Αυτό δεν είναι τραγούδι #724
Dj της ημέρας, η Ντόρα Τσικαρδάνη
«Αυτός ο δίσκος είναι κομμουνιστικός», μου είπε ψιθυριστά μια μέρα ο αδελφός μου, δείχνοντάς μου το γνωστό 45ράκι με τον τίτλο «Επιφάνια». «Μην τον ακούς, γιατί θα βάλουν φυλακή τον μπαμπά και τη μαμά…»
Αυτά πρέπει να γίνονται κάπου στις αρχές της δεκαετίας του 70 στα Σέρβια. Πίσω από το σπίτι μας τα ΤΕΑ. Ο πατέρας μας κεντρώος, χαρακτηρισμένος συνοδοιπόρος, καθαιρεθείς Δήμαρχος από τη χούντα.
Για μας, τα παιδιά της χούντας, χωρίς εξόριστους στην οικογένεια, η χούντα ήταν αυτό: Η εικόνα των τανκς στο Γουδή από το μπαλκόνι της γιαγιάς· οι εικόνες της εξέγερσης του Πολυτεχνείου στην τηλεόραση· ήταν η κουβέντα του πατέρα μου, «πόσο ξύλο έχουνε φάει αυτά τα παιδιά», παρακολουθώντας τη γνωστή εκπομπή του Μαστοράκη — του ξέφυγε και το μετάνιωσε αμέσως· ήταν το κατσάδιασμα που έφαγα, όταν με άκουσαν να τραγουδάω το «αστράφτει ο Όλυμπος» και η έρευνα που ακολούθησε από πού το έμαθα· ήταν εκείνα που απαγορεύονταν και εκείνα που επιτρέπονταν — που έπρεπε να επαληθεύονται, αν όντως επιτρέπονταν· και, βέβαια, ήταν το απέραντο, ανελέητο χουντικό κιτς: Εθνικές επέτειοι, παρελάσεις, γυμναστικές επιδείξεις, εκκλησιασμός κάθε Κυριακή, κατηχητικό. Με υπόκρουση τον σκληρό ήχο εμβατηρίων και δημοτικών τραγουδιών απ’ τα μεγάφωνα.
Ήχοι και εικόνες αυταρχισμού και φόβου…
* * *
Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.
Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια
from dimart http://ift.tt/1XLgkAR
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου