zougla: Happy birthday, Frances McDormand

—της Ειρήνης Βεργοπούλου—

Πιο badass —με την καλή έννοια— δεν γίνεται.

Δυο Όσκαρ, από ένα Τόνυ και Έμμυ, [* το «Τριπλό Στέμμα» της υποκριτικής], Μπάφτα, Χρυσές Σφαίρες, άπειρες άλλες υποψηφιότητες και διακρίσεις, ερμηνείες στο θέατρο, και δεν συμμαζεύεται. Ρόλοι, κάποιοι από τους οποίους έχουν περάσει στις λίστες με τους καλύτερους για γυναίκες στο σινεμά στις τελευταίες δεκαετίες.

Frances-McDormand 01

H Άμπυ στο Μόνο Αίμα, η Ντοτ στο Αριζόνα Τζούνιορ, η ανεπανάληπτη Μαρτζ στο Φάργκο, η κ. Πελ στο Ο Μισισιπής καίγεται και φέτος η Μίλντρεντ Χέιζ στις Τρεις πινακίδες έξω από το Έμπινγκ Μιζούρι, μια ίσως υπερεκτιμημένη, αλλά δυνατή ταινία, ένας φοβερός γυναικείος χαρακτήρας, ένα θριαμβευτικό Όσκαρ — που η Φράνσις το παρέλαβε σαρωτικά και άβαφη περίπου, ένα παράδοξο, στην εποχή των ινσταγκραμικών φίλτρων και του ..ροκοκό μέικ απ.

Γεννημένη στο Ιλινόι στις 23 Ιουνίου 1957, αρχικά ονομάστηκε Σύνθια Αν, αλλά μετονομάστηκε σε Φράνσις Λουίζ από τους καναδούς θετούς γονείς της, τους Μακ Ντόρμαντ. Σπούδασε θέατρο στο κολέγιο και απέκτησε μεταπτυχιακό δίπλωμα αργότερα από τη δραματική σχολή του Γέιλ.

Κυρία Τζόελ Κοέν από το 1984 (ή, ο Κοέν έγινε φέτος το 2018 ο κύριος Μακντόρμαντ;) Μαμά από το 1995 του επίσης υιοθετημένου Πέντρο από την Παραγουάη. «Φωνή» της καπιτέν Chantel Dubois, στο Μαδαγασκάρη 3, παρεμπιπτόντως, τραγουδώντας το Non, je ne regrette rien.

Υπέρμαχος —και επίσημα δια μέσου του λόγου της, όταν πήρε το Όσκαρ— της ίσης κατανομής ρόλων και δύναμης σε γυναίκες και άλλα μέλη του πληθυσμού στη βιομηχανία του σινεμά, αλλά και η ωραιότερη, κομψότερη «ουράνια» φιγούρα στο αλλοπρόσαλλο και περίεργο φετινό Met Gala της μόδας.

Εντάξει, πόσο πιο πολύ να μας αρέσει αυτή η γυναίκα;

Κυρίες και κύριοι, η Frances!

Frances-McDormand 03

Μόλις πρόσφατα, στις 14 Ιουνίου, σε εκδήλωση για τις γυναίκες στα φιλμ, που έγινε στο Λος Άντζελες, αναφέρθηκε ξανά στον όρο “inclusion rider”, όπως είχε κάνει και στα Όσκαρ, δηλαδή στην απαίτηση / προϋπόθεση να συμμετέχουν μέλη από όλες τις κοινωνικές ομάδες στη δημιουργία μιας ταινίας. Η στάση της εδώ είναι μια αναφορά στο χαρακτήρα της Μίλντρεντ από τις «Πινακίδες».