Ταξίδια
Φραντσέσκο Μπονέσκι
—Μετάφραση: Ειρένα Ιωαννίδου Αδαμίδου—
Να ταξιδεύω είναι για μένα βάσανο:
αφήνω πόλεις και χωριά με τύψη
προδοσίας.
Είναι κάτι χωριουδάκια
σπαρμένα, λες, στο λόφο,
και κλέβουν τις καρδιές σαν τα κοιτάζεις.
Να ταξιδεύω μ’ ένα τρένο μέσ’ στη νύχτα
και να μετρώ τα φώτα στους σταθμούς
απορημένα,
είν’ ανισόρροπο παιχνίδι.
Λογχίζει τον ορίζοντα η φαντασία.
Νιώθεις τη μυρουδιά του κόσμου
σα να τον έχουν φρεσκοβάψει.
Σα φεύγω από πλάσματα και μέρη
κομματιάζεται η ψυχή μου.
* * *
Άλλα ποιήματα, άλλων εβδομάδων
from dimart https://ift.tt/2SIRhl7
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου