«Το μίσος δεν έχει δόγμα, φυλή ή θρησκεία, είναι δηλητηριώδες»

—Η Τζο Κοξ αγωνίστηκε όλη της τη ζωή για έναν καλύτερο κόσμο—

H σκηνή της δολοφονίας της Τζο Κοξ, που ήταν μέλος της Βουλής των Κοινοτήτων για το Εργατικό Κόμμα, είναι σοκαριστική ως προς το μένος του δολοφόνου της, ενός άνδρα δέκα χρόνια μεγαλύτερού της, του Τόμι Μερ, που της τραβούσε τα μαλλιά και την κλοτσούσε και τη μαχαίρωνε φωνάζοντας «Πρώτα η Βρετανία. Brexit» ή κάτι παρόμοιο που εξέφραζε το μισαλλόδοξο φανατισμό του. Και έβγαλε, έπειτα (ή πριν, σύμφωνα με άλλες μαρτυρίες, οι οποίες είναι ακόμη συγκεχυμένες), ένα όπλο για να ολοκληρώσει το έργο του σημαδεύοντας, σκυμμένος από πάνω της, το αιμόφυρτο θύμα του. Ως συνήθως, οι γείτονες του φερόμενου ως δολοφόνου, έπεσαν από τα σύννεφα. Τον περιγράφουν ως ήσυχο και κλειστό χαρακτήρα. Ώσπου χθες, φόρεσε το λευκό τζόκεϊ καπελάκι του και ένα τζάκετ, έβαλε στην τσάντα του όπλο και μαχαίρι και κατευθύνθηκε προς τα κει όπου επρόκειτο να μιλήσει η Κοξ σε ψηφοφόρους της. Για να κάνει τη διεθνή κοινή γνώμη να ανατριχιάσει ο Μερ, βγαίνοντας από την ανωνυμία της μικρής πόλης Μπρίστολ.

Κατά ειρωνεία της τύχης, η παράλογη δολοφονία πραγματοποιήθηκε έξω από τη Δημοτική Βιβλιοθήκη, σαν για να υπενθυμίσει πόσο αδύναμα είναι τα εργαλεία μας για την αντιμετώπιση του άρρωστου εθνικισμού και της κουλτούρας της βίας, κάνοντας τη φράση του Μιγκέλ ντε Ουναμούνο να ηχεί στα αυτιά μας σαν αμήχανο μάντρα: «Ο φασισμός θεραπεύεται με το διάβασμα. Και ο ρατσισμός, με το ταξίδι». Κατά ειρωνεία της τύχης, επίσης, η Κοξ σε λίγες ημέρες θα είχε γενέθλια, στις 22 Ιουνίου θα έσβηνε 42 κεράκια, μαζί με τις δυο κόρες της και τον άντρα της. Με την οικογένειά της με την οποία μία μέρα πριν από τη δολοφονία της συμμετείχε στην περίφημη «ναυμαχία» που έγινε στον Τάμεση ανάμεσα σε υποστηρικτές της παραμονής της Βρετανίας στην Ε.Ε. και οπαδούς του Brexit. Όπως οι περισσότεροι βουλευτές των Εργατικών, ήταν ιδιαίτερα ενεργή στην καμπάνια υπέρ της παραμονής της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ο σύζυγός της, Μπρένταν Κοξ, εξέδωσε την εξής ανθρώπινη ανακοίνωση:

«Σήμερα είναι η αρχή ενός νέου κεφαλαίου στη ζωή μας. Πιο δύσκολου, πιο επώδυνου, λιγότερο χαρούμενου και με λιγότερη αγάπη. Εγώ, οι φίλοι και η οικογένεια της Τζο θα εργαζόμαστε κάθε στιγμή της ζωής μας για να αγαπήσουμε και να φροντίσουμε τα παιδιά μας και για να πολεμήσουμε το μίσος που σκότωσε την Τζο. Η Τζο πίστευε σε έναν καλύτερο κόσμο και πάλευε γι’ αυτόν κάθε μέρα της ζωής της με μια ενέργεια και μια όρεξη για ζωή που θα εξαντλούσε τους περισσότερους ανθρώπους.

Εκείνη περισσότερο απ’ όλα δύο πράγματα θα ήθελε τώρα. Πρώτον, να έχουν τα πολύτιμα παιδιά μας πολλή αγάπη, και δεύτερον να ενωθούμε όλοι για να πολεμήσουμε το μίσος που τη σκότωσε. Το μίσος δεν έχει δόγμα, φυλή ή θρησκεία, είναι δηλητηριώδες. Η Τζο δεν θα μετάνιωνε για τίποτα στη ζωή της. Έζησε την κάθε της μέρα στο έπακρο».

Γεννημένη το 1974 στο Ντιούσμπερι, το 1995 αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ. Ήταν το πρώτο μέλος της οικογένειάς της που σπούδασε σε πανεπιστήμιο. Το 2008 είχε εργαστεί στην προεκλογική εκστρατεία του Μπαράκ Ομπάμα. Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής στις εκλογές του 2015, ενώ νωρίτερα είχε ασχοληθεί  με την καταπολέμηση της φτώχειας, εργαζόμενη για την «Οxfam». Φαίνεται, ωστόσο, πως όλα τα παραπάνω είχαν παραγραφεί για τον Μερ, που στο μυαλό του η Κοξ απλώς ήταν μάλλον «εχθρός της πατρίδας του», εφόσον τασσόταν υπέρ της παραμονής της στην Ε.Ε., αποδεικνύοντας πόσο επικίνδυνοι είναι οι με ελαφρά τη καρδία χαρακτηρισμοί, ο διαχωρισμός πολιτών και πολιτικών σε πατριώτες και προδότες και άλλα τέτοια που ευδοκιμούν και στη χώρα μας εσχάτως, και μάλιστα από κυβερνητικά χείλη, από τα χείλη δηλαδή που κατεξοχήν πρέπει να εκπροσωπούν όλους τους πολίτες.

Συγκλονισμένος δήλωσε ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Ντέιβιντ Κάμερον, ενώ ο πρώην πρωθυπουργός της χώρας Γκόρντον Μπράουν είπε πως επρόκειτο για «ένα καταστροφικό πλήγμα στη δημοκρατία μας». Μήνυμα συμπαράστασης στον βρετανικό λαό και συλλυπητήρια στην οικογένειά της βουλευτή εξέφρασε και ο γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, ενώ ο έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας έγραψε στο Τουίτερ: «Το μίσος και ο εθνικισμός είναι κοινοί εχθροί των λαών μας». Πράγματι. Ας μην μένουν, λοιπόν, κενές νοήματος οι λέξεις και ας οργανωθεί η Ευρώπη, σε επίπεδο κυβερνήσεων και πολιτών, στον δρόμο της αντιμετώπισης των γενεσιουργών αιτίων των Τόμι Μερ του κόσμου. Αλλιώς, ο κόσμος μας θα καταρρεύσει πλήρως. Χρόνο δεν έχουμε.

* * *

Εδώ άλλες αναρτήσεις από την κατηγορία Ποικίλα (επίκαιρα) 

 

 

 

from dimart http://ift.tt/1UmDblW
via IFTTT