Σε λίγα χρόνια
—Κούλης Αλέπης—
Σε λίγα χρόνια, πέντε ή δέκα το πολύ
αν πιο νωρίς δεν μου ‘χει γράψει η Μοίρα
θα ‘χει λουφάξει εντός μου το πουλί
της ποίησης κι η αγωνία του χρωστήρα.
Σημάδι πια από εμέ στο μάταιο Ψυχικό
δε θα ‘βρισκες, κι αν έψαχνες, κανένα,
γιατί ούτε, φυσικά, σαν πριν θα κατοικώ
στη Μαραθωνοδρόμου 101.
Θα ‘χω εγκατασταθεί για πάντ’ αλλού:
εκεί που δεν υπάρχει πίκρα ή πόνος,
που οι τρικυμιές κοπάζουν του μυαλού
κι αδιάφορος για μας θα φεύγει ο χρόνος.
Τα ιδανικά που ‘χαμε μεις εγκολπωθεί
οι νέες γενιές θα λεν απλώς πως ήσαν μύθοι,
ώσπου, σιγά σιγά, κάθε μου μνήμη θα χαθεί
κι η πιο φριχτή τριγύρω μου θ’ απλωθεί λήθη.
Πιθανόν μόνο, κάποτε, κάποιος, μελλοντικά,
αναδιφώντας από ανία παλιά βιβλία,
να ξαναζήσει τους καημούς μου στοργικά
σε μια ξεθωριασμένη «Ανθολογία».
* * *
Άλλα ποιήματα, άλλων εβδομάδων
from dimart http://bit.ly/2UsCYm1
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου