zougla: THEY LIVE #1: Αλέξης Ζορμπάς

afp-9d93f544d2db90932264dc0d9b2077ec1f116d8d

—του Αλέξανδρου Ζωγραφάκη*—

Πολλές φορές συνδιαλέγομαι με ήρωες βιβλίων ή με συγγραφείς που έχω αγαπήσει. Μου αρέσει να φαντάζομαι τις αντιδράσεις τους σε δικά μου προβλήματα. Έτσι εξάλλου μου ήρθε η ιδέα να τους βάλω σε κείμενα όπου θα εμφανίζονται σε καταστάσεις μιας πεζής καθημερινότητας. — Α. Ζ.

ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ

Η φαντασιοκοπία ως μια εκ των καλών τεχνών

— Ξέρεις, θα προτιμούσα τους διαλόγους στη σχέση μας να τους γράφω εγώ.
— Τι εννοείς;
— Να, βλέπεις; Αν το είχα γράψει εγώ αυτό, δεν θα μου έκανες μια τόσο ηλίθια ερώτηση.
— Μα είσαι καθόλου σοβαρός; Πώς είναι δυνατόν να μου λες τέτοια πράγματα;
— Ναι, φοβάμαι ότι το εννοώ. Αν αρχίσω να τους γράφω εγώ, θα λες πάντα τα πιο έξυπνα. Δεν θα λες τίποτα τετριμμένο και προβλέψιμο. Θα μ’ εκπλήσσεις διαρκώς. Θα κάνουμε υπέροχες συζητήσεις. Θα δεις. Δομημένες, με ειρμό. Αψεγάδιαστες λογικές αλληλουχίες. Στο τέλος, ξέρεις, μόνο αυτό μένει. Η δυνατότητά να μιλάμε. Το έλεγε και Νίτσε.
— Πάει. Το ‘χεις χάσει! Μα πας καλά; Ο Νίτσε μια φορά γάμησε και πέθανε! Πού θα βρίσκομαι εγώ, ως προσωπικότητα, αν μου λες εσύ τι θα λέω; Δεν το βλέπεις το παράδοξο; Δεν θα είναι προβλέψιμα αυτά που θα λέω!; Θα σ’ εκπλήσσω διαρκώς!; Θα μου τα γράφεις εσύ, και δεν θα είναι προβλέψιμα!; Μα θα μιλάς μόνος σου. Δεν το καταλαβαίνεις αυτό;
— Ναι. Αυτό δεν γίνεται πάντα, εξάλλου; Μόνοι μας δεν μιλάμε; Πότε ξεκινήσαμε μια κουβέντα και δεν ήμαστε ο καθένας κλεισμένος στον εαυτό του; Τουλάχιστον με τον τρόπο μου δεν θα λέμε βλακείες. Μεγάλη παρηγοριά.

* * *

THEY LIVE #1

Αλέξης Ζορμπάς

Στο καφενείο, εδώ από κάτω, έχει αρχίσει να συχνάζει ο Αλέξης Ζορμπάς. Δε μοιάζει καθόλου με τον Άντονι Κουίν. Δεν έχει καμία σχέση με τον ήρωα του γνωστού μυθιστορήματος. Είναι ένας ξεπεσμένος γέρος που μελετάει διαρκώς τα δελτία με τις αποδόσεις του «Πάμε Στοίχημα». Τον ρώτησα ένα πρωινό να μου πει την άποψή του για τον Καζαντζάκη. Με κοίταξε και χαμογέλασε.

«Πού τον θυμήθηκες αυτόνανε; Ο Καζαντζάκης δεν υπήρξε ποτέ. Εγώ τον επινόησα ένα καλοκαίρι στο νησί και διέδωσα αυτή την ιστορία για τον συγγραφέα που γεννήθηκε στο διπλανό χωριό και πήγε και σπούδασε, και ταξίδεψε, και θαύμασε τον ψυχασθενή τον Νίτσε. Ο Καζαντζάκης αγαπούσε τη ζωή, αλλά δε ζούσε. Και μετά έζησε, αλλά δεν αγαπούσε τη ζωή. Και ήταν και κολλητάρι μ’ αυτόν τον τρελό τον Σικελιανό που έφαγε τα λεφτά τής Εύας Πάλμερ από την οποία ο Ντέιβιντ Λιντς εμπνεύστηκε, χρόνια μετά, την Λώρα Πάλμερ, αυτή στο Τουίν Πικς που την έφαγαν λάχανο και την έψαχναν μετά αυτοί οι εθισμένοι στον καφέ και την κερασόπιτα. Αλλά πάλι άλλαξα θέμα και να με σχωρνάς, παιδί μου. Μετά, ο Νίκος ερωτεύτηκε την Γαλάτεια που όμως τον άφησε γιατί ήταν βαρετός. Όλοι οι συγγραφείς είναι, ξέρεις. Και η Μάτση την έπαθε έτσι με τον Εμπειρίκο. Τέλος πάντων, ο Καζαντζάκης μετά παντρεύτηκε αυτή την Ελένη που με έπαιρνε τηλέφωνο και μου έλεγε μαλακίες για τα βιβλία τού μακαρίτη που νόμιζε ότι τα είχε γράψει αυτή και όχι εγώ. Της έλεγα, για χρόνια, ν’ αλλάξει αυτά τα καφέ, τα κιτς εξώφυλλα γιατί θα γίνουμε μπίλιες, αλλά τζίφος. Την βαρέθηκα στο τέλος».

Αυτά μου είπε ο Ζορμπάς και έφυγε να ρίξει το δελτίο τού στοιχήματος: «Ωραία η κουβεντούλα παλικαράκι μου, αλλά πρέπει να βγει και το μεροκάματο, ναι;»

* * *

* Ο Αλέξανδρος Ζωγραφάκης είναι υποψήφιος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Sussex στη γνωσιακή επιστήμη.