zougla: Μολυβένια στρατιωτάκια

Δευτέρα 6 Μαρτίου 2017

Μολυβένια στρατιωτάκια

—του Γιάννη Παπαθεοδώρου για τη στήλη Ανώμαλα Ρήματα—

Σε πρόσφατες δηλώσεις του, ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας διευκρίνισε, για άλλη μια φορά, με σαφήνεια τον πολιτικό χάρτη των σταθερών πλέον συμμαχιών του: «σε καμία περίπτωση δεν θα χαρακτήριζα τους ΑΝΕΛ ακροδεξιό κόμμα», είπε. Προφανώς ο πρωθυπουργός έχει κάθε δικαίωμα να επιλέγει τους κυβερνητικούς εταίρους του αλλά αυτό δεν σημαίνει πως έχει δικαίωμα να αλλοιώνει τα πολιτικά χαρακτηριστικά που ορίζουν τη σύγχρονη ακροδεξιά. Πόσο μάλλον όταν κανείς πρώην ή νυν ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν νοιώθει άνετα πια με αυτή την πολιτική τερατογένεση, που μετέτρεψε το παλαιό αντι-μνημονιακό μπλοκ σε νέα μνημονιακή κυβέρνηση με έντονο εθνολαϊκιστικό ύφος εξουσίας.

Ο κ. Καμμένος είναι ένας υπουργός που εμφανίζεται κάθε τόσο με στρατιωτικές στολές παραλλαγές και «πετάει» συχνά με στρατιωτικά ελικόπτερα. Του αρέσουν επίσης οι στρατιωτικές παρελάσεις, οι στρατιωτικοί εξοπλισμοί, τα στρατιωτικά μισθολόγια, τα στρατιωτικά λύκεια ∙ ίσως και τα «μολυβένια στρατιωτάκια». Το κόμμα του καταψηφίζει συστηματικά όλα τα προοδευτικά νομοσχέδια και τα στελέχη του λένε διάφορες εθνοπατριωτικές κορώνες, επενδυμένες συχνά με μισαλλόδοξο, αντισημιτικό και ρατσιστικό περιεχόμενο. Τον τελευταίο καιρό μάλιστα προσπαθεί να μας πείσει μέσω «τιτιβισμάτων» ότι ο Ντόναλντ Τραμπ «παίρνει γραμμή» από τους ΑΝΕΛ, καθώς μάλλον εφαρμόζει το πρόγραμμά τους στο μεταναστευτικό και στην αντι-παγκοσμιοποίηση, χωρίς να το ξέρει. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως ο κ. Καμμένος διαθέτει πολλά από τα γνωρίσματα της σύγχρονης λαϊκής ακροδεξιάς, ακριβώς επειδή εισήγαγε στη δημόσια σφαίρα τις πιο δημοφιλείς «θεωρίες συνωμοσίας», μέσω των αλλεπάλληλων «ψεκασμών».

Στην αρχή της κρίσης, οι ΑΝΕΛ έλεγαν πως «μας ψεκάζουν» για να μειωθούν οι αντιδράσεις και οι αντιστάσεις του έθνους απέναντι στα δεινά που έχουν βρει την ελληνική κοινωνία. Κάθε φορά μάλιστα που ένα αεριωθούμενο αεροπλάνο διέσχιζε τον ουρανό αφήνοντας το χαρακτηριστικό ίχνος καπνού», οι ΑΝΕΛ είχαν την έτοιμη εξήγηση: πολλοί συμπολίτες μας «κοιτάζονται μεταξύ τους με νόημα», έλεγαν, αναζητώντας την ουράνια απόδειξη αυτής της φαντασιακής απειλής. Στη συνέχεια, η απειλή έγινε ωμός εκβιασμός από τους «ευρωπαίους τοκογλύφους», ενώ λίγο αργότερα ο υπουργός έλεγε πως θα στείλει τζιχαντιστές στην Ευρώπη. Αναλαμβάνοντας το Υπουργείο Άμυνας, το σχέδιο του κόμματος του βρήκε πρόσφορο έδαφος, καθώς η «τουρκομάχος Ελλάς» έκανε επίδειξη δύναμης. Οι πρόσφατες διαρροές του υπουργείου —εμπλέκοντας μάλιστα και την Κύπρο— έκαναν λόγο για τους «φοβισμένους, πιτσιρικάδες Τούρκους πιλότους» που έχουν απομείνει στην αεροπορία της Τουρκίας μετά τις εκκαθαρίσεις Ερντογάν και διεμήνυαν πως «δεν τους παίρνει τους Τούρκους να κάνουν κάτι στο Αιγαίο».

Εδώ και πολύ καιρό, ο ΣΥΡΙΖΑ συγκυβερνά με την πιο γελοία εκδοχή της Δεξιάς. Ο κ. Καμμένος συμμετέχει στο κυβερνητικό τρενάκι του κ. Τσίπρα, ενώ η έμπρακτη κυριαρχία του στα λεγόμενα «εθνικά θέματα» δημιουργεί απρόβλεπτους κινδύνους για τη χώρα. Δυστυχώς, όσο και αν το δημοκρατικό μέτωπο επικεντρώνεται δικαίως στη Χρυσή Αυγή, η ακροδεξιά είναι διάχυτη μέσα στο κομματικό σύστημα και τους κυβερνητικούς συνεταιρισμούς. Οι ΑΝΕΛ είναι ίσως η πιο light εκδοχή της αλλά πάντως είναι η κυβερνητική εκδοχή της. Είναι μια εκδοχή που εκφράζεται πάντα με ρητορικά γρυλλίσματα («στα τέσσερα εσείς, στα τέσσερα», «κάτσε κάτω ρε») και ξεπλένει με βιαστικά σφουγγαρίσματα τις σκάλες της πιο αποκρουστικής δεξιάς: από τον Γεωργαλά έως τον ευτελισμό του Ολοκαυτώματος.

Είναι μια ακροδεξιά που έχει βάλει σε «ιδεολογικό γύψο» τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς, σε μια σειρά θέματα, έχει επιφέρει την «ανελοποίησή» του. Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, με ενιαία πλέον την έκφρασή τους, ήδη βρίσκονται σε μια μεγάλη κρίση ταυτότητας: με ποιο δέρμα θα πρέπει να κρύψουν άραγε τις διάφορες παραλλαγές τους; Και πάλι ο κ. Καμμένος έδωσε τη λύση. Στην πρόσφατη επίσκεψή του στη Σάμο επέλεξε μάλιστα ένα νέο ενδυματολογικό κώδικα, αντικαθιστώντας τη χακί στολή με μαύρο δερμάτινο μπουφάν. Αλλά σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να ανησυχούμε, αφού, όπως μας διαβεβαίωσε ο πρωθυπουργός, τίποτε από όλα αυτά δεν θυμίζει την ακροδεξιά. Σε κάποια παιδικά παιχνίδια, τα μολυβένια στρατιωτάκια διοικούνται ενίοτε από ντενεκεδένιους πολέμαρχους. Όταν η εξουσία τους κλονίζεται, σημασία δεν έχει πια το παιχνίδι αλλά μονάχα η αντοχή των υλικών τους.

* * *