίως εκατομμύρια επισκέπτες από όλο τον κόσμο. Στα θεματικά της πάρκα διοργανώνει συναυλίες, φεστιβάλ, θεατρικές παραστάσεις καθώς και φιλανθρωπικές εκδηλώσεις.

Εκτός από το μεγάλο φιλανθρωπικό της έργο σε νοσοκομεία και γενικότερα στην υγεία, μέσω του ιδρύματός της Dollywood Foundation, δημιούργησε επίσης το πρόγραμμα μόρφωσης μικρών παιδιών γνωστό ως Dolly Parton’s Imagination Library, το οποίο παρέχει 1 βιβλίο κάθε μήνα σε σχεδόν 850.000 παιδιά βρεφικής έως νηπιακής ηλικίας στις ΗΠΑ, στον Καναδά, στην Αγγλία και στην Αυστραλία.
Το πρόγραμμα χρηματοδοτεί την αποστολή περισσότερων από 1.000.000 βιβλίων ετησίως. Για το έργο της στα προγράμματα μόρφωσης, η Πάρτον έχει λάβει πολυάριθμες και σημαντικές βραβεύσεις, για να μην πούμε για τα 9 βραβεία Γκράμμι και τα πάμπολλα άλλα μουσικά βραβεία που έχει κερδίσει, εκ των οποίων πολλά απ’αυτά σε διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου, ως στιχουργός τραγουδιών που διακρίθηκαν σε ταινίες.

Μέσα σ’αυτό το ασύλληπτο science-fiction σκηνικό της πανδημίας, οι εκπλήξεις, οι ανατροπές στις οποιεσδήποτε βεβαιότητες είχαμε μέχρι τώρα καθώς και οι αντιφάσεις της ανθρώπινης συμπεριφοράς αποκαλύπτονται όσο ποτέ άλλοτε. Οι απανταχού συνομωσιολόγοι – αρνητές της πραγματικότητας που ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια, που μπορεί να είναι ακόμα και ο φίλος της διπλανής πόρτας, από τη μια αμφισβητούν την ύπαρξη της ασθένειας κι από την άλλη, παρακολουθώντας έντρομοι την επέλαση του ιού, ξεσηκώνονται για τις ελλείψεις ή τις διακρίσεις στο σύστημα υγείας.

Κι από την άλλη πάλι, άνθρωποι του θεάματος όπως η Ντόλι Πάρτον, με μια ζωή τόσο διαφορετική από τη δική μας, μακριά από τα δικά μας στενά πρότυπα, κάνουν την ουσιαστική και στοχευμένη κίνηση ματ πάνω στο παγκόσμιο πρόβλημα, στηρίζοντας έμπρακτα τον εμβολιασμό – το μεγαλύτερο επίτευγμα στον τομέα της δημόσιας υγείας.

Κυρίως από τη μικρή Ελλάδα, όπου τα πάντα στην Αμερική φαίνονται τεράστια, ακατανόητα για τη δική μας κλίμακα: οι καριέρες ,οι περιουσίες, οι δωρεές, ακόμα και το περίφημο υπερμεγέθες στήθος της Ντόλι Πάρτον, η οποία βέβαια, παρά το εξτραβαγκάντ παρουσιαστικό της, καταφέρνει με τη ζωή της, με το σπαθί της, με την εξίσου διάσημη με το στήθος της ειλικρίνειά της και φυσικά με το φοβερό χιούμορ της, να αποστομώνει ακόμα και τους πιο δύσπιστους επικριτές της και να κερδίζει τελικά τις εντυπώσεις, με σαφή διαφορά στήθους από τους άλλους δωρητές.

Εξάλλου, με όπλο πάντα την αφοπλιστική ειλικρίνειά της, η ίδια δήλωσε πριν λίγα χρόνια, παρουσία δεκάδων χιλιάδων θαυμαστών της, απαντώντας στα κουτσομπολιά για τις πολλές πλαστικές της επεμβάσεις: «Μπορεί το στήθος μου και τα μαλλιά μου να είναι ψεύτικα αλλά η φωνή μου και η ψυχή μου είναι αληθινές». Fact.

Η Ντόλι Πάρτον, ενσαρκώνει όσο λίγοι το Αμερικανικό Όνειρο, ένα όνειρο σχεδόν άπιαστο για τις γυναίκες, μιας και ακόμα και η γη της επαγγελίας και των ευκαιριών
is (still) a man’s world.

Το τέταρτο από τα δώδεκα παιδιά μιας πάμφτωχης αγροτικής οικογένειας, μεγάλωσε σε μια καλύβα, όπου έμεναν κυριολεκτικά ο ένας πάνω στον άλλον, στα Smoky Mountains του Τενεσί. Από πολύ μικρή ηλικία συμμετείχε στις εκκλησιαστικές χορωδίες, αμέσως μετά άρχισε να τραγουδάει στο τοπικό ραδιόφωνο και το 1959, σε ηλικία μόλις 13 χρονών κυκλοφόρησε το πρώτο της σινγκλ, ενώ την ίδια χρονιά εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο Grand Ole Opry, ένα πολύ γνωστό πρόγραμμα κάντρι μουσικής.

Εκεί συνάντησε τον Johnny Cash, ο οποίος εντυπωσιάστηκε με τις φωνητικές ικανότητες και το μουσικό ταλέντο της και έγινε ο μέντοράς της. Ακολούθησαν οι μουσικές σπουδές, η σκληρή δουλειά και οι επιτυχίες η μία μετά την άλλη.

Θα έλεγα πως η ενασχόλησή της με τη φιλανθρωπία έρχεται σαν φυσικό επακόλουθο της όλης πορείας της, όμως στην καχύποπτη εποχή που ζούμε, για εκείνους που όλα τους φαίνονται αφύσικα και ύποπτα, η λέξη φιλανθρωπία έχει χάσει το νόημά της και έχει εντελώς στρεβλά συνδεθεί με τον νεοφιλελευθερισμό· τίποτα το καινούργιο βέβαια, παρά παμπάλαιες, μουχλιασμένες θεωρίες που ανασύρονται και σερβίρονται και πάλι, ξαναζεσταμένες στον μπουφέ του αντισυστημισμού.
Ευτυχώς, ο κόσμος προχωράει με την πολύτιμη, όπως πάντα, συμβολή της ιδιωτικής πρωτοβουλίας προς τον σωτήριο δρόμο του εμβολίου. Εις πείσμα των αρνητών, η ανθρωπότητα έχει σωθεί χάρη στα εμβόλια, με οφελειμένους κυρίως τους λιγότερο προνομιούχους. Γι’αυτό ας είμαστε πραγματικά ευγνώμωνες στους χορηγούς, γενικότερα. Όπως και στην υγεία, έτσι και στην τέχνη, χωρίς χορηγούς, δεν θα είχαμε πάει μακριά. Ούτε μυστικό, ούτε φανερό δείπνο θα βλέπαμε αν δεν ήταν ο Σφόρτσα να τα ακουμπάει στον Ντα Βίντσι, ας πούμε, και πόσα άλλα ακόμα..

Αράξτε λοιπόν μέσα στο σπίτι τώρα, χειμώνας μπαίνει, βάλτε ν’ ακούσετε το θρυλικό “Jolene” της Ντόλι Πάρτον και περιμένετε το εμβόλιο. Γιατί όπως λέει και ένα παλιό καλό country γνωμικό, “Country music probably won’t fix your problems but it’s worth a shot.”

* * *

Εδώ άλλες αναρτήσεις από τη στήλη Παροράματα και ημαρτημένα

from dimart https://ift.tt/2KBe445
via IFTTT

Η ανομία και η ανοσία

—του Γιάννη Παπαθεοδώρου για τη στήλη Ανώμαλα Ρήματα—

Απ’ ό,τι φαίνεται και η φετινή επέτειος του Πολυτεχνείου είναι «προσημειωμένη» επειδή δίπλα στον, έτσι κι αλλιώς, φορτισμένο συμβολισμό της προστέθηκε και η απαγόρευση των εορταστικών εκδηλώσεων και της πορείας, λόγω της πανδημίας. Τρία κόμματα της Αριστεράς (ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΜΕΡΑ25) υπέγραψαν ένα γελοίο «κοινό ανακοινωθέν» στο οποίο δηλώνουν την πρόθεσή τους για μετωπική ρήξη με αυτή την «αυταρχική απόφαση της κυβέρνησης για την απαγόρευση του αγωνιστικού γιορτασμού της 17ης Νοέμβρη». Από την άλλη μεριά, το ΣΤΕ αλλά και οι έγκριτοι συνταγματολόγοι που τοποθετήθηκαν γύρω από το ζήτημα, (Αλιβιζάτος, Μανιτάκης, Βενιζέλος) έβαλαν τα πράγματα στη θέση τους. Όχι μόνο δεν υφίσταται θέμα αντισυνταγματικότητας αλλά, όπως έδειξαν και οι σχετικές δηλώσεις-γνωματεύσεις, το συνταγματικό στοιχείο της απαγόρευσης συνδέεται απολύτως με το μείζον υγειονομικό ζήτημα της χώρας. Αλλού ωστόσο είναι το πρόβλημα. Το περιέγραψε με την πάντα ευθύβολη πολιτική κρίση του ο Ευάγγελος Βενιζέλος: «Εάν επικρατούσε η κοινή λογική, το αίσθημα ευθύνης, εάν είχαμε υπερβεί το λαϊκισμό, εάν ήμασταν όλοι σοβαροί στον τόπο αυτό, δεν θα χρειαζόταν να επιβληθεί καμία απαγόρευση».

Τα πολλά «αν» περιγράφουν ωστόσο ένα πολιτικό τοπίο, στο οποίο οι προϋποθέσεις της συναίνεσης έχουν ήδη εκλείψει. Έτσι, δυστυχώς, η δημόσια μνήμη του Πολυτεχνείου και ο εορτασμός της συνδέθηκε με την περιστολή των ατομικών και κοινωνικών ελευθεριών σε καιρό πανδημίας· σαν να μην υπήρχε κάποια άλλη λύση. Προφανώς, το σκετς αυτής της ιδιάζουσας «αυτορρύθμισης» έχει δοσμένους ρόλους: καρικατούρες «αυταρχισμού» και καρικατούρες «αντιστασιακών» θα αναμετρηθούν με μολότοφ, χημικά και δακρυγόνα σε μια άδεια πόλη, στοιχειωμένη από τον θάνατο και την αρρώστια. Στην καινούργια καρικατούρα της μνήμης, ο κ. Μπογδάνος «περιφρουρεί» το Πολυτεχνείο και τα κόμματα της Αριστεράς ετοιμάζονται να καταγγείλουν την «καταστολή» του Χρυσοχοΐδη ως κατάλοιπο της «ακροδεξιάς» κυβέρνησης.

Είναι θλιβερό το γεγονός ότι τα κόμματα της Αριστεράς επέλεξαν την επέτειο του Πολυτεχνείου για να πρωταγωνιστήσουν σε ένα ιδιάζον πολιτικό και κοινωνικό πείραμα. Με αφορμή την επέτειο του Πολυτεχνείου, τα κόμματα αυτά κινούνται πλέον μεταξύ ανομίας και «ανοσίας της αγέλης». Η ανομία αφορά τη ρητή αποποίηση του κοινοβουλευτικού ρόλου τους. Η «ανοσία της αγέλης» αφορά την προτροπή τους για μαζικές συναθροίσεις, στην πιο κρίσιμη, ίσως, εβδομάδα της αυξητικής έκθεσης χιλιάδων πολιτών στον ιό. Δεν χρειάζεται να συζητήσουμε αναλυτικά το «τζάμπα» κομματικό μεροκάματο που προσπαθεί να κερδίσει η αυτή η παραδόξως «ενιαία» Αριστερά, στο όνομα του Πολυτεχνείου. (Θα γέλαγαν ακόμη και οι ίδιοι οι ιστορικοί πρωταγωνιστές του Πολυτεχνείου με το «κοινό ανακοινωθέν» των συγκεκριμένων κομμάτων). Και προφανώς προκαλεί απέχθεια ότι ο τομεάρχης της Κ. Ο. Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ Θ. Ξανθόπουλος καταγγέλλει ότι η επιβολή της γενικευμένης απαγόρευσης «παραπέμπει ευθέως στη μαύρη περίοδο της δικτατορίας».

Το μείζον ζήτημα ωστόσο δεν είναι οι γραφικοί κομπάρσοι που μετέχουν στην αμήχανη «φάρσα» της ιστορίας αλλά αυτοί που θέλουν να σκεφτούν το Πολυτεχνείο ως ένα «τόπο μνήμης», ακόμα και σε καιρούς πανδημίας. Πριν από λίγες μέρες ο Ηλίας Μόσιαλος έκανε τη δική του πρόταση, μέσα σε ένα πλαίσιο ακαδημαϊκού εκσυγχρονισμού και έμπρακτης αφοσίωσης στη μνήμη των θυμάτων: αντί για πορείες υποτροφίες και διακρίσεις σε φοιτητές και φοιτήτριες. Προφανώς, θα μπορούσαν να υπάρξουν και άλλες προτάσεις, που ενδεχομένως να συμπεριλαμβάνουν και άλλες ζωντανές δράσεις και εκδηλώσεις της σημερινής νεολαίας με άξονα την παιδεία και την ιστορική μνήμη. Το σημαντικό πάντως είναι να συμφωνήσουμε πως το Πολυτεχνείο δεν είναι το τελευταίο οδόφραγμα που μας χωρίζει αλλά το σύμβολο που θα μας ενώνει. «Οι εξε­γέρ­σεις, όπως και οι εκρή­ξεις των ηφαι­στεί­ων, εί­ναι σύντομες και πυ­ρα­κτω­μέ­νες», έγραφε κάποτε ένας πρωταγωνιστής της εξέγερσης. Η μνήμη όμως διαρκεί πολύ.

* * *

* Ο Γιάννης Παπαθεοδώρου είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών

* * *

Εδώ άλλες αναρτήσεις από την κατηγορία Ανώμαλα ρήματα

 

from dimart https://ift.tt/38P8cOE
via IFTTT

Το ποίημα της εβδομάδας 6/11

Χινοπωριάτικοι καιροί

—Κώστας Ουράνης—

Χινοπωριάτικοι καιροί… Μουντοί ουρανοί, ψιχάλα
μονότονοι σαν των παιδιών το κλάμα, νεκρωμένοι
δρόμοι, θλιμμένοι εσπερινοί που αχολογάν κι εκείνο
το μούχρωμα που μέσα μας και γύρω κατεβαίνει!

Χινοπωριάτικοι καιροί… Στα σκοτεινά τα σπίτια
τα γέρικα τα έπιπλα μυρίζουν μουχλιασμένα,
και κάποιο ρίγος που γλιστρά παντού και κάνει τ’ άνθια
στα βάζα να φυλλορροούν αθόρυβα, σβησμένα…

Χινοπωριάτικοι καιροί… Ρολόγια που χτυπάνε
τις μάταιες ώρες ξαφνικά στην παγερή ησυχία,
ενώ λαγγεύουν οι ψυχές και η χλομή Ανία,

σαν τον βραχνάν απάνω μας γερμένη, την καρδιά μας
με τη χρυσή μα σουβλερή της Νοσταλγίας βελόνη,
αγάλια κι αδιάφορα τρυπώντας, — τη ματώνει.

* * *

Εδώ άλλα ποιήματα, άλλων εβδομάδων

from dimart https://ift.tt/2JIWQRV
via IFTTT

Το ποίημα της εβδομάδας 29/10

Χορτάρι στον τοίχο

—Πιεν Τσι-Λιν—
Μετάφραση: Γιώργος Τσακνιάς

Ακτίνες από το τελευταίο φως του ήλιου στις πέντε,
λίγο από το φως της λάμπας κατά τις έξι.
Και να σκεφτείς πως υπάρχουν άνθρωποι που περνούν τη ζωή τους
λίγο κάνοντας όνειρα και λίγο κοιτώντας τον τοίχο,
ενώ πάνω στον τοίχο το χορτάρι μεγαλώνει κι έπειτα κιτρινίζει.

* Η μετάφραση έγινε από τα αγγλικά για το dim/art

* * *

Εδώ άλλα ποιήματα, άλλων εβδομάδων

from dimart https://ift.tt/3oBCZUG
via IFTTT

Χειμερινή ώρα

Κυριολεξίες #75

—της Εύης Τσακνιά—

Η ώρα αλλάζει δίχως να κοιτάζει τη δική σου μελαγχολία.

* * *

#tip: ανοίξτε την εικόνα σε νέα καρτέλα (tab) για να τη δείτε σε μεγάλο μέγεθος

Εδώ άλλες κυριολεξίες από την Εύη Τσακνιά και το dim/art

from dimart https://ift.tt/2HoEDIE
via IFTTT