zougla: Ain’t no meat

Αυτό δεν είναι τραγούδι #1234
DJ της ημέρας, ο Γιώργος Ζαχαριάδης

Χοιρινό και γεμιστή γαλοπούλα τα Χριστούγεννα, αρνιά και κατσίκια και συκωταριές το Άγιον Πάσχα: η ελληνορθόδοξη χριστιανοσύνη γιορτάζει τη ζωή και τον θάνατο με εκρήξεις χοληστερίνης. (Καλά είναι, δεν παραπονιέμαι. Όχι ότι δεν χλαπακιάζω κι εγώ, δηλαδή).

Άλλοι πάλι έχουν το αντίθετο πρόβλημα. «Φέρε μου λίγο κρέας! Βαρέθηκα να κοιτάω τα κόκαλα!» φώναζε ο Jack Dupree τον Σεπτέμβριο του 1953, όταν κυκλοφόρησε σε single το Ain’t no meat on the bone.

Γεννημένος —κατά πάσα πιθανότητα— την 4η Ιουλίου του 1910 στη Νέα Ορλεάνη, ο Champion Jack Dupree έμαθε μόνος του πιάνο κι έγινε ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του boogie woogie. Ο πατέρας του ήταν από το Βελγικό Κογκό και η μητέρα του μισή μαύρη μισή Τσερόκι. Το 1941 η μουσική του σταδιοδρομία διακόπηκε από τη θητεία του στο αμερικανικό ναυτικό, όπου υπηρέτησε ως μάγειρας (τον έπιασαν μάλιστα αιχμάλωτο οι Ιάπωνες και έκανε δυο χρόνια σε στρατόπεδο συγκέντρωσης). Δεν έγινε γνωστό αν στο καζάνι έβαζε και κρέας ή μόνο κόκαλα.

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.

* * *