Το ποίημα της εβδομάδας 7/9

Βρέχει κάθε μέρα από τότε που ‘φυγες
από τότε που ήρθες βρέχει κάθε μέρα

—Πιεν Τσι-Λιν—
Μετάφραση: Άρης Αλεξάνδρου

Είμαι εγώ ο υπεύθυνος
για τη βροχή που πέφτει πάνω στους δυο φίλους μου
σε δυο τόπους μακρινούς.
Κανένα νέο από τον τρίτο. Πρέπει τάχα να του στείλω μια ομπρέλα;

Ανήσυχος κοιτάζω
μέσ’από την πράσινη χλόη
τους μακρινούς ορίζοντες.
Να ‘ναι τάχα ασφαλισμένα τα πουλιά μες στις φωλιές τους
και τα κεφάλια των ανθρώπων
πάνω σε ξένα μαξιλάρια;
Ας βάλουν στην αυλή μου ένα βαθύ ποτήρι
να δω σαν θα χαράξει
πόσα δάχτυλα βροχή
πέσανε στον κόσμο όλη Νύχτα.

Εικόνα εξωφύλλου: λεπτομέρεια από το «Φθινοπωρινό τοπίο» του Ζου Ντα (1626-1705)

* * *

Εδώ άλλα ποιήματα, άλλων εβδομάδων

Στο:Το ποίημα της εβδομάδας Tagged: ποίηση, Άρης Αλεξάνδρου, Ζου Ντα, Λογοτεχνία, Πιεν Τσι-Λιν

from dimart http://ift.tt/2crNTqS
via IFTTT