Αυτό δεν είναι τραγούδι #606
Dj της ημέρας, η Χριστίνα Παπαβασιλείου
1997 νομίζω ήτανε. Μαζεύτηκαν οι γνωστές εμφανίσεις, χλωμά πρόσωπα, μαύρα ρούχα, σκουλαρίκι στο φρύδι, ύφος αλλούτερο. Αυτό ήταν το αναμενόμενο. Η έκπληξη ήταν οι «άλλοι». Ταγεράκια, γόβες, μαλλί κάδρο (στην καλύτερη περίπτωση, άσπρο που μωβίζει στην χειρότερη γιατί δεν είναι από επιλογή), κυρίες με χρυσαφικά, βαμμένες και ντυμένες για έξοδο γκράντε.
Μπερδεύτηκαν. Είδαν Διαμάντα, ε Διαμάντω σου λέει, το Galas που μεταφράστηκε σε Κάλλας ήταν η επιβεβαίωση, κάπου θα είχαν ακούσει ότι είναι ελληνικής καταγωγής, από κάπου αλλού θα είχαν μάθει για την φωνητική ικανότητά της των τεσσάρων οκτάβων, το σιγούρεψαν ότι είναι του σογιού και περίμεναν να ακούσουν άριες. Άλλωστε κι ο χώρος, το Παλλάς ήταν εγγύηση. Και ήρθαν. Και το ότι ήρθαν, άντε πες, δεκτό. Το εκπληκτικό ήταν ότι δεν έφυγαν. Ο απόλυτος σουρεαλισμός, ένα κοινό εκ διαμέτρου αντίθετο, είδε όλη την συναυλία. Το τελειωτικό χτύπημα όμως ήταν όταν ομολογουμένως περιπαικτικά ρώτησα μια παρέα των κυριών που έφευγε να δειπνήσει στη Μεγάλη Βρετανία, πως τους φάνηκε, η μία εξ αυτών χαϊδεύοντάς μου τρυφερά την πλάτη, απήντησε, «ενδιαφέρον, πολύ ενδιαφέρον», και χαμογελώντας πλατύτερα μου ψιθύρισε, «ένα μήνα συζήτηση θα μας βγάλει στα τσάγια, το αποψινό!»
* * *
Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στο dimartblog@gmail.com.
Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια
from dimart http://ift.tt/1n0a5wb
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου