zougla: Το ποίημα της εβδομάδας 7/12

[Συχνά μια παραλία…]

—Σαλβατόρε Κουαζιμόντο—
Μετάφραση: Κούλης Αλέπης

Συχνά μια παραλία
φεγγοβολάει από άστρα που γιορτάζουν.
Κυψέλες θειάφι
πάνω από το κεφάλι μου αιωρούνται.

Καιρός για τα μελίσσια· και το μέλι
είναι μες στο λαιμό μου,
που μόλις του ‘λειψε ο ήχος.
Ένα κοράκι τριγυρνά, το μεσημέρι
πάνω από τις αμμόπετρες τις γκρίζες.

Αγαπημένε αέρα! Του ήλιου σου η γαλήνη
το θάνατο υποβάλλει
κι η νύχτα λόγια από άμμο,

από πατρίδα πια χαμένη.

* * *