Αυτό δεν είναι τραγούδι #523
Dj της ημέρας, η Μαργαρίτα Ζαχαριάδου
Σ’ έναν κόσμο πηγμένο στη μυθοπλασία του ηρωισμού και του cool, ένα τραγούδι για κάποιον άντρα που φοβάται έναν άλλον άντρα (παρεμπιπτόντως, γομαροειδή, όχι ιδιαίτερα πρόθυμο να συζητήσει οτιδήποτε, και κυρίως οπλισμένο, άρα προφανώς έχει τα χίλια δίκια ο άνθρωπος να τον φοβάται), σαν να κάνει λίγο ανακούφιση. Την ανακούφιση του αυτοσαρκασμού.
Τι έχουμε εδώ; Έναν τυπάκο που τρώει ως συνήθως τα φασόλια του στο «καφέ» του Smokey Joe, και ξαφνικά έρχεται και κάθεται δίπλα του μια σούπερ γυναικάρα, παντελώς άγνωστη. Που του χαμογελάει με νόημα. Περίπου, δηλαδή, μια από τις κλασικότερες ανδρικές φαντασιώσεις. Μόνο που η γυναικάρα «ανήκει» στον Smokey Joe, ο οποίος ας πούμε ότι δεν δείχνει ιδιαίτερη και εμπιστοσύνη στη σύντροφό του και βγαίνει από πίσω από τον πάγκο κραδαίνοντας το χασαπομάχαιρο.
Και κάπου εκεί τελειώνει το ρομάντζο. Ο ήρωάς μας αποχωρεί, λίγο γρηγορότερα από «κύριος» και ορκίζεται να μην ξαναπατήσει εκεί πέρα. Σιγά μην ξαναπατήσει! Τα έχει πει, εξάλλου, πολλούς αιώνες νωρίτερα ο Αρχίλοχος:
ἀσπίδι μὲν Σαΐων τις ἀγάλλεται͵ ἣν παρὰ θάμνωι͵
ἔντος ἀμώμητον͵ κάλλιπον οὐκ ἐθέλων·
αὐτὸν δ΄ ἐξεσάωσα. τί μοι μέλει ἀσπὶς ἐκείνη;
ἐρρέτω· ἐξαῦτις κτήσομαι οὐ κακίω.
Kάποιος Σάιος καμαρώνει με την ασπίδα
που αθέλητά μου άφησα πλάι σ’ ένα θάμνο,
όπλο χωρίς ψεγάδι. Ωστόσο το κεφάλι μου το
γλίτωσα. Tι με μέλει εκείνη η ασπίδα; Γρήγορα
θ’ αποχτήσω μιαν άλλη, διόλου χειρότερη.
* * *
Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια
from dimart http://ift.tt/1XzvpK3
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου