Για την επέτειο του θανάτου μου
—Ουίλιαμ Στάνλεϊ Μέργουιν—
Μετάφραση: Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ
Κάθε χρόνο χωρίς να το ξέρω προσπερνώ τη μέρα
Που οι τελευταίες φωτιές θα μου γνέψουν
Κι η σιωπή θα ξεκινήσει
Ακούραστος ταξιδευτής
Σαν την αχτίδα άφωτου αστεριού
Τότε
Δεν θα βρεθώ πια στη ζωή σαν ένα ξένο ένδυμα
Έκπληκτος μπροστά στη γη
Και στην αγάπη μιας γυναίκας
Και στην αδιαντροπιά των αντρών
Όπως σήμερα που γράφω μετά από τρεις μέρες βροχή
Κι ακούω το πουλί να τραγουδά και τη νεροποντή να σταματά
Και προσκυνώ χωρίς να ξέρω τι.
* * *
Άλλα ποιήματα, άλλων εβδομάδων
from dimart http://ift.tt/1JuUpoA
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου