Φωτιά μου

Αυτό δεν είναι τραγούδι #517
Dj της ημέρας, η Αγγελική Μποζίκη

Τον περασμένο Ιούνιο όσοι βρεθήκαμε στο θέατρο Βράχων για τα είκοσι χρόνια του Μίλτου είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε αυτό το τραγούδι από τρεις πολύ αγαπημένους καλλιτέχνες. Ο Χρήστος Θηβαίος και ο Γιάννης Χαρούλης μαζί με τον Μίλτο μας χάρισαν μια μοναδική εκτέλεση. Το τραγούδι αυτό συμπεριλαμβανόταν στον δίσκο Κακές Συνήθειες που κυκλοφόρησε το 1998 και φωνητικά έχει κάνει ο Χρήστος Θηβαίος.

Όμως ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η ιστορία πίσω από το τραγούδι όπως μας την έχει διηγηθεί ο Μίλτος στα live του. Άλλωστε συνηθίζει να μας λέει ιστορίες πριν από τα τραγούδια του. Η ιστορία αυτή μας πάει πίσω στο 1997, έπαιζε σε ένα μικρό μαγαζί στην Αθήνα που λεγόταν Τσάι στην Σαχάρα. Μετά το τέλος της παράστασης μια φίλη τον πήγε να δει πως διασκεδάζει η νεολαία σε ένα μαγαζί στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Στο μαγαζί έπαιζε ελληνικά χιτ της εποχής. Κάποια στιγμή  μετά από Σφακιανάκη και Γαρμπή και ενώ ο κόσμος χόρευε πάνω στα τραπέζια,  ο dj βάζει «Το ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας». Όλοι έκατσαν κάτω εκτός από μια κοπέλα που εκείνο το βράδυ χόρεψε συγκλονιστικά. Φωτογραφίζοντας εκείνη την σκηνή γύρισε σπίτι και θέλησε να γράψει ένα τραγούδι. Για εκείνη την κοπέλα και για εκείνο το ζεϊμπέκικο.

Φωτιά μου εσύ και αέρας στο σύνορο τούτης της μέρας
Το γέλιο σου δώσ’ μου και γίνε του κόσμου το πέρας

* * *

Κάθε βράδυ, ένας συνεργάτης ή φίλος του dim/art διαλέγει ένα τραγούδι — ή, μάλλον όχι· αυτό δεν είναι τραγούδι, ή δεν είναι μόνο ένα τραγούδι: είναι μια ιστορία για ένα τραγούδι. Στείλτε μας κι εσείς ένα τραγούδι που δεν είναι τραγούδι στοdimartblog@gmail.com.

* * *

Εδώ άλλα τραγούδια που δεν είναι τραγούδια

from dimart http://ift.tt/1MGoZAg
via IFTTT