H ελληνικότητα ήταν ο «δαίμονας» ή ο «άγγελος» για την τέχνη (σας); — απαντά η Χριστίνα Δημητριάδη
Θα έλεγα ήταν και είναι και τα δύο. Και δαίμονας και άγγελος.
Η οικογένεια μου είναι μια παράτυπη γραμμή που ξεκινάει από ένα μικρό νησί, ψηλά στην βόρεια θάλασσα και καταλήγει σ’ ένα μικρό χωριό έξω από την Κωνσταντινούπολη.
Προ κρίσης δήλωνα υπήκοος Ευρωπαία με δυο διαβατήρια και τα δυο το ίδιο χρώμα, το ένα με σκληρό ανθεκτικό κάλυμμα και το άλλο με μαλακό ευάλωτο.
Η έννοια της ταυτότητας είναι ένα από τα βασικά θέματα που απασχολούν το έργο μου.
Kατασκευάζω, αποδομώ, ξανα-δομώ την έννοια της ταυτότητας, πρώτα μέσα στον οικογενειακό κύκλο και μετά στον κοινωνικό.
Η ευρωπαϊκή κρίση άλλαξε όμως δραματικά την ευρωπαϊκή ταυτότητα.
Μέσα στην κρίση έγινα κάτι που δεν ήμουν ποτέ. Η κρίση μου έδωσε —ή μάλλον, καλύτερα, μου επέβαλε— μια καινούρια ταυτότητα, αυτό που δεν ήμουν ποτέ.
Με την κρίση έγινα Ελληνίδα και μόνο Ελληνίδα. Η παράτυπη γραμμή στον χάρτη της Ευρώπης σβήστηκε κι’ έγινε μια μικρή τρύπα από πινέζα.
Η ζωή στο Βερολίνο άλλαξε το καλοκαίρι του δημοψηφίσματος στις 5 Ιουλίου του 2015.
Υπάρχουν οι φιλλέληνες και οι μη. Οι πρώτοι με υποδέχονται θερμά, μ’ αγκαλιάζουν, με σφίγγουν. Οι άλλοι με περνούν από ιερά εξέταση και το βλέμμα τους με διαλύει.
Που να κρυφτώ; Το καλοκαίρι του 2015 αγρίεψα γι’ αυτό και κρύφτηκα, για να καθαρίσω τα σωθικά μου, να πλυθώ να γιατρευτώ.
Το απάνθρωπο δράμα των προσφύγων έβγαλε την Ελλάδα από το κέντρο των μέσων μαζικής επικοινωνίας.
Φθινόπωρο του 2015, μπορώ και περπατώ στην πόλη που ζω, χωρίς σκιά.
Βερολίνο, 14.10.2015
Obscure Passages
Berlin, 2003
Lambda Prints
Size: 120 x 120 cm
© Christina Dimitriadis
* * *
Κάθε εβδομάδα ένας εικαστικός καλλιτέχνης απαντά στο ερώτημα του dim/art «H ελληνικότητα ήταν ο «δαίμονας» ή ο «άγγελος» για την τέχνη (σας);» Επιχειρούμε δι’ αυτής της οδού να επαναφέρουμε ένα ερώτημα για τον νεοελληνικό πολιτισμό που τέθηκε ήδη αρκετές φορές και που αποτέλεσε κεντρικό μάλλον άξονα των αναζητήσεων της γενιάς του ’30 και να δούμε, βάσει των απαντήσεων, εάν έχει νόημα να τίθεται ξανά, με νέους όρους και σε εντελώς διαφορετικές συνθήκες ή αν έχει ξεπεραστεί οριστικά. Πώς απαντούν «νεότεροι» και «παλαιότεροι» καλλιτέχνες σε μια ερώτηση που βασάνισε μια ολόκληρη γενιά, αυτήν του 1960, αλλά και παγίδευσε τη σύγχρονη ελληνική τέχνη και λογοτεχνία;
Επιμέλεια: Δρ. Δωροθέα Κοντελετζίδου, ιστορικός/θεωρητικός τέχνης.
* * *
Στο «Cafe dim/art» γίνονται διαδικτυακές συναντήσεις σύγχρονων ελλήνων συγγραφέων και λογοτεχνών.
Εδώ άλλες αναρτήσεις από το Cafe dim/art
from dimart http://ift.tt/1Mekq1k
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου