zougla: Το ποίημα της εβδομάδας 3/5

Διαδρομές

—Ελίζαμπετ Μπόρχερς—
Μετάφραση: Νίκη Αιντενάιερ

Η ματιά στο σκοτάδι,
η απόφαση να σηκωθείς.
Πού είχαμε μείνει;
Αυτόματες κινήσεις
και πρόγευμα.

Βιάζω τον εαυτό μου:
Τα μικρούτσικα φωτάκια της πολυκατοικίας,
η βοή του αεροπλάνου.
Αυτό είναι άραγε ποίηση;

Έκπληξη για το σηματοδότη.
Τι ήταν εδώ ως τώρα;
Ασχολούμαι με άλλα πράγματα.
Αυτό είναι ανθρωποληστεία,
σκέφτομαι, σωστά,
διασχίζω το δρόμο
από μπροστά σταματημένα αυτοκίνητα.

Όλα γνωστά κι απ’ έξω μαθημένα.
Οι τοίχοι, τα δέντρα, ο σκύλος,
και το ασανσέρ,
κι οι φάτσες.
Καμιά παρέκκλιση απ’ το κανονικό γιατί το σκέφτηκες.

Πάνω στο γραφείο
οι συνηθισμένες εντολές.
Συνεχίζουμε.

Η ματιά στο σκοτάδι.
Πού είχαμε μείνει;
Αυτό είναι μια νύχτα
και πάλι
νύχτα.

* * *