zougla: Darkness on the Edge of Town

Αυτό δεν είναι τραγούδι #1129
DJ της ημέρας, ο Γιώργος Θεοχάρης

Σκοτάδι στην άκρη της πόλης

Μπαίνει στην κουζίνα και κάθεται βαρύς στην πιο κοντινή καρέκλα. Η γυναίκα του πίνει καφέ στα όρθια. Μάλλον ετοιμάζεται να φύγει γιατί φοράει ήδη τ’ άσπρα του ελέους, τα ρούχα της δουλειάς.

«Μυρίζεις αυγουλίλα», του λέει σχεδόν χωρίς να τον κοιτάξει.

Εκείνος βάζει τα χέρια του στο τραπέζι και τα κοιτάζει σαν να τα βλέπει για πρώτη φορά.

«Ήταν μια γριά, φορτωμένη με τσάντες από τη λαϊκή. Ζοριζόταν ν’ ανοίξει την πόρτα της. Πήγα να τη βοηθήσω και μου ’φερε μια καρτέλα αυγά στο κεφάλι».

Κοιτάζει τα χέρια του σαν είναι πρόσθετα – αυτόνομα και δυσλειτουργικά.

«Άντε να πλυθείς, βρωμάς και ζέχνεις».

Εκείνος δεν κουνιέται. Χέρια φονιά, σκέφτεται.

«Έτσι μου ’ρθε να την πνίξω», ψιθυρίζει στο πουθενά.

Εκείνη, επιλεκτικά αλεξιψίθυρη, βάζει το φλιτζάνι στον νεροχύτη και σβήνει το τσιγάρο στον ντελβέ.

«Εγώ φεύγω, πάω στο γέρο, νυχτέρι. Αν τα τινάξει απόψε, θα γυρίσω νωρίτερα».

Εκείνος κουνάει το κεφάλι του, με το μυαλό του αλλού. Δεν ήταν έτσι τα χέρια μου, σκέφτεται.

«Δεν έχει μείνει φαΐ. Άμα πεινάσεις, φτιάξε δυο αυγά», του λέει και γελάει γιατί της φάνηκε, φαίνεται, αστείο. Ένα γέλιο κακό, ανθρώπου που έχει ξεχάσει πώς γελάνε.

Εκείνος, άγαλμα, μόνος στη φραγή του. Σκέφτεται φράσεις που αίφνης του είναι ακατανόητες: αν περνάει από το χέρι μου ή δεν είναι στο χέρι μου. Μια ήρεμη ταραχή, απόκοσμη, τον έχει δέσει κόμπο. Από πού έρχονται αυτές οι σκέψεις; Το μυαλό του γυρίζει από άλλο δρόμο απόψε.

Εκείνη, φεύγοντας, στέκει στην πόρτα.

«Να σου ανάψω το φως; Σκοτεινιάζει».

Δεν της απαντάει, έτσι κι εκείνη δεν το ανάβει. Φεύγει βιαστική. Εκείνος τινάζεται ανεπαίσθητα όταν ακούει την εξώπορτα να κλείνει πίσω της, μπαμ! Ύστερα, μένει ακίνητος με τα μάτια καρφωμένα στα χέρια του.

Σταδιακά το σκοτάδι τον σκεπάζει μέχρι που δεν βλέπει πια τίποτα.

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι• αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.

* * *