zougla: The Wheels On The Bus

Αυτό δεν είναι τραγούδι #987
Dj της ημέρας, ο Γιώργος Τσακνιάς

Παιδικά τραγούδια — αυτή η μάστιγα: στην αρχή διασκεδάζεις, θαυμάζεις το καμάρι σου που τα ακούει και προσπαθεί να τα τραγουδήσει, γελάς, μετά τα βαριέσαι λίγο, μετά τα συνηθίζεις, μετά πιάνεις τον εαυτό σου να τα μουρμουράει και, τελικά —μετά από δισεκατομμύρια φορές που τα έχεις ακούσει— μια ωραία μέρα σού έρχεται να ανοίξεις το κεφάλι σου, να βγάλεις τον εγκέφαλό σου και να τον βάλεις για ένα μήνα στην κατάψυξη — και να πας διακοπές ο υπόλοιπος. Δεν το κάνεις όμως· απλώς ακούς τα ίδια παιδικά τραγουδάκια μερικά δισεκατομμύρια φορές ακόμα.

Δεν φταίνε όμως τα τραγούδια· 99% φταίνε οι εκτελέσεις, που είναι κατά κανόνα γλυκερές και φριχτά χαριτωμένες, με κάτι αλλόκοσμες ενορχηστρώσεις, ούτε καν αρκετά κακές ώστε να έχουν κάποιο ενδιαφέρον. Μέχρι που πέφτεις σε μια πεφωτισμένη διασκευή και έρχεσαι στα ίσα σου, όπως αυτή του The Wheels On The Bus από τον Νορβηγό Leo Moracchioli. O Leo είναι μάγκας γιατί δεν εξαντλείται στο concept, που είναι σιγουράκι —nursery rhyme σε metal εκτέλεση, εγγυημένη επιτυχία, σαν να κλέβεις εκκλησία—, παρά διαλέγει ένα τραγούδι με δυνατότητες και κάνει μια εμπνευσμένη και πλούσια διασκευή, απογειώνοντάς το και δημιουργώντας εν τέλει μια κομματάρα. Play it loud.

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.

* * *