zougla: Trip to Kalu-Ki-Bar

Αυτό δεν είναι τραγούδι #1153
DJ της ημέρας, ο Σπύρος «Aussie» Αναγνώστου

Ο σπουδαίος Αυστραλός τραγουδοποιός Louis Tillett πρόσφατα δημιούργησε μία υψηλής αισθητικής ιστοσελίδα, την οποία μπορείτε να δείτε εδώ: http://ift.tt/2gJm8Os. Η είδηση, φυσικά, δεν είναι η νέα ιστοσελίδα, αλλά το γεγονός ότι ο Tillett προσφέρει εκεί για νόμιμο κατέβασμα το σύνολο της δισκογραφίας του. Δωρεάν!

Όπως εξηγεί ο ίδιος, περίμενε τη στιγμή που θα περνούσαν στα χέρια του τα δικαιώματα ολόκληρου του καταλόγου του για τον διαθέσει χωρίς χρέωση στους πάντες. Δεν παραλείπει, βέβαια, –και δικαίως– να προτρέψει τους φίλους του να κάνουν (αν μπορούν) κάποια δωρεά οποιουδήποτε ύψους για να ηχογραφήσει την επόμενη δουλειά του. Αλλά το γεγονός παραμένει ένα: όποιος διαθέτει πρόσβαση στο διαδίκτυο μπορεί να κατεβάσει νόμιμα ολόκληρη τη δισκογραφία του χωρίς να πληρώσει δεκάρα. Χωρίς διαφημίσεις, χωρίς ιούς, χωρίς οποιουδήποτε είδους παγίδες.

Ο Tilett δεν είναι ιδιαίτερα εμπορικός. Στην Ελλάδα δεν είναι άγνωστος, καθώς έχει έρθει για συναυλίες τρεις φορές, αν δεν κάνω λάθος (η πρώτη –και καλύτερη– στον Λυκαβηττό το 1990, ανοίγοντας για τους Nick Cave & The Bad Seeds). Γενικά, όμως, δεν είναι αυτό που λέμε «πρώτο όνομα». Από την άλλη, δεν πρόκειται για κανένα «ψώνιο» που χαρίζει κάτι που κανείς έτσι κι αλλιώς δεν θα πλήρωνε για να το ακούσει: ο άνθρωπος είναι επαγγελματίας μουσικός από το 1977! Δεν ξέρω αν θα ήταν εξίσου διατεθειμένος να χαρίσει τη μουσική του στον κόσμο σε περίπτωση που έκανε τις πωλήσεις, π.χ., του φίλου του τού Cave. Πιθανότατα ναι, γιατί είναι απίστευτος τύπος, ανεξαρτήτως πωλήσεων. Αυτό όμως μικρή σημασία έχει. Το σημαντικό στην όλη ιστορία είναι ότι έχει ήδη ξεκινήσει εκείνο που δεν υπήρχε περίπτωση να μην γίνει (και μάλιστα σύντομα) κοινός τόπος: πρόσβαση όλων σε όλα τα προϊόντα της μουσικής βιομηχανίας (και της βιομηχανίας του θεάματος, γενικά). Σήμερα όλοι κατεβάζουμε (συνειδητά ή όχι) παράνομα δίσκους, ταινίες, βιβλία. Αύριο θα κατεβάζουμε τα πάντα με τον νόμο. Στην αρχή ίσως όχι εντελώς δωρεάν, αλλά σύντομα θα γίνει κι αυτό. Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω.

Μπράβο στον Louis Tillett για τη γενναιόδωρη απόφασή του – και τον ευχαριστούμε! Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει ένα ηθικό θέμα με τα πνευματικά δικαιώματα και την αμοιβή των δημιουργών. Αναμφίβολα θα πρέπει κανείς να αμείβεται για την εργασία του, δεν μπορεί κανείς να διαφωνήσει με αυτό. Όμως οι εξελίξεις στον κυβερνοχώρο δεν στέκουν αμήχανες μπροστά σε ηθικά διλήμματα· τρέχουν και τα προσπερνούν χωρίς τύψεις. Συνεπώς υπάρχει πρόβλημα και η λύση δεν είναι (ακόμα) ορατή. Αλλά θα βρεθεί, αργά ή γρήγορα. Τα δεδομένα αλλάζουν. Τα καινοφανή προβλήματα απαιτούν καινοφανείς λύσεις. Και θα βρεθούν λύσεις, δεν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία γι’ αυτό – θα φροντίσει η ίδια η ζωή. Άλλωστε, δεν έχουμε καμία αντίρρηση να πληρώσουμε ό,τι μας αναλογεί, εμείς οι μουσικόφιλοι. Δεν είμαστε τζαμπατζήδες! Αλλά ούτε η μουσική (πρέπει να) είναι σκέτο εμπόρευμα! Το κακό είχε παραγίνει. Ευτυχώς η κατάσταση αλλάζει, και μάλιστα πιο γρήγορα απ’ ό,τι φαντάζονταν ακόμα και οι πιο αισιόδοξοι. Επιτέλους!

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι• αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.

* * *