zougla: Η παρθενική μακαρονάδα του Pollock

Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2015

Η παρθενική μακαρονάδα του Pollock

—της Stucano Closer και της Μαργαρίτας Ζαχαριάδου—

Φανταστείτε λίγο τη σκηνή: το τραπέζι στο σπίτι του σπουδαίου καθηγητή στην Καλών Τεχνών του Λος Άντζελες γεμάτο από φοιτητές. Είναι ένα από τα συνηθισμένα δείπνα, όπου ο καθηγητής καλεί τους φοιτητές του. Εκείνος βάζει το φαγητό και οι φοιτητές τα ποτά. Η όμορφη, χυμώδης, ιταλικής καταγωγής σύζυγος του καθηγητή σερβίρει μακαρονάδα. Όλοι οι συνδαιτυμόνες ξέρουν πόσο περίφημες είναι οι μακαρονάδες της — όλοι, εκτός από έναν ντροπαλό δεκαοκτάχρονο, ένα αγροτόπαιδο που έχει μπει στη σχολή ακολουθώντας τον μεγαλύτερο αδελφό του· αυτός δεν ξέρει καν τι είναι μακαρονάδα. Κοιτάζει το πιάτο του αμήχανος. «Τι τρέχει;» τον ρωτά η χυμώδης Ιταλίδα. «Δεν ξέρω πώς τρώγεται αυτό», απαντά το αγροτόπαιδο. «Κάτσε να σου δείξω».

Κάπως έτσι μυήθηκε ο Jackson Pollock, ο σπουδαίος Αμερικανός ζωγράφος, στην άλλη μεγάλη τέχνη που αγάπησε: τη μαγειρική. «Εμείς στην οικογένειά μου τρώγαμε μόνο χοιρινό και κοτόπουλο», έσπευσε να εξομολογηθεί στη Rita Benton, τη σύζυγο του καθηγητή του. Από εκεί και πέρα, η Rita πήρε τον Jackson υπό την προστασία της. Το ζεύγος Benton τον καλούσε για φαγητό τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα, ενώ ο Thomas Benton φρόντισε να του εξασφαλίσει ειδική υποτροφία, αναγνωρίζοντας το πελώριο ταλέντο του.

Η ιστορία της παρθενικής μακαρονάδας του Pollock, καθώς και η σχέση του με την κουζίνα γενικά παραδίδεται σε ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2015 με τίτλο Dinner with Jackson Pollock: Recipes, Art & Nature, της Robyn Lea. Στην έρευνά της, η Lee ανακάλυψε τις πάμπολλες χειρόγραφες συνταγές του ζωγράφου (που προφανώς απέκτησε έκτοτε ιδιαίτερη αδυναμία στις μακαρονάδες αλλά και στο χειροποίητο ψωμί) καθώς και τα ιδιαίτερα όμορφα σερβίτσια και κουζινικά του σκεύη, που μαρτυρούν την αγάπη του Pollock για τη μαγειρική και το φαγητό με φίλους.

Παρεμπιπτόντως: Αν η μακαρονάδα, ως εικόνα, σας φέρνει στον νου κάτι από τη ζωγραφική του Pollock, μάλλον δεν είναι τυχαίο. Την ίδια αίσθηση είχαν, προφανώς, και οι υπεύθυνοι του εστιατορίου του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης του Ισραήλ όταν αποφάσισαν να σερβίρουν το «καταΐφι κοτόπουλου» με έναν τρόπο που μόνον ως φόρος τιμής στον Pollock μπορεί να εκληφθεί.