Η κλωστή

—της Ελένης Κοσμά—

Μέσα στο σπίτι όταν φυσάει
–στο ξένο σπίτι ξένη κλωστή–
όσο η πόρτα μένει κλειστή
κλειστή για να την κρατάει

αγοράσαμε μία κλωστή· από
τότε το σπίτι μικραίνει, χωράει
μονάχα αυτήν την κλωστή,
που έχει ένα χρώμα θαμπό·

όσο ξηλώνεται τόσο γερνάει,
ξεφτισμένη κλωστή κλειστό
το σπίτι, μισό, το κρατάει·

ανεβαίνει στον τοίχο, κυλάει
στο πάτωμα, φτιάχνει ιστό
και κρατάει: το σπίτι κλειστό.

* * *

Ποίηση σε πρώτη προβολή

Στο:Ποίηση σε πρώτη προβολή Tagged: ποίηση, Ελένη Κοσμά, Λογοτεχνία

from dimart http://ift.tt/2mb8gj8
via IFTTT