Τα καράβια μου καίω

Αυτό δεν είναι τραγούδι #1094
DJ της ημέρας, η Χαρούλα Ζάρα

Τα καράβια μου καίω
τα καράβια μου καίω – τα καίω
δε θα πάω πουθενά.

Μπρος στα πόδια σου κλαίω
μη μ΄αφήσεις σου λέω – σου λέω
να σ΄αφήσω ξανά.

Κι ας μη μου ΄χεις χαρίσει ποτέ
ένα χάδι ως τώρα
πάντα εδώ θα γυρνώ.

Από πείσμα και τρέλα θα ζω
σε τούτη τη χώρα
ώσπου να ΄βρω νερό
γιατί ανήκω εδώ.

Τα παιδιά στην κερκίδα
είναι η μόνη σου ελπίδα – ελπίδα
πρωινός ουρανός

Σταυρωμένη πατρίδα
μες στα μάτια σου είδα – αχ είδα
της ανάστασης φως.

Γεια σου ρε Νικόλα, Γερμανοτσολιά. Μενουμευρώπη και Ναιναίκο της καρδιάς μου!

Σε απόλαυσα χθες στη συναυλία σου στο Κιάτο, πάντα νέο και δημιουργικό, μαζί με τους Ευγενείς Αλήτες σου. Αλλά συνέχεια ζωντάνευαν στο νου μου εικόνες από το φρικτό Καλοκαίρι του ’15 που το ζήσαμε δίπλα δίπλα. Γιατί ήσουν κι εσύ εκεί μαζί με τους λίγους και κόντρα στο ρεύμα της τρέλας. Χωρίς κόκκινα γάντια, μόνο με ψυχή και με άποψη. Καλλιτέχνης και Πολίτης αυτής της έρημης χώρας.

— Πες το κι έγινε, φίλε! Τα κλείνω όλα κι έρχομαι! Αλλά οδηγάω μόνη και να με προσέχεις! Κι είναι κι η θάλασσα σκοτεινή…

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.

* * *

Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια

Στο:Αυτό δεν είναι τραγούδι Tagged: Μουσική, Νίκος Πορτοκάλογλου, Χαρούλα Ζάρα

from dimart http://ift.tt/2u8agcz
via IFTTT