zougla: «Vaccine» στον ρυθμό του Jolene

Η προσφορά της Ντόλι Πάρτον στη μουσική και στην υγεία

—της Εύης Τσακνιά—

Διάβασα με μεγάλη χαρά τις προάλλες την είδηση πως η μεγάλη τραγουδίστρια, στιχουργός και συνθέτρια της country μουσικής, η αγαπημένη μου Ντόλι Πάρτον, είναι μεταξύ των βασικών χρηματοδοτών ενός από τα εμβόλια που παρασκευάζονται για τον Covid-19, του εμβολίου της φαρμακευτικής εταιρείας Μoderna.

Η Πάρτον έκανε μια χορηγία 1.000.000 δολλαρίων στο Πανεπιστήμιο Vanderbilt για την έρευνα του Covid-19, ήδη από τον περασμένο Απρίλιο, κάτι λιγότερο από μήνα αφότου κυρήχτηκε σε πανδημία· έπεισε μάλιστα τους fans της να συνεισφέρουν κι εκείνοι.

Εφτά μήνες αργότερα, ανακοινώθηκε επίσημα ότι η Ντόλι Πάρτον βοήθησε πολύ στην χρηματοδότηση του εμβολίου της Μoderna,το οποίο μόλις την περασμένη εβδομάδα έγινε το δεύτερο εμβόλιο, μετά από αυτό της Pfizer, με αναμενόμενη αποτελεσματικότητα που φτάνει το 94,5% και το όνομά της αναγράφεται τώρα ανάμεσα στους σπόνσορες, που είναι μεγάλα Εθνικά Ιδρύματα και και πανεπιστήμια.
Ίσως δεν είναι ευρέως γνωστό,αλλά η πολυπράγμων Ντόλι Πάρτον είναι παλιά καραβάνα τόσο στις μπίζνες, όσο και στην φιλανθρωπία. Όπως απεδείχθη, επένδυσε έξυπνα τα χρήματα που έβγαλε από τη λαμπρή μουσική της καριέρα σε μια σειρά από επιτυχείς επιχειρήσεις. Το 1986 αγόρασε και αναδιαμόρφωσε πλήρως το θεματικό πάρκο του Pigeon Forge, που βρίσκεται στην πολιτεία του Τενεσί, που είναι και ο τόπος καταγωγής της, το βάφτισε Dollywood και έριξε αστρονομικά ποσά για την επέκτασή του. Μέσα στα χρόνια η Πάρτον επέκτεινε κι άλλο τις εγκαταστάσεις του και δημιούργησε μια μεγάλη αλυσίδα θεματικών πάρκων και τουριστικών εγκαταστάσεων που δέχονται ετησίως εκατομμύρια επισκέπτες από όλο τον κόσμο. Στα θεματικά της πάρκα διοργανώνει συναυλίες, φεστιβάλ, θεατρικές παραστάσεις καθώς και φιλανθρωπικές εκδηλώσεις.

Εκτός από το μεγάλο φιλανθρωπικό της έργο σε νοσοκομεία και γενικότερα στην υγεία, μέσω του ιδρύματός της Dollywood Foundation, δημιούργησε επίσης το πρόγραμμα μόρφωσης μικρών παιδιών γνωστό ως Dolly Parton’s Imagination Library, το οποίο παρέχει 1 βιβλίο κάθε μήνα σε σχεδόν 850.000 παιδιά βρεφικής έως νηπιακής ηλικίας στις ΗΠΑ, στον Καναδά, στην Αγγλία και στην Αυστραλία.
Το πρόγραμμα χρηματοδοτεί την αποστολή περισσότερων από 1.000.000 βιβλίων ετησίως. Για το έργο της στα προγράμματα μόρφωσης, η Πάρτον έχει λάβει πολυάριθμες και σημαντικές βραβεύσεις, για να μην πούμε για τα 9 βραβεία Γκράμμι και τα πάμπολλα άλλα μουσικά βραβεία που έχει κερδίσει, εκ των οποίων πολλά απ’αυτά σε διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου, ως στιχουργός τραγουδιών που διακρίθηκαν σε ταινίες.

Μέσα σ’αυτό το ασύλληπτο science-fiction σκηνικό της πανδημίας, οι εκπλήξεις, οι ανατροπές στις οποιεσδήποτε βεβαιότητες είχαμε μέχρι τώρα καθώς και οι αντιφάσεις της ανθρώπινης συμπεριφοράς αποκαλύπτονται όσο ποτέ άλλοτε. Οι απανταχού συνομωσιολόγοι – αρνητές της πραγματικότητας που ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια, που μπορεί να είναι ακόμα και ο φίλος της διπλανής πόρτας, από τη μια αμφισβητούν την ύπαρξη της ασθένειας κι από την άλλη, παρακολουθώντας έντρομοι την επέλαση του ιού, ξεσηκώνονται για τις ελλείψεις ή τις διακρίσεις στο σύστημα υγείας.

Κι από την άλλη πάλι, άνθρωποι του θεάματος όπως η Ντόλι Πάρτον, με μια ζωή τόσο διαφορετική από τη δική μας, μακριά από τα δικά μας στενά πρότυπα, κάνουν την ουσιαστική και στοχευμένη κίνηση ματ πάνω στο παγκόσμιο πρόβλημα, στηρίζοντας έμπρακτα τον εμβολιασμό – το μεγαλύτερο επίτευγμα στον τομέα της δημόσιας υγείας.

Κυρίως από τη μικρή Ελλάδα, όπου τα πάντα στην Αμερική φαίνονται τεράστια, ακατανόητα για τη δική μας κλίμακα: οι καριέρες ,οι περιουσίες, οι δωρεές, ακόμα και το περίφημο υπερμεγέθες στήθος της Ντόλι Πάρτον, η οποία βέβαια, παρά το εξτραβαγκάντ παρουσιαστικό της, καταφέρνει με τη ζωή της, με το σπαθί της, με την εξίσου διάσημη με το στήθος της ειλικρίνειά της και φυσικά με το φοβερό χιούμορ της, να αποστομώνει ακόμα και τους πιο δύσπιστους επικριτές της και να κερδίζει τελικά τις εντυπώσεις, με σαφή διαφορά στήθους από τους άλλους δωρητές.

Εξάλλου, με όπλο πάντα την αφοπλιστική ειλικρίνειά της, η ίδια δήλωσε πριν λίγα χρόνια, παρουσία δεκάδων χιλιάδων θαυμαστών της, απαντώντας στα κουτσομπολιά για τις πολλές πλαστικές της επεμβάσεις: «Μπορεί το στήθος μου και τα μαλλιά μου να είναι ψεύτικα αλλά η φωνή μου και η ψυχή μου είναι αληθινές». Fact.

Η Ντόλι Πάρτον, ενσαρκώνει όσο λίγοι το Αμερικανικό Όνειρο, ένα όνειρο σχεδόν άπιαστο για τις γυναίκες, μιας και ακόμα και η γη της επαγγελίας και των ευκαιριών
is (still) a man’s world.

Το τέταρτο από τα δώδεκα παιδιά μιας πάμφτωχης αγροτικής οικογένειας, μεγάλωσε σε μια καλύβα, όπου έμεναν κυριολεκτικά ο ένας πάνω στον άλλον, στα Smoky Mountains του Τενεσί. Από πολύ μικρή ηλικία συμμετείχε στις εκκλησιαστικές χορωδίες, αμέσως μετά άρχισε να τραγουδάει στο τοπικό ραδιόφωνο και το 1959, σε ηλικία μόλις 13 χρονών κυκλοφόρησε το πρώτο της σινγκλ, ενώ την ίδια χρονιά εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο Grand Ole Opry, ένα πολύ γνωστό πρόγραμμα κάντρι μουσικής.

Εκεί συνάντησε τον Johnny Cash, ο οποίος εντυπωσιάστηκε με τις φωνητικές ικανότητες και το μουσικό ταλέντο της και έγινε ο μέντοράς της. Ακολούθησαν οι μουσικές σπουδές, η σκληρή δουλειά και οι επιτυχίες η μία μετά την άλλη.

Θα έλεγα πως η ενασχόλησή της με τη φιλανθρωπία έρχεται σαν φυσικό επακόλουθο της όλης πορείας της, όμως στην καχύποπτη εποχή που ζούμε, για εκείνους που όλα τους φαίνονται αφύσικα και ύποπτα, η λέξη φιλανθρωπία έχει χάσει το νόημά της και έχει εντελώς στρεβλά συνδεθεί με τον νεοφιλελευθερισμό· τίποτα το καινούργιο βέβαια, παρά παμπάλαιες, μουχλιασμένες θεωρίες που ανασύρονται και σερβίρονται και πάλι, ξαναζεσταμένες στον μπουφέ του αντισυστημισμού.
Ευτυχώς, ο κόσμος προχωράει με την πολύτιμη, όπως πάντα, συμβολή της ιδιωτικής πρωτοβουλίας προς τον σωτήριο δρόμο του εμβολίου. Εις πείσμα των αρνητών, η ανθρωπότητα έχει σωθεί χάρη στα εμβόλια, με οφελειμένους κυρίως τους λιγότερο προνομιούχους. Γι’αυτό ας είμαστε πραγματικά ευγνώμωνες στους χορηγούς, γενικότερα. Όπως και στην υγεία, έτσι και στην τέχνη, χωρίς χορηγούς, δεν θα είχαμε πάει μακριά. Ούτε μυστικό, ούτε φανερό δείπνο θα βλέπαμε αν δεν ήταν ο Σφόρτσα να τα ακουμπάει στον Ντα Βίντσι, ας πούμε, και πόσα άλλα ακόμα..

Αράξτε λοιπόν μέσα στο σπίτι τώρα, χειμώνας μπαίνει, βάλτε ν’ ακούσετε το θρυλικό “Jolene” της Ντόλι Πάρτον και περιμένετε το εμβόλιο. Γιατί όπως λέει και ένα παλιό καλό country γνωμικό, “Country music probably won’t fix your problems but it’s worth a shot.”