—της Stucano Closer και της Μαργαρίτας Ζαχαριάδου—
Να, βλέπεις, ας πούμε, αυτό το βίντεο μαγεμένος και πασχίζοντας να συγκρατήσεις τη σιελόρροια, και αναρωτιέσαι: τελικά τι από τα δύο είναι τέχνη εδώ; Η εκπληκτική δουλειά των διαφημιστών της Proximity BBDO που ανέλαβαν να προβάλουν το παριζιάνικο ζαχαροπλαστείο Carte Noire ή το ίδιο το ζαχαροπλαστείο και τα δημιουργήματά του; Ή μήπως η ζαχαροπλαστική γενικά;
Έχουμε συνηθίσει να σκεφτόμαστε τα έργα τέχνης ως αιώνια. Η μαγειρική και η ζαχαροπλαστική, από την άλλη, έχουν ως βασικό χαρακτηριστικό τους το εφήμερο: τα δικά τους έργα είναι φτιαγμένα για να καταναλώνονται, να τρώγονται, και μάλιστα άμεσα. Κι ωστόσο, ποιος μπορεί να αρνηθεί την αισθητική πλευρά του πράγματος; Ποιος μπορεί να αρνηθεί την πελώρια οπτική απόλαυση ενός όμορφου γλυκίσματος ή τους συνειρμούς που προξενεί η διαδικασία παρασκευής του, η ανάμειξη και ο συνδυασμός των υλικών, τα χρώματα και, φυσικά, οι γεύσεις;
Ίσως τελικά όλες οι δημιουργίες από ένα επίπεδο και πάνω να είναι τέχνη. Όπως δεν είναι όλες οι γραπτές διηγήσεις λογοτεχνία, έτσι, βέβαια, δεν είναι και όλα τα «πιάτα» μαγειρικά καλλιτεχνήματα. Αλλά, αλήθεια, στην προκειμένη περίπτωση δεν αισθάνεστε την παρουσία ενός ένοχου, πολύ ένοχου μεγαλείου;
* * *
Καλλιτέχνες στην κουζίνα και σεφ με ανησυχίες:
μια στήλη για την τέχνη της γαστρονομίας και τη γαστρονομία της τέχνης.
Εδώ άλλες αναρτήσεις από την κατηγορία Η κουζίνα του dim/art
from dimart http://ift.tt/1YM6dy2
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου