Φύσα αεράκι, φύσα με

Αυτό δεν είναι τραγούδι #399
Dj της ημέρας, η Νατάσσα Συλλιγνάκη

Κανονικά τέτοια μέρα, άλλα χρόνια, έπρεπε να ετοιμάζω βαλίτσες. Ο Αύγουστος ήταν πάντα μήνας διακοπών – κλείνανε το μαγαζί οι γονείς μου, φεύγαμε από την πρώτη μέρα αν ήταν δυνατό. Τα εισιτήρια βγαλμένα πολύ καιρό πριν, ιεροτελεστία για να φορτωθεί το αυτοκίνητο με όλα τα μπαγκάζια της οικογένειας, και ο δρόμος για το λιμάνι.

Στην ουρά για να μπούμε στο καράβι, για να βρούμε την καμπίνα μας, να διαλέξουμε πάντα τα πάνω κρεβάτια εμείς τα μικτά, τα κάτω οι γονείς, να πάμε να φάμε στο εστιατόριο του πλοίου (εγώ πάντα μακαρονάδα, δεν ξέρω γιατί μου φαινόταν τόσο διαφορετική!)

Να χαζέψουμε για λίγο στο κατάστρωμα, να διαβάσουμε ως να μας πάρει ο ύπνος, να μας ξυπνήσει το πρωί ο καμαρότος με ένα χτύπημα στην πόρτα: «Φτάσαμε!» Να βγω στο κατάστρωμα μέχρι να ξεμπλοκάρει ο μπαμπάς το αυτοκίνητο, να πάρουμε καφέδες και να τραγουδάω, καθώς ξεπρόβαλε το Ηράκλειο:

Φύσα αεράκι, φύσα με
μη χαμηλώνεις ίσαμε
να δω στην Κρήτη μια κορφή
που ‘χω μανούλα κι αδελφή

Να κατέβουμε, να πάμε στο Μαρτινέγκο να χαιρετήσουμε τον αγαπημένο, να σταματήσουμε μόνο στο Σελινάρι για νερό και να βρεθούμε, επιτέλους, στον παράδεισο.

Έχω πολλά χρόνια πια να το κάνω αυτό. Φέτος μου λείπει ακόμα πιο πολύ. Αλλά δεν μπορούσα να μην χαμογελάσω το απόγευμα που, γυρνώντας σπίτι με το αυτοκίνητο, άκουσα το τραγούδι του Γκάτσου.

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.

* * *

Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια

from dimart http://ift.tt/1IdLoAw
via IFTTT