Ο ταξιδιώτης
—Τζον Μπέριμαν—
Μετάφραση: Αλέξης Τραϊανός
Μ’ έδειξαν στη λεωφόρο κι είπανε
«Αυτός ο άνθρωπος έχει έναν παράξενο τρόπο να κρατά το κεφάλι του».
Μ’ έδειξαν στην ακτή κι είπανε «Αυτός ο άνθρωπος
Δεν θα γίνει ποτέ σαν κι εμάς, προσπαθεί όσο μπορεί».
Μ’ έδειξαν στο σταθμό κι ο φύλακας
Με κοίταξε δυο φορές, τρεις, σκεφτικά και σκληρά.
Πήρα το ίδιο τρένο, που κι οι άλλοι πήρανε,
Για τον ίδιο τόπο. Κι αν δεν ήταν για κείνο το κοίταγμα
Και για κείνες τις λέξεις, ήμασταν όλοι μας το ίδιο.
Μελέτησα μόνο χάρτες. Προσπάθησα να χαρακτηρίσω
Τ’ αποτελέσματα της κίνησης στους ταξιδιώτες,
Παρατήρησα το ζευγάρι που μπορούσα να δω, τη συφορά
Και τις κατάρες εκείνου του ζευγαριού, τον προορισμό τους,
Την απάτη που τους έγινε στο σταθμό,
Το κουράγιο τους. Όταν το τρένο σταμάτησε και μάθανε
Το τέλος του ταξιδιού, κατέβηκα κι εγώ.
* * *
Άλλα ποιήματα, άλλων εβδομάδων
from dimart http://ift.tt/1N1W4Yc
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου